หมอเฝิงตกใจกับความโกรธอย่างกะทันหันของเซียวหลินเทียน เสียงของเขาจึงเบาลงเล็กน้อยแต่ก็ยังยืนกรานแก้ต่างอยู่
“ท่านอ๋องอี้ เราพูดกันแบบมีเหตุผลเถิดพ่ะย่ะค่ะ… พวกหมอหานต่างก็เห็นว่าก่อนหน้านี้ผู้ป่วยของกระหม่อมดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด แต่ตอนนี้กลับแย่ลง นี่ต้องมีคนเล่นมิซื่อเป็นแน่พ่ะย่ะค่ะ!”
“ท่านจะเห็นแก่นางเพียงเพราะว่านางเป็นพระชายาของท่านมิได้พ่ะย่ะค่ะ!”
“พระชายาอ๋องอี้ดูแลหออักษรนี้อยู่ นางอยากจะทำการใดก็ง่ายนัก! ท่านให้พระชายาอ๋องอี้แสดงหลักฐานมาพิสูจน์ว่านางมิได้ทำ แล้วเราก็จะเชื่อนางพ่ะย่ะค่ะ!”
“มิเช่นนั้น… เรามิยอมรับ!”
หมอเฝิงดึงพวกหมอหานเข้ามาในฝั่งของตนอย่างชาญฉลาด
หลิงอวี๋โกรธ จากนั้นก็ยิ้มพลางเอ่ย “เดิมทีแล้วผู้ใดอ้างหลักฐานผู้นั้นต้องเป็นคนหาหลักฐาน! ท่านบอกว่าข้าเล่นมิซื่อ ท่านก็ต้องหาหลักฐานมาพิสูจน์สิ!”
“แต่หมอเฝิง มิใช่ว่าข้าดูถูกท่านหรือไร แต่จนถึงตอนนี้ท่านยังมิรู้ว่าตนเองผิดที่ใด หากให้ท่านไปหาหลักฐานมันคงจะยากเกินไปสำหรับท่าน!”
“ข้าจะหาหลักฐานมาพิสูจน์ให้ท่านเห็นเองแล้วกัน!”
หลิงอวี๋พูดขณะที่หยิบตำรับยาหมอเฝิงออกมา พลางเอ่ยกับพวกหมอหาน
“เมื่อวานตอนที่ข้าคุยกับท่านอ๋องอี้ก็ได้บอกไปแล้วว่า โรคระบาดนั้นซับซ้อนกว่าที่เราคิด ยาหม้อใหญ่มิสามารถรักษาโรคระบาดที่ทุกคนติดเชื้อได้ ต้องจัดยาตามอาการของแต่ละบุคคล!”
“เรื่องอื่นข้าจะมิพูด เรามาพูดถึงชาดในตำรับยาของหมอเฝิงกันเลยดีกว่า คนที่มีทักษะการแพทย์จะรู้กันดีว่า ความเข้ากันได้ของยาที่แตกต่างกันนั้นจะถูกปรับตามสภาพที่แท้จริงของผู้ป่วย!”
“ผู้ใหญ่กับเด็ก หญิงกับชาย แม้ว่าจะเป็นโรคเดียวกัน แต่ตำรับยาที่จัดก็จะแตกต่างกัน!”
เมื่อหลิงอวี๋พูดเช่นนี้ นอกจากหมอเฝิงแล้ว หมอคนอื่น ๆ ก็พยักหน้ากันหมด
เมื่อหลิงอวี๋พูดถึงตรงนี้ก็หันไปหาหมอเฝิง พลางเอ่ยอย่างเย็นชา
“หมอเฝิง ข้าได้อธิบายหลักฐานที่ท่านต้องการให้ชัดเจนแล้ว ตอนนี้ท่านยังบอกว่าเป็นข้าที่เล่นมิซื่ออยู่หรือไม่?”
หมอเฝิงพูดมิออกบอกมิถูก
เซียวหลินเทียนจ้องมองเขาด้วยความรังเกียจ พลางตะโกนด้วยความโกรธ
“หมอเฝิง ตอนนี้เจ้าจะพูดอะไรอีก? ทักษะการแพทย์ของตนเองไม่ดี ใช้วัตถุดิบยาผิด ทั้งยังกล้าใส่ร้ายผู้อื่นส่งเดชอีก! ใครก็ได้ ลากเขาออกไปโบยยี่สิบไม้!”
หมอเฉินจากโรงหุยชุนมองหลิงอวี๋ พลางเอ่ยเตือน “ท่านอ๋อง พระชายา โปรดใจเย็น ๆ หมอเฝิงมิเก่งด้านการแพทย์ แต่เขาเข้าใจหลักการแพทย์ ตอนนี้เราขาดแคลนหมอและมีผู้ป่วยจำนวนมาก!”
“ได้โปรดท่านอ๋องและพระชายาโปรดมีเมตตา ให้โอกาสหมอเฝิงได้ทำความดีด้วยเถิดพ่ะย่ะค่ะ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
รอ...
นางเอกโดนแผนร้ายไล่ล่าเจ็บตัวจะตายอ่า200+ตอน สุดท้ายจบครึ่งตอน คนร้ายบอกเข้าใจผิด นิยายฟวยไรอ่ะปัญญาอ่อนทั้งเรื่อง...
waitinggg for youuuuuuu...
ความลับยังไม่ได้เปิดเผยเลยค่ะ...
จบแบบนี้ไม่ได้นะคะ...
กลับมาได้เเล้ว...
ขอบคุณนะที่ลงเพิ่ม กำลังสนุกมาก...
คนเขียนกลับมาก๊อนนนน🥹 ทางนี่ใจจะขาดแล้วฮะ...
รอสนุกมาก...
รอ........