ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 777

แม่ทัพเซี่ยกังวลมากจนควบม้าเข้าไปในวงล้อมของเซียวหลินเทียนโดยไม่รู้ตัว

เขามิได้สังเกตว่ามีสิ่งใดผิดปกติ จนกระทั่งกลุ่มของตนครึ่งหนึ่งวิ่งเข้าไปในวงล้อม ทันใดนั้นก็บนภูเขาก็มีเสียงร้องนับมิถ้วนดังมา จากนั้นก้อนหินขนาดใหญ่หลายก้อนก็ตกลงมาจากท้องฟ้าถล่มลงมาทันที

แม่ทัพเซี่ยที่อยู่ข้างหน้าเห็นว่าสถานการณ์มิดีจึงลงแส้ที่ก้นม้าอย่างดุร้าย

ม้าควบไปข้างหน้าอย่างเจ็บปวด แม่ทัพเซี่ยไปได้มิไกล ก้อนหินขนาดใหญ่ก็หล่นมากระแทกพื้น

ทหารกับรองผู้บัญชาการที่ตามมาด้านหลังโชคมิดีนัก บางคนถูกก้อนหินขนาดใหญ่กระแทกใส่ จนผิวหนังกับเนื้อของพวกเขาฉีกขาดทันทีแล้วก็อยู่ที่นั่น

รองผู้บัญชาการถูกกระแทกกลิ้งลงจากหลังม้า โดยขาข้างหนึ่งติดอยู่ใต้ก้อนหิน

เสียงกรีดร้องกับเสียงตะโกนด่าไม่มีที่สิ้นสุด แม่ทัพเซี่ยหันกลับไปมองก็เห็นทหารบางคนบนภูเขาตะโกนขณะที่ยังคงผลักหินลงไป...

สิ่งที่ทำให้แม่ทัพเซี่ยตกใจก็คือ คบเพลิงจำนวนนับมิถ้วนกำลังเคลื่อนลงมาตามภูเขา พร้อมกับเสียงตะโกน

แย่แล้ว!

เวลานี้แม่ทัพเซี่ยมีเพียงสองคำนี้ในหัว!

ท่านอ๋องอี้ต้องติดต่อกับแม่ทัพกู่ได้แล้วเป็นแน่!

พวกเขาสองฝ่ายรร่วมมือกันรอปิดล้อมตนไว้ที่นี่!

แม่ทัพเซี่ยมิรู้ว่าเซียวหลินเทียนนำคนมาได้เพียงร้อยคนเท่านั้น คบเพลิงเหล่านั้นล้วนเป็นความพยายามของเซียวหลินเทียนที่จะทำให้เขาสับสน

คบเพลิงจำนวนมากนั้นมาจากการที่องครักษ์ยี่สิบกว่าคนถือคบไฟจำนวนหนึ่งแล้ววิ่งกลับไปกลับมา

“แม่ทัพเซี่ย เหตุใดเจ้ายังมิรีบยอมจำนนอีก!”

เซียวหลินเทียนยืนอยู่บนที่สูง ยกดาบขึ้นแล้วตะโกน “ข้าคืออ๋องอี้ ข้ามาตรวจสอบตามคำสั่งขององค์จักรพรรดิ! แม่ทัพเซี่ยสมรู้ร่วมคิดกับข้าหลวงหยางขายพืชผลกับเครื่องยาสมุนไพรให้กับฉีตะวันออก สมคบคิดกับแคว้นศัตรู หลักฐานชัดเจนแล้ว!”

“อย่าให้แม่ทัพเซี่ยหลอกเอาได้! ทิ้งอาวุธลงแล้วอย่าต่อต้าน แล้วข้าจะถือว่าพวกเจ้ามิรู้เห็น!”

“ข้าหลวงหยางถูกจับแล้ว แม่ทัพเซี่ยก็อับจนหนทาง หากพวกเจ้ามิสามารถกลับใจได้ข้าจะฆ่าทั้งหมด!”

ทหารผู้บริสุทธิ์บางคนตะลึงกับสิ่งที่ท่านอ๋องอี้พูด

ม้าเหล่านั้นติดไฟแล้ววิ่งไปข้างหน้าด้วยความหวาดกลัว

ม้ายี่สิบกว่าตัวที่ปกคลุมไปด้วยไฟ พุ่งเข้าไปในกลุ่มของแม่ทัพเซี่ย

อีกด้านหนึ่งของถนนบนภูเขาเป็นลำธารบนภูเขา กลุ่มของท่านอ๋องอี้บุกต่อไป พวกแม่ทัพเซี่ยหลบซ่อนมิได้จึงถูกไฟที่ติดม้าทำร้ายไปมิน้อย

เมื่อม้าที่พวกเขาขี่เห็นม้าที่กำลังลุกเป็นไฟกำลังวิ่งเข้ามาหาตนก็ตกใจกลัววิ่งไปรอบ ๆ ทันที

ม้าบางตัวก็พาเจ้าของมันตกไปในลำธารบนภูเขา

แม่ทัพเซี่ยถูกม้าคนของตนชนจนตกจากหลังม้า

ไม่ว่าเขาจะแข็งแกร่งวรยุทธเพียงใด เขาก็มิสามารถหนีจากการถูกม้าเหล่านี้เหยียบย่ำได้

จู่ ๆ แม่ทัพเซี่ยก็รู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรงที่ข้อเท้า เขาถูกม้าตัวหนึ่งที่วิ่งหนีอย่างบ้าคลั่งมาเหยียบ

ได้ยินเพียงเสียงกุบกับ เท้าของแม่ทัพเซี่ยก็ถูกขยี้ไปแล้ว!