คราวนี้เซียวทงถูกตีจนมึน หลังจากที่ตั้งสติได้ นางก็จ้องหลิงอวี๋อย่างคับแค้นใจพลางตะโกน
“หลิงอวี๋ เจ้าตีข้าด้วยเหตุใด? หากวันนี้เจ้ามิให้ข้าตีคืน ข้าจะฆ่าเจ้า!”
หลิงอวี๋หัวเราะเยาะพลางเอ่ย “ท่านยังมีหน้ามาถามหม่อมฉันอีกหรือ? หม่อมฉันเป็นพี่สะใภ้ของท่าน! ท่านเอ่ยวาจาให้ร้ายข้าว่าลักลอบเป็นชู้โดยไม่มีหลักฐาน หม่อมฉันยังตีท่านมิได้อีกหรือ!?”
“เซียวทง ท่านบอกหม่อมฉันมาว่าสิ่งใดคือการที่บอกว่า เห็น ๆ อยู่ว่าคนข้างในคือหม่อมฉัน?”
“เหตุใดท่านจึงมั่นใจนักว่าคนที่อยู่ข้างในน่าจะเป็นหม่อมฉัน?”
“หรือว่า... ที่นางกำนัลเชิญหม่อมฉันมาดื่มชากับท่านนี่เป็นแผนของท่านใช่หรือไม่! ที่เสิ่นจวนทำน้ำชาหกเปียกชุดของหม่อมฉันก็เป็นแผนของท่าน! ที่จัดแจงให้หม่อมฉันไปเปลี่ยนอาภรณ์ที่เรือนด้านหลังก็เป็นแผนของท่าน! ภาพที่คนสองคนข้างในแอบทำอะไรกันนั่นอีก ทั้งหมดนี้มันเป็นแผนของท่านใช่หรือไม่!?”
“บอกมา! เรื่องในวันนี้เป็นแผนการที่ท่านจัดวางขึ้นมาเอง หรือว่าสมคบคิดกับคนอื่นแล้วทำด้วยกัน?!”
หลิงอวี๋ก้าวไปข้างหน้า ดวงตาเต็มไปด้วยความเยือกเย็นและกลิ่นอายสังหารร้ายแรง ทำให้เซียวทงถอยหลังไปโดยไม่รู้ตัว
นี่เป็นครั้งแรกที่เซียวทงเห็นท่าทางที่น่ากลัวเช่นนี้ น่ากลัวยิ่งกว่าตอนที่เสด็จพ่อโกรธเสียอีก!
นางตกใจกลัวมากจนทำอะไรไม่ถูก จึงเอ่ยปฏิเสธไปโดยไม่รู้ตัว “เจ้า เจ้าพูดเหลวไหล… ข้าเปล่านะ!”
แต่ทุกคนกลับตกใจกับคำถามนี้ของหลิงอวี๋
ในระหว่างการแข่งความสามารถครั้งก่อน องค์หญิงหกพุ่งเป้าไปที่หลิงอวี๋เป็นอย่างมาก
แต่เมื่อครู่หลังจากที่องค์หญิงหกได้ยินว่าคนที่อยู่ข้างในคือพระชายาอ๋องอี้ นางก็กรีดร้องดังกว่าใคร ตื่นเต้นกว่าใครด้วย
ท่าทีเช่นนั้นของนาง เหมือนกับกลัวว่าคนอื่นจะไม่รู้ว่าคนที่ลอบพลอดรักกันข้างในนั้นคือหลิงอวี๋...
หากคนที่อยู่ข้างในคือหลิงอวี๋จริง ๆ เช่นนั้นการที่องค์หญิงหกกรีดร้องเสียงดังและตีโพยตีพายเช่นนี้ ก็อาจจะพยายามปกป้องเกียรติของท่านอ๋องอี้กับราชวงศ์ก็ได้
แต่คนข้างในมิใช่หลิงอวี๋...
ในระหว่างการแข่งความสามารถก็มุ่งเป้าไปที่หลิงอวี๋อย่างเห็นได้ชัด… แล้วตอนนี้ก็… จิ๊ ๆ ๆ… ช่างเป็นการแสดงที่ยอดเยี่ยมจริง ๆ!”
ในขณะที่ทุกคนสงสัยเซียวทง เซียวหลินเทียนก็มองไปทางองค์ชายคังอย่างมีความหมาย
“เสด็จพี่สอง เมื่อครู่เสด็จพี่กระตือรือร้นเชิญพวกเรามาที่เรือนด้านหลัง ทั้งยังใส่ร้ายพระชายาของข้าทั้งที่ยังไม่รู้ความจริงแน่ชัด ทั้งยังยุยงให้ข้าฆ่าพระชายาของข้าด้วย...”
“คงมิใช่เพราะเสด็จพี่เองก็มีส่วนร่วมในการวางแผนร้ายใส่หลิงอวี๋ด้วยหรอกใช่หรือไม่?”
องค์ชายคังรู้เพียงว่าเรื่องนี้พวกจ้าวเจินเจินกับองค์หญิงหกเป็นคนทำ อย่างมากที่สุดเขาก็ยินดีที่จะเห็นมันประสบผลสำเร็จ!
อย่าว่าเขาไม่ได้ทำเรื่องนี้เลย แม้ว่าเขาจะทำ เขาก็ไม่มีทางยอมรับหรอก!
องค์ชายคังเอ่ยอย่างเย็นชา “น้องสี่ เรื่องกินสามารถสุ่มกินได้ แต่เรื่องคำพูดจะมาพูดเหลวไหลมิได้! ข้าเชิญทุกคนมาที่เรือนด้านหลังก็เพื่อดื่มชาเท่านั้นจริง ๆ ข้าหารู้ไม่ว่าจะเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นได้เยี่ยงไร!”
“เป็นเช่นนั้นหรือ?” เซียวหลินเทียนยิ้มเยาะ “เช่นนั้นเมื่อครู่ที่เสด็จพี่สองตะโกนโวยจะฆ่าพระชายาของข้า เหตุใดจึงไม่คิดทบทวนคำพูดก่อนเยี่ยงที่เสด็จพี่เอ่ยออกมาบ้างเล่า?!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
รอ...
นางเอกโดนแผนร้ายไล่ล่าเจ็บตัวจะตายอ่า200+ตอน สุดท้ายจบครึ่งตอน คนร้ายบอกเข้าใจผิด นิยายฟวยไรอ่ะปัญญาอ่อนทั้งเรื่อง...
waitinggg for youuuuuuu...
ความลับยังไม่ได้เปิดเผยเลยค่ะ...
จบแบบนี้ไม่ได้นะคะ...
กลับมาได้เเล้ว...
ขอบคุณนะที่ลงเพิ่ม กำลังสนุกมาก...
คนเขียนกลับมาก๊อนนนน🥹 ทางนี่ใจจะขาดแล้วฮะ...
รอสนุกมาก...
รอ........