ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 770

เรื่องที่องค์หญิงหกหักหลังฉินซาน แม้แต่เหอโปเองก็มิอยากจะเชื่อเช่นกัน

เขาส่งหลิงเสี่ยงไปแล้วตอนที่รีบกลับไปรับฉินซาน ก็ได้รู้ว่าฉินซานถูกจับแล้ว

เหอโปทั้งกังวลทั้งโกรธ พวกเขามีคนน้อย มิสามารถช่วยฉินซานจากน้ำมือของข้าหลวงหยางได้ จึงต้องรีบกลับมารายงานก่อน

หลิงอวี๋รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติทันที แผนการของเซียวหลินเทียนคือให้ฉินซานยึดเว่ยโจวแล้วช่วยเหลือองค์หญิงหก มิให้นางถูกข้าหลวงหยางคุมตัวไว้

แต่ยามนี้ มันผิดไปจากแผนของเซียวหลินเทียนแล้ว

ฉินซานถูกจับตัวไปในน้ำมือของข้าหลวงหยาง นอกจากองค์หญิงหกแล้วยังเพิ่มมาอีกหนึ่งอุปสรรค เช่นนี้เซียวหลินเทียนกลับกลายเป็นผู้ถูกกระทำแล้ว

เซียวหลินเทียนใช้ข้ออ้างในการติดเชื้อโรคระบาด พาคนไปจับกุมแม่ทัพเซี่ยนานแล้ว มิรู้ว่าสถานการณ์ทางฝั่งเขาเป็นเช่นไรบ้าง!

หลิงอวี๋สงบลงอย่างรวดเร็ว ทางด้านเจ่าจวงวิกฤติอยู่มาก นางต้องรีบหาทางจัดการ

แม้ว่าภูเขาด้านหลังจะสามารถต้านการโจมตีได้ แต่เมื่อเวลานานไปก็สามารถถูกโจมตีเข้ามาได้เช่นกัน

“เหอโป ในบรรดาคนของเจ้ามีคนที่คุ้นเคยกับเว่ยโจวบ้างหรือไม่? ส่งคนสองคนไปรายงานท่านอ๋องอี้!”

หลิงอวี๋สั่ง

เหอโปเอ่ยทันที “มีขอรับ ข้าจะส่งคนไปทันที!”

หลิงอวี๋รีบพาเหอโปรีบไปหาเผยอวี้แล้วเล่าเรื่องที่ฉินซานถูกจับตัวไปให้เขาฟัง สุดท้ายก็เอ่ย

“แม่ทัพเผย ข้าหลวงหยางคิดจะจับตัวพวกเรา ต้องพาคนมามิน้อยเป็นแน่! เท่ากับว่าตอนนี้ที่เว่ยโจวมีคนประจำการอยู่มิมากนัก!”

“ท่านยังทนไหวหรือไม่? หากทนได้ก็ให้เหอโปพาเจ้ากับกลุ่มของท่านไปยึดเว่ยโจวเสีย!”

เผยอวี้ขมวดคิ้วพลางเอ่ย “ข้ายืนหยัดไปที่เว่ยโจวได้… แต่หากข้าไปแล้วพวกเจ้าจะทำเยี่ยงไร?”

“ข้าหลวงหยางมุ่งเป้ามาหาเจ้า หากเกิดอะไรขึ้นกับเจ้า แล้วจะให้ข้าอธิบายให้อาเทียนฟังเยี่ยงไร?”

หลิงอวี๋เอ่ยอย่างใจเย็น “เราแค่ต้องยึดภูเขาด้านหลังไว้ แล้วรอพวกท่านกลับมาสมทบก็พอแล้ว! ขอเพียงพวกท่านทำได้เร็ว ก็ไม่มีทางเกิดอะไรขึ้นกับพวกเราหรอก!”

“แม่ทัพเผย นี่เป็นโอกาสที่ดีที่สุดในการยึดเว่ยโจว เช่นนี้แผนของเซียวหลินเทียนก็จะสามารถดำเนินไปได้อย่างราบรื่น มิเช่นนั้นความพยายามทั้งหมดที่เราทำมาจะสูญเปล่า!”

เผยอวี้ยังคงลังเลมิตัดสินใจ

หลิงอวี๋มิรีบร้อนขึ้นไปบนภูเขา นางรู้ว่าข้าหลวงหยางพาฉินซานมาที่นี่เพื่อจะข่มขู่พวกเขา

หลังจากนั้นไม่นาน ข้าหลวงหยางก็พาองค์หญิงหกไล่ตามมา

เจ้าหน้าที่ทหารและผู้คุ้มกันของตระกูลหยางจำนวนนับมิถ้วนก็ถือคบเพลิงพุ่งเข้ามาทันที

เมื่อเห็นพลธนูแล้ว เจ้าหน้าที่ทหารเหล่านั้นก็หยุดอยู่นอกวิถียิงธนูเลย

มีคนไปรายงานข้าหลวงหยาง แล้วข้าหลวงหยางก็พาองค์หญิงหกไปด้านหน้ากลุ่มพวกเขา

ข้าหลวงหยางตะคอก “หลิงอวี๋ หลิงเสี่ยง พวกเจ้าสมคบคิดกับแคว้นศัตรู หากมิรีบยอมให้จับโดยละม่อม ทั้งยังกล้าขัดขืนอีก จะถูกฆ่าอย่างไร้ความปรานี!”

“คนที่สมคบคิดกับแคว้นศัตรูคือเจ้าต่างหาก หยางจื้อฟาง เจ้าคิดจะโยนความผิดหรือ?”

ลู่หนานตะคอกอย่างโกรธเกรี้ยว “ท่านอ๋องของข้ามาที่นี่เพื่อกำจัดโรคระบาดตามคำสั่งขององค์จักรพรรดิ! หยางจื้อฟาง เจ้าส่งหยางหมิงไปลอบสังหารท่านอ๋องก่อนนะ!”

“ตอนนี้เจ้ายังจะพาเจ้าหน้าที่ทหารเหล่านี้มาที่นี่อีก นี่คิดปลิดชีพท่านอ๋องของพวกเราหรือ?”