ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 557

ธูปหนึ่งดอกผ่านไปอย่างรวดเร็ว ทุกคนต่างตัดสินผู้แพ้ชนะกันได้แล้ว หลิงเยี่ยนกับเสิ่นจวนตกรอบไป เจียงอวี้กับซ่งเสี่ยวเจิน ฝั่งเจียงอวี้ชนะไป

ซ่งเสี่ยวเจินยิ้มอย่างสบาย ๆ แล้วก้าวถอยหลังไปยืนด้านข้างเพื่อรอการแข่งขันรอบต่อไป

ทางด้านหลิงอวี๋ ลั่วอวี้จูตะโกนขึ้นมาอย่างภาคภูมิใจ “พระชายาอ๋องอี้ พระชายาแพ้แล้ว ดูเม็ดหมากล้อมของข้าที่ล้อมของท่านอยู่นั่นสิ!”

หลิงอวี๋วางหมากบนกระดานหมากล้อมอย่างใจเย็น แล้วลุกขึ้นยืน พลางยกริมฝีปากขึ้นอย่างเยาะเย้ย

“ดูเหมือนจักเป็นเจ้าที่แพ้นะ… ข้าเองก็ไม่เข้าใจเช่นกัน ให้หลวงจีนอวี๋มาตัดสินเถิด!”

ทันทีที่หลิงอวี๋เอ่ยคำเหล่านี้ออกมา พวกคนด้านล่างก็หัวเราะกันทันที

พวกคุณชายตระกูลจ้าวก็เอ่ยขึ้นมาอย่างขำขัน “แม้แต่การแพ้ชนะก็ยังดูมิออกเลย ช่างน่าอายเสียจริงที่พระชายาอ๋องอี้ยังกล้าเข้าร่วมการแข่งขันหมากล้อมอีก!”

เซียวหลินเทียนเมินคำเยาะเย้ยเหล่านี้ หลังจากได้เห็นภาพการบรรเลงกู่ฉินเมื่อครู่แล้ว บัดนี้เซียวหลินเทียนมั่นใจมากกับการที่หลิงอวี๋เข้าร่วมแข่งหมากล้อม

สตรีผู้นี้ฉลาดถึงเพียงนี้ การเล่นหมากล้อมเช่นนี้ แม้ว่านางจะเอาชนะจ้าวเจินเจินมิได้ แต่นางก็ไม่มีทางอยู่อันดับสุดท้ายหรอก

ส่วนอันเจ๋อยิ่งมิต้องพูดเลย เขานึกถึงภาพที่ทางเข้างานเลี้ยงในวังได้ และรู้สึกว่าภาพในวันนี้มันคล้ายกับวันนั้นมาก

หลิงอวี๋จะต้องชนะอย่างแน่นอน!

หลี่ว์จงเจ๋อเองก็มีความหวังอย่างมากว่าหลิงอวี๋จะชนะเกมหมากล้อมนี้ เขายังรู้สึกด้วยว่าคนที่ฉลาดอย่างหลิงอวี๋เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่เข้าใจการเล่นหมากล้อม

หากนางกล้าที่จะรับคำท้า เช่นนั้นก็จะต้องมีความมั่นใจอย่างแน่นอน!

ลู่หนานมองอยู่ด้านหลัง เดิมทีเขาอยากคุยเรื่องการแข่งขันครั้งนี้กับหลิงซวน

แต่หลังจากที่เขาช่วยพูดให้ชิวเหวินซวงเมื่อครั้งที่แล้ว ยามนี้หลิงซวนจึงไม่ได้พูดอะไรกับเขามากเท่าไหร่

ลู่หนานสับสนว่าควรจะไปขอโทษหลิงซวนหรือไม่!

ครานั้นเขาถูกชิวเหวินซวงหลอก เขามิได้ตั้งใจว่าจะปกป้องชิวเหวินซวงเลย!

หลวงจีนอวี๋ค่อนข้างประหลาดใจ ในความคิดของเขา พระชายาอ๋องอี้ผู้สามารถบรรเลงกู่ฉินเพลง ‘สู้พายุ’ ที่ยอดเยี่ยมและทรงพลังเช่นนั้นได้ จะต้องเป็นคนฉลาดที่มีจิตใจลึกซึ้ง นางจะเล่นหมากล้อมมิเป็นได้เยี่ยงไร!

หลวงจีนอวี๋เดินไปดู จากนั้นก็ยิ้มพลางเอ่ย “พระชายาอ๋องอี้ ท่านชนะแล้ว!”

อีกอย่างนิสัยของหลวงจีนอวี๋ทุกคนล้วนเชื่อได้ เขาไม่มีทางเข้าข้างพระชายาอ๋องอี้เหมือนกับแม่นางชาง!

หลิงอวี๋อาจโชคดีกระมัง!

ก็เหมือนกับแมวตาบอดที่บังเอิญเจอหนูตายเข้า นางก็คงวางหมากล้อมแบบสุ่มแล้วบังเอิญชนะ!

แม้แต่จ้าวเจินเจินเองก็คิดเช่นนั้น นางตบไหล่ปลอบใจลั่วอวี้จูพลางเอ่ย

“อย่าเศร้าไปเลยอวี้จู เจ้ายังมีโอกาสชนะอยู่นะ!”

ลั่วอวี้จูจ้องหลิงอวี๋อย่างดุร้าย จากนั้นก็เอ่ยไป “ตาต่อไปข้าเลือกหลิงเยี่ยน!”

ขอเพียงนางเอาชนะหลิงเยี่ยนได้ นางก็สามารถพลิกสถานการณ์ได้!

ลั่วอวี้จูไม่กล้าแพ้อีกต่อไปแล้ว มิฉะนั้นหากนางถูกลงโทษอีก นางจะต้องเต้นในชุดกระโปรงน่าอายชุดนั้น!

แต่หลิงเยี่ยนกลับมีความคิดแบบเดียวกับนาง จึงตอบรับพร้อมรอยยิ้ม