ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 582

มุมปากหลิงอวี๋เชิดยิ้มหยัน แม้องค์หญิงหกจะเสียของล้ำค่าไปสามชิ้นก็ยังไม่ได้เรียนรู้บทเรียน!

ยังบังอาจยั่วยุตนอีก!

นี่คงจะใช้ชีวิตจนเบื่อแล้วจริง ๆ!

ยังมีเสิ่นจวนอีกคน ช่วงที่นางพักอยู่ตำหนักอ๋องอี้ ตอนแรกก็คึกคักกระโดดโลดเต้น แต่ต่อมาก็สงบเสงี่ยมเจียมตัว

หลิงอวี๋ไม่เคยเชื่อว่าเสิ่นจวนจะกลับเนื้อกลับตัวจริง ๆ และนางคอยเสิ่นจวนเคลื่อนไหวมาตลอด

แต่คิดไม่ถึงเลยว่าวิธีเคลื่อนไหวของเสิ่นจวนจะช่วยคนเลวทำชั่วเยี่ยงนี้!

ตำแหน่งพระชายาอ๋องอี้มันหอมหวานขนาดนั้นเชียวหรือ?

เพิ่งจบกับชิวเหวินซวง เสิ่นจวนก็มาอีกคน!

หลิงอวี๋บ่ายหน้าไปพลางคลี่ยิ้มเย็นชา และพบกับตั่งเตียงอันเรียบง่ายอยู่ในห้อง!

องค์หญิงหกกับเสิ่นจวนหมายจับตนกับชายสักคนให้อยู่บนเตียงด้วยกันหรือ?

เรื่องนี้จ้าวเจินเจินกับพระสนมหรงก็รู้เบื้องลึกสินะ!

ดี… ดีมาก!

บัญชีนี้นางจะจำไว้ หากมีโอกาสจะชำระพวกนางไปทีละคนแน่!

หลิงอวี๋พบว่าประตูถูกลงกลอนจึงไปตรวจสอบหน้าต่าง หน้าต่างก็ถูกปิดไว้จากข้างนอกอย่างแน่นหนา ผลักไม่ออกโดยสิ้นเชิง

“เถาจื่อ…!”

หลิงอวี๋เริ่มร้อนใจ ตอนเถาจื่อไปเอาน้ำ หากองค์หญิงหกกับเสิ่นจวนทำร้ายตน ตัวนางเองสามารถรับมือความเปลี่ยนแปลงได้ แต่เถาจื่อจะเป็นอันตรายหรือไม่?

ไม่ได้ นางจะอยู่ที่นี่ไม่ได้!

แต่ประตูหน้าต่างล้วนถูกลงกลอนปิดสนิท นางจะออกไปได้อย่างไร?

องค์ชายคังเป็นฝ่ายเชิญชวนเซียวหลินเทียนก่อน

แรกเริ่มเซียวหลินเทียนคิดจะปฏิเสธ แต่พอหวนคิดอีกครั้ง วันนี้เสด็จพี่รองต้องเสียม้ากีบขาวให้ตนจะต้องไม่พอใจเป็นแน่ งั้นมาดูว่าเขาอยากจะพูดกระไร!

ลู่หนานพลันเข็นเซียวหลินเทียนชมบุปผาตามองค์ชายคัง เมื่อเดินไปได้ไม่กี่ก้าว องค์หญิงหกก็ดึงท่านอ๋องเฉิงกับพระสนมหรงและจ้าวเจินเจินเข้ามาพร้อมกัน

เซียวทงมองทางเซียวหลินเทียนพลางพูดแกมหัวร่อคิกคัก “เสด็จพี่สี่ เมื่อครู่เป็นหม่อมฉันคิดไม่รอบคอบเอง พูดผิดไปและล่วงเกินเสด็จพี่กับพี่สะใภ้ หม่อมฉันขอขมาเสด็จพี่เพคะ!”

“เสด็จพี่อย่าถือสาหม่อมฉันเลยเพคะ หากเสด็จพี่ชอบบุปผาใดในสวนดอกไม้แห่งนี้หม่อมฉันจะถวายแก่ท่าน ถือเสียว่าข้าขอขมาเสด็จพี่เพคะ!”

เซียวหลินเทียนยกยิ้มอ่อน แต่ในใจกลับเกิดความสงสัยอยู่บ้าง

นิสัยเซียวทงมักใช้อำนาจบาตรใหญ่เป็นนิตย์ แม้จะกระทำผิดก็จะพึ่งความรักของเสด็จพ่อเพื่อไม่ยอมรับผิด แล้ววันนี้พระอาทิตย์จะขึ้นทางทิศตะวันตกหรือไร?

“เสด็จพี่รอง เสด็จพี่สี่ เมื่อไม่นานมานี้หม่อมฉันได้ชาเม็ดแตงแห่งลู่อันเป็นรางวัลจากเสด็จพ่อเพคะ เมื่อครู่พระสนมหรงชิมแล้วโม้ว่าอร่อยนักหนา มิสู้เราไปเรือนด้านหลังแล้วหม่อมฉันจะแช่ใส่กาให้พวกท่านชิมเองเพคะ!”

เซียวทงกล่าวอย่างมีไมตรี