เซียวหลินเทียนหลับตาลง เขารู้สึกละอายใจกับตนเองที่เมื่อครู่คิดว่าเซียวทงเปลี่ยนไปแล้ว!
คุณหนูใหญ่ที่มีนิสัยเกเรเอาแต่ใจเยี่ยงนี้ เขาคิดไปได้เยี่ยงไรว่านางลำบากแล้วจะเปลี่ยนเป็นคนใหม่ไปได้!
“หลิงอวี๋ใส่ร้ายหม่อมฉัน! พี่สี่ ได้ยินหม่อมฉันหรือไม่!”
เซียวทงเห็นพวกฉินซานมองตนด้วยสายตาไม่เชื่อ จึงตะโกนอย่างกังวล
“จะเป็นการใส่ร้ายหรือไม่ ลองดูก็รู้แล้ว! ใครก็ได้ ตักน้ำแกงมาสองชาม!”
เซียวหลินเทียนออกคำสั่ง จากนั้นองครักษ์คนหนึ่งก็ก้าวไปตักน้ำแกงสองชามออกมา
“เซียวทง กินสิ… กินแล้วข้าจะเชื่อเจ้า!” เซียวหลินเทียนเอ่ยอย่างเย็นชา
“หม่อมฉันมิกินหรอก! หลิงอวี๋ใส่ยาระบายลงไปในนี้ หม่อมฉันเห็นมากับตา ท่านพี่อย่าให้หม่อมฉันดื่มเลย!”
เซียวทงมีหรือจะกล้ากิน จึงโยนความผิดไปให้หลิงอวี๋
“ท่านอ๋อง กระหม่อมก็เห็นเช่นกัน พระชายาใส่ยาลงในน้ำแกงพ่ะย่ะค่ะ!”
ทันทีที่อู่เวยเห็นเข้าก็รีบเอ่ยช่วยเซียวทง
“ห่อยายังคงอยู่กับองค์หญิงหกอยู่เลยเพคะ!” หลิงอวี๋เตือนอย่างเย็นชา
เซียวหลินเทียนหันไปหาเซียวทง “เจ้าจะเอามันออกมาเองหรือจะให้ข้าสั่งให้องครักษ์ค้นตัวเจ้า?”
“พี่สี่ หม่อมฉันบอกแล้วว่ามิใช่หม่อมฉัน! เหตุใดเสด็จพี่ถึงยืนยันว่าเป็นหม่อมฉัน! แม้ว่าเสด็จพี่จะอยากปกป้องหลิงอวี๋แต่จะมาใส่ร้ายหม่อมฉันมิได้กระมัง!”
เซียวทงตะโกนด้วยความโกรธ “หม่อมฉันเป็นองค์หญิงผู้สูงศักดิ์ หากท่านให้องครักษ์ค้นตัวหม่อมฉัน ต่อไปจะให้หม่อมฉันมองหน้าผู้อื่นได้เยี่ยงไร!”
“แม่ทัพฉิน ไปหาแม่นมสองคนที่ทำงานเข้ามาค้นตัวนาง!”
เซียวหลินเทียนเอ่ยตรง ๆ
ฉินซานเดินไปโดยไม่พูดพร่ำทำเพลงไปหาแม่นมสองคนที่ทำงาน ทันทีที่พวกนางมาถึง เซียวทงก็ตกใจมากจนก้าวถอยหลังไป
แม่นมสองคนดูสกปรกไปทั้งตัว นางไม่อยากให้พวกนางมาแตะต้องตน
แต่ทันทีที่ก้าวถอยหลังไป ซองกระดาษสองซองที่เดิมทีมิได้ซ่อนไว้อย่างมิดชิดก็หลุดออกมาจากแขนเสื้อ
สีหน้าของเซียวทงซีดลงทันทีเมื่อเห็นดังนั้น แต่ก็ตะโกนออกมาอย่างมีไหวพริบ
ฉินรั่วซือ?
ไม่เพียงแต่ฉินซานเท่านั้นที่ประหลาดใจ แต่แม้แต่ดวงตาของหลิงอวี๋ก็เบิกกว้างเช่นกัน ไม่มีใครคาดคิดว่าองค์หญิงหกจะพาฉินรั่วซือออกมาจากเมืองหลวงอย่างเงียบ ๆ เช่นกัน
“ท่านพี่… ข้ามิได้ตั้งใจ… ข้า… ข้า...”
ฉินรั่วซือไม่กล้ามองหน้าถมึงทึงของฉินซานเลย นางกลัวจนไม่รู้จะอธิบายเยี่ยงไร
“ข้าจะชำระความกับเจ้าทีหลัง!”
ฉินซานผลักนางออกไปด้านข้าง แล้วให้องครักษ์ขึ้นไปค้นบนรถม้า
พวกองครักษ์หลายคนตรวจค้นแล้วก็พบยาระบายหลายห่อ แล้วยังมีผงยาที่ไม่รู้จักอีกบางส่วนด้วย
เซียวหลินเทียนให้หลิงอวี๋ระบุตัวยาให้ ทันทีที่หลิงอวี๋เห็นก็หมดคำพูดเลย ทั้งผงคัน สารหนู ยาพิษ มีกระทั่งยาปลุกความต้องการทางเพศ!
องค์หญิงหกผู้นี้มิได้มาที่นี่เพื่อช่วยกำจัดโรคระบาด แต่มาเพื่อช่วยศัตรูกำจัดคนของตนเองสินะ!
หลังจากที่เซียวหลินเทียนได้ยินหลิงอวี๋บอกถึงสรรพคุณของผงยาหลายชนิดนั้น เขาไม่ผิดหวังกับเซียวทงอีกต่อไปแล้ว แต่รู้สึกสิ้นหวังไปเลย...
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
รอ...
นางเอกโดนแผนร้ายไล่ล่าเจ็บตัวจะตายอ่า200+ตอน สุดท้ายจบครึ่งตอน คนร้ายบอกเข้าใจผิด นิยายฟวยไรอ่ะปัญญาอ่อนทั้งเรื่อง...
waitinggg for youuuuuuu...
ความลับยังไม่ได้เปิดเผยเลยค่ะ...
จบแบบนี้ไม่ได้นะคะ...
กลับมาได้เเล้ว...
ขอบคุณนะที่ลงเพิ่ม กำลังสนุกมาก...
คนเขียนกลับมาก๊อนนนน🥹 ทางนี่ใจจะขาดแล้วฮะ...
รอสนุกมาก...
รอ........