ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 741

หลี่ว์จงเจ๋อเตรียมใจไว้แล้ว สถานการณ์ที่ท่านจินต้าวิเคราะห์นั้นเป็นไปได้ที่จะเกิดขึ้น

พวกหยางต้าหู่กล้าทำเรื่องที่ทรยศต่อแคว้นเช่นนี้ หากพบว่าเรื่องนี้ถูกเปิดเผย มีความเป็นไปได้ว่าเป็นสุนัขจนตรอก เวลานี้ทุกคนต้องร่วมมือกันจึงจะสามารถจัดการกับสถานการณ์ฉุกเฉินได้

“ลู่หนาน เจ้าไปเรียกพวกเฉาอี้แล้วระดมคนมาเฝ้ารอบ ๆ หออักษรอย่างเงียบ ๆ ปกป้องพระชายาอ๋องอี้กับคนอื่น ๆ ไว้”

“แล้วส่งคนอีกกลุ่มออกจากเจ่าจวงไปช่วยพวกของท่านอ๋องอย่างเงียบ ๆ”

“จริงสิ แม่ทัพหลี่ว์ สถานการณ์ในตอนนี้เปลี่ยนไปแล้ว เจ้าบอกว่าท่านลุงของเจ้าทำงานอยู่ภายใต้แม่ทัพกู่ใช่หรือไม่? เจ้าส่งคนสนิทไปแจ้งให้เขาเตรียมพร้อมที่จะมาช่วยเรา!”

“ขอรับ!”

หลี่ว์จงเจ๋อรู้ว่าสถานการณ์เร่งด่วน จึงรีบออกไปจัดสรรกำลังคนตามคำกำชับของท่านจินต้า

ดูภายนอกแล้วเจ่าจวงก็ดูเหมือนเดิม หลิงอวี๋กำลังยุ่งอยู่กับการช่วยเผยอวี้ ไม่รู้เลยว่าเวลาเจ่าจวงตกอยู่ในอันตรายรอบด้าน!

เซียวหลินเทียนกับคนอื่น ๆ ใช้ทางอ้อมเดินทาง แต่คนของหยางหมิงกลับลงมาจากภูเขาด้านหลัง ซึ่งเป็นระยะทางที่สั้นกว่าพวกเซียวหลินเทียน

หลี่ว์จงเจ๋อกับลู่หนานต่างอกสั่นขวัญแขวน คนจากแต่ละที่ต่างเฝ้าดูการเคลื่อนไหวอีกด้านหนึ่งของรั้วกั้นกับบนถนน ระวังการบุกมาอย่างกะทันหันของข้าหลวงเว่ยโจวกับแม่ทัพเซี่ย

จู่ ๆ ไฟของทางด้านตระกูลหยางก็สว่างขึ้นที่อีกด้านหนึ่งของรั้วแยก หลี่ว์จงเจ๋อได้รับรายงานว่าตระกูลหยางกำลังเรียกคนรับใช้ของพวกเขามา

หลี่ว์จงเจ๋อแอบบ่นในใจว่าเซียวหลินเทียนยังไม่กลับมาเลย หากเกิดตระกูลหยางลงมือในเวลานี้ พวกเขาควรจะทำเยี่ยงไรเล่า?

ฝ่าออกไปหรือ?

แต่จะหนีไปที่ใดเล่า?

กองทหารชายแดนที่ลุงประจำการอยู่ก็ห่างจากที่นี่อย่างน้อยเจ็ดสิบหรือแปดสิบลี้ คนที่เขาส่งไปไม่สามารถมาช่วยได้ทันเวลาแน่!

หากกลุ่มของพวกเขาหนีออกไปเช่นนี้ กลัวว่าจะถูกลอบโจมตีกลางทางน่ะสิ

ตอนที่หลี่ว์จงเจ๋อกังวลอย่างมาก คนรับใช้สิบกว่าคนก็มาจากอีกด้านหนึ่งของรั้วกั้น ซึ่งมีหยางหมิงเป็นหัวหน้า

หยางหมิงยิ้มให้ทหารที่เฝ้ารั้วกั้น พลางเอ่ย “พี่ชาย ทางเราพบผู้ป่วยโรคระบาดอยู่สองสามราย จะส่งมารักษาที่หออักษร รบกวนเจ้าไปรายงานที!”

“พระชายาอ๋องอี้ เกิดเรื่องแล้ว!”

หลี่ว์จงเจ๋อรีบผลักหลิงอวี๋เข้าไป และรีบเล่าให้ฟังว่าเกิดอะไรขึ้น

“เซียวหลินเทียนไปที่ภูเขาด้านหลังเพื่อค้นหาหลักฐาน?”

หลิงอวี๋เริ่มกังวลทันทีที่ได้ยินสิ่งนี้ เซียวหลินเทียนมิได้บอกตนก็ไปเสี่ยงเองแล้ว เขามิรู้หรือว่าเขาทำเช่นนี้จะได้ผลที่จะตามมาเช่นนี้?

การมีกองทัพโดยไม่มีแม่ทัพถือเป็นเรื่องต้องห้าม!

ท่านจินต้าก็มิคิดว่าผลที่ตามมาจะร้ายแรงเช่นนี้ หากเขารู้ว่าเรื่องเช่นนี้จะเกิดขึ้น ตอนนั้นเขามิควรปล่อยให้ท่านอ๋องอี้ไปเสี่ยงเองเลย

“พระชายาอย่าตกใจไป ข้าคิดว่าการเคลื่อนไหวของตระกูลหยางเป็นเพียงการทดสอบ! พวกเขาคงจะอยากดูว่าท่านอ๋องอยู่หรือไม่!”

เพราะว่าท่านจินต้าติดตามเซียวหลินเทียนมาหลายปี มีประสบการณ์ในการเผชิญกับความท้าทาย เขาจึงวิเคราะห์อย่างใจเย็น

“แม้ว่าท่านอ๋องจะไปที่ภูเขาด้านหลัง แต่ด้วยทักษะของเขากับจ้าวซวน แม้ว่าพวกเขาจะแหวกหญ้าให้งูตื่นก็สามารถกลับมาได้ ตระกูลหยางคงมิจับพวกเขาหรอก ดังนั้นจึงส่งคนมาทดสอบที่นี่ดู!”