ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 566

องค์ชายสามรุ่ยเป็นคนสุภาพเรียบร้อย เขามิได้โดดเด่นมากนักในบรรดาองค์ชาย เห็นได้ชัดว่าดูธรรมดามาก

เพราะองค์ชายสามมิได้มีแม่เป็นฮองเฮาเว่ยเยี่ยงองค์ชายใหญ่ และไม่ได้มีภูมิหลังทางครอบครัวร่ำรวยเยี่ยงพระชายาเส้าแม่ขององค์ชายสอง!

เบื้องหลังขององค์ชายห้าก็มีพระสนมฮุ่ย หรือแม้แต่เซียวหลินเทียน แม้ว่าพระสนมอวิ๋นจะตายไปแล้ว แต่เพราะก่อนตายพระสนมอวิ๋นเฟยเป็นที่โปรดปรานจักรพรรดิอู่อัน เซียวหลินเทียนจึงอยู่ในสายตาของจักรพรรดิอู่อันมาโดยตลอด!

มีเพียงองค์ชายสามเท่านั้นที่ไม่มีภูมิหลังทางครอบครัวและไม่มีผู้อยู่เบื้องหลัง!

เพราะว่าแม่ของเขาไม่มีแม้แต่ตำแหน่งพระสนม นางเป็นสตรีธรรมดาสามัญที่ดูโดดเด่นคนหนึ่งที่จักรพรรดิอู่อันตกหลุมรักเมื่อเขาออกไปข้างนอก

จักรพรรดิอู่อันพานางกลับมาที่วัง แต่ในวังมีสตรีงดงามโดดเด่นอยู่มากมาย ทันทีที่ความรู้สึกแปลกใหม่หมดไป จักรพรรดิอู่อันก็ลืมนางไป

แม่ขององค์ชายสามให้กำเนิดเขาได้ไม่กี่ปี ก็เสียชีวิตเพราะเศร้าหมองจากการมิได้รับความโปรดปราน

หากมิใช่เพราะการไหว้บรรพบุรุษประจำปีกับงานเลี้ยงในวังที่องค์ชายสามจะต้องเข้าร่วม แม้แต่จักรพรรดิอู่อันเองก็จำไม่ได้แล้วว่าเขายังมีบุตรชายคนนี้อยู่

องค์ชายสามถูกองค์ชายใหญ่กับองค์ชายสองรังแกมาตั้งแต่เด็ก เขาคุ้นเคยกับการปลอมตัวเป็นคนที่ไม่มีตัวตน!

มีเพียงวิธีนี้เท่านั้นถึงจะไม่มีการข่มขู่และทำให้พวกองค์ชายมองว่าตนเป็นคนไร้ค่าที่ใช้ชีวิตรอความตายไม่ต้องมาลงมือกับเขา

แต่หลิงอวี๋พูดถูก ทหารที่ไม่อยากเป็นแม่ทัพไม่ใช่ทหารที่ดี!

เขาเซียวหลินรุ่ยก็เป็นคนตระกูลเซียว เหตุใดเขาถึงมีในสิ่งที่องค์ชายคนอื่น ๆ มีมิได้เล่า?

พวกองค์ชายอื่นเป็นองค์รัชทายาทได้ เหตุใดเขาเซียวหลินรุ่ยถึงจะเป็นมิได้!

เพียงแต่เซียวหลินรุ่ยรู้ตัวดีว่าเขาไม่มีความแข็งแกร่งที่จะแข่งขันกับพวกเขาได้

ดังนั้น เขาจึงเรียนหนัก วางแผนอย่างลับ ๆ พลางรอโอกาสที่จะบินขึ้นสู่ท้องฟ้าได้!

มีชีวิตยืนยาวหลายสิบปี นั่งบนบัลลังก์ขององค์รัชทายาทก็มิได้หมายความว่าในภายภาคหน้าจะได้เป็นจักรพรรดินี่!

ไม่ว่าครั้งนี้หลิงอวี๋จะมีความสามารถด้านอักษรศิลป์และวาดภาพหรือไม่ นางก็แพ้ทั้งนั้น!

เพราะภาพวาดที่นางจะวาด แม้แต่เซียวหลินเทียนก็ยังต้องลงคะแนนให้!

ในช่วงเริ่มต้นของการแข่งขัน ทุกคนต่างไม่สนใจมองคนอื่น และเริ่มวาดภาพอย่างจริงจัง

หลิงอวี๋วาดไปอย่างไม่รีบร้อน ในสมัยโบราณไม่มีดินสอ ภาพวาดทั้งหมดจึงเป็นภาพวาดจากหมึก จะต้องทำให้เสร็จในคราวเดียว

พวกจ้าวเจินเจินเรียนรู้การใช้พู่กันมาตั้งแต่เด็กจึงสามารถใช้มันได้อย่างสบาย แต่ก่อนหน้านี้ตนคุ้นเคยกับการวาดภาพด้วยดินสอ

นอกจากนี้สตรีเหล่านี้ยังมีทักษะในการวาดภาพดอกไม้ ต้นไม้ และทิวทัศน์มานับครั้งไม่ถ้วนแล้ว หากตนอยากเป็นผู้ชนะ หากไม่มีผลงานที่น่าทึ่งก็คงเป็นเรื่องยากที่จะโน้มน้าวคนได้

นางกำนัลที่รออยู่ข้าง ๆ ฝนหมึกให้หลิงอวี๋อยู่ เมื่อเห็นว่านางยังคงลังเลไม่ลงมือ จึงเร่งอย่างไม่พอใจ

“การแข่งขันมีเวลาเพียงธูปดอกเดียวเท่านั้น พระชายาอ๋องอี้ เหตุใดยังไม่เริ่มอีกเล่าเจ้าคะ?”