ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 602

แต่จ้าวเจินเจินกลับมิได้รับผลกระทบจากคำพูดเหล่านี้เลย พลางเอ่ยอย่างไร้ซึ่งความผิดด้วย

“ทุกท่านเข้าใจผิดไปแล้ว… ข้ามิเคยได้ยินมาก่อนว่าข้ามีลูกพี่ลูกน้องชื่อจ้าวซิง!”

“ทุกท่านรู้ดีว่าครอบครัวแม่ของข้ามีลูกพี่ลูกน้องมากมาย ข้าจำได้แค่ลูกพี่ลูกน้องของข้าอย่างพวกจ้าวเฉียงฮั๋วที่ใกล้ชิดกันทางสายเลือด แต่ในเมื่อคุณชายจ้าวพูดเช่นนี้ ข้าก็อยากจะถามเขาให้ชัดเจนเสียหน่อย!”

จ้าวเจินเจินพูดไป ก็มองจ้าวซิงด้วยสายตาที่เฉียบคมไปด้วย

“คุณชายจ้าว ท่านคิดให้ดีก่อนแล้วค่อยพูดเถิด...!”

“ท่านเป็นลูกพี่ลูกน้องของข้าจริง ๆ หรือ? เหตุใดข้ามิเคยเห็นท่านมาก่อน? บิดามารดาของท่านคือผู้ใดกัน?”

“ท่านช่วยเตือนข้าหน่อย แล้วข้าจะกลับไปถามท่านพ่อข้าว่ามีครอบครัวของท่านอยู่ในตระกูลหรือไม่!”

จ้าวซิงรู้สึกหวาดกลัวสายตาเย็นชาของจ้าวเจินเจิน

ครอบครัวของเขาเป็นญาติของตระกูลจ้าวก็จริง แต่อยู่ห่างจากตระกูลจ้าวที่จวนอัครเสนาบดีไปแสนแปดพันลี้เลยทีเดียว

ตอนแรกเขามาหาจ้าวเจินเจิน เพราะอยากให้นางช่วยพูดให้ครอบครัวจ้าวของพวกเขาได้รวมอยู่ในลำดับวงศ์ตระกูลของตระกูลจ้าวในจวนอัครเสนาบดีด้วย ครอบครัวจะได้มีอนาคตที่ดี

แต่จ้าวเจินเจินกลับเสนอเงื่อนไขหนึ่งกับเขา

ให้เขาจัดการกับหลิงอวี๋ตามแผนของนาง!

ตอนนั้นนางยังสัญญาด้วยว่า ไม่ว่าจะสำเร็จหรือไม่ก็ตาม นางจะให้ครอบครัวจ้าวของเขาเข้าสู่ลำดับวงศ์ตระกูล

แต่หากเรื่องนี้ล้มเหลว เขาจะต้องยอมกัดฟันบอกไปว่าเป็นแผนของตน ไม่เกี่ยวข้องอันใดกับจ้าวเจินเจิน มิฉะนั้นทั้งครอบครัวของเขาจะต้องตายอย่างอนาถ!

ตอนนั้นเขาคิดไปว่าความร่ำรวยมักต้องอยู่ในความเสี่ยงอยู่แล้ว!

อีกทั้งหลังจากได้ฟังแผนของจ้าวเจินเจิน เขาก็รู้สึกว่าทุกอย่างสมบูรณ์แบบมาก ไม่มีทางที่จะมีอะไรผิดพลาดได้!

ดังนั้นจึงตกลงตามเงื่อนไขนี้!

ไหนเลยจะคิดว่าหลิงอวี๋จะฉลาดถึงเพียงนี้ ไม่เพียงแต่ใช้แผนการกับนางมิสำเร็จ แต่ยังต้องถูกโยงเข้าไปมีส่วนร่วมในคดีที่เกี่ยวข้องกับสายสืบแคว้นศัตรูที่ร้ายแรงมากพอจะทำให้ทั้งครอบครัวตายกันหมดได้!

แต่บัดนี้ตนยอมคุยด้วยเหตุผล การแยกแยะอะไรก็มีแต่ทำให้เรื่องมันแย่ลงเรื่อย ๆ

นางจ้องหลิงอวี๋อย่างดุร้าย จากนั้นก็ข้ามหัวข้อนี้ไปจัดการกับเสิ่นจวน

จ้าวเจินเจินเอ่ยถามเสียงแข็ง “เสิ่นจวน จ้าวซิงบอกว่าเขาพูดจาไร้สาระโยนความผิดให้ข้า! แต่เจ้าบอกว่าจ้าวซิงกับข้าสมรู้ร่วมคิดกันใส่ร้ายพระชายาอ๋องอี้ เจ้ามีหลักฐานหรือไม่?”

“เจ้าเป็นคนที่ถูกจับได้ว่าลักลอบมีความสัมพันธ์ เจ้าจะว่าร้ายผู้อื่นเพื่อให้ตนพ้นมลทินเช่นนี้มิได้กระมัง!”

“หากเจ้ายังกล้าใส่ร้ายข้าอีก ข้าก็ขอมิเกรงใจเจ้าแล้ว!”

เซียวทงเองก็กลัวว่าเสิ่นจวนจะเปิดโปงตน จึงกระโดดออกมาพลางตะโกน

“เสิ่นจวน วันนี้เป็นเจ้าต่างหากที่ลักลอบมีความสัมพันธ์อย่างหน้ามิอาย ทำให้พวกเราเข้าใจพระชายาอ๋องอี้ผิด!”

“บัดนี้เจ้ายังจะใส่ร้ายพระชายาคังอย่างร้ายกาจอีกหรือ? เจ้ามิอยากมีชีวิตอยู่แล้วหรือไร?”