วันรุ่งขึ้น
หลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนเข้าวังไปเข้าเฝ้าจักรพรรดิอู่อัน นางเตรียมยาบำรุงร่างกายหลายกล่องสำหรับจักรพรรดิอู่อันกับไทเฮาด้วย
กระทั่งมาถึงห้องทรงพระอักษร ขันทีเซี่ยเห็นว่าหลิงซวนที่มาด้วยมีสุขภาพที่ดี ก็ยิ้มเล็กน้อยแล้วเอ่ยกับหลิงอวี๋และเซียวหลินเทียน
“องค์จักรพรรดิประทับอยู่ข้างในพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมจะไปเรียนให้พ่ะย่ะค่ะ”
หลังจากนั้นไม่นาน จักรพรรดิอู่อันก็ให้หลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนเข้าไป
ทั้งสองเดินตามหลังกันเข้าไปแล้วทำความเคารพจักรพรรดิอู่อัน
จักรพรรดิอู่อันยิ้มบาง ๆ แล้วมองหลิงอวี๋ก่อนจะเอ่ย “พระชายาอ๋องอี้มีความดีความชอบอย่างมากในครั้งนี้ กำจัดโรคระบาดได้ ข้าสัญญากับเจ้าไว้ก่อนหน้านี้ว่าจะตอบแทนเจ้าอย่างหนัก!”
“มิทราบว่าพระชายาอ๋องอี้ต้องการรางวัลอะไรหรือ?”
หลิงอวี๋เอ่ยด้วยความเคารพ “หลิงอวี๋รับใช้เสด็จพ่อเป็นสิ่งที่ควรกระทำเพคะ มิกล้าขอรางวัลจากเสด็จพ่อหรอกเพคะ!”
จักรพรรดิอู่อันยิ้มพลางเอ่ย “จะได้อย่างไรกัน! เจ้ากำจัดโรคระบาดและรักษาขาขององค์ชายสี่จนหายดี ช่างเป็นความดีความชอบที่ยิ่งใหญ่นัก! ควรได้รับรางวัลสิ!”
หลิงอวี๋เหงื่อตก รู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างในคำพูดของจักรพรรดิอู่อัน
เขามั่นใจแล้วว่า นางรักษาขาของเซียวหลินเทียนได้ เช่นนั้นหากตนพยายามปกปิดต่อไปก็จะเป็นการหลอกลวงเขา...
แต่ก่อนหน้านี้เซียวหลินเทียนมิเคยยอมรับว่าตนเองรักษาขาของเขามาก่อน นางจะยอมรับได้อย่างไรกัน!
หลิงอวี๋ยิ้มพลางเอ่ย “เสด็จพ่อ หากความดีความชอบนี้ตกเป็นของหลิงอวี๋ หลิงอวี๋ก็มิกล้าที่จะรับไว้ทั้งหมดหรอกเพคะ แน่นอนว่าการที่ขาของท่านอ๋องสามารถยืนได้นั้นก็มีส่วนที่หลิงอวี๋ช่วย การที่หลิงอวี๋ฝังเข็มให้ท่านอ๋องก็มีผลบางอย่างจริง ๆ เพคะ!
“แต่สิ่งที่ทำให้ท่านอ๋องยืนได้จริง ๆ ก็คือความปรารถนาของเขาเองที่จะมีชีวิตรอดเพคะ!”
เมื่อจักรพรรดิอู่อันได้ฟังคำพูดเหล่านี้ก็นึกถึงโรคระบาดที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ ในบรรดาองค์ชายทั้งหลายมีเพียงเซียวหลินเทียนคนเดียวที่ขอไปเฝ้าชายแดนและกำจัดโรคระบาด
ตอนนี้ทั้งสี่แคว้นกำลังเตรียมพร้อมที่จะเคลื่อนไหวอีกครั้งแล้ว สงครามกำลังจะปะทุขึ้นจริง ๆ เซียวหลินเทียนยืนได้แล้ว ก็สามารถช่วยตนต่อสู้กับแคว้นได้อย่างแน่นอน
จักรพรรดิอู่อันชั่งน้ำหนักข้อดีกับข้อเสีย แล้วเลิกกังวลเรื่องว่าเซียวหลินเทียนปิดบังตนเองหรือไม่
เขามองหลิงอวี๋ ลูกสะใภ้ผู้นี้ยิ่งนานวันก็ยิ่งเก่งขึ้นเรื่อย ๆ
“หลิงอวี๋ เจ้าทำการกำจัดโรคระบาดในครั้งนี้นับเป็นความดีความชอบที่ยิ่งใหญ่นัก พ่อจะตอบแทนเจ้าด้วยทองคำสามพันตำลึง ยู่อี่หนึ่งคู่(ของมงคล) ผ้าทอทอง ผ้าลายดอก และผ้าไหมอย่างละหนึ่ง!”
ผ้าเหล่านี้ล้วนเป็นเครื่องบรรณาการ หายากมาก ในเวลานี้หลิงอวี๋ยังมิรู้ว่าฮองเฮาเว่ยกับพระชายาเส้าต่างก็อยากได้ แต่องค์จักรพรรดิมิได้ให้พวกนาง
หลิงอวี๋กล่าวขอบคุณและขอตัวลา ปล่อยให้เซียวหลินเทียนคุยกับจักรพรรดิอู่อันต่อ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
รอ...
นางเอกโดนแผนร้ายไล่ล่าเจ็บตัวจะตายอ่า200+ตอน สุดท้ายจบครึ่งตอน คนร้ายบอกเข้าใจผิด นิยายฟวยไรอ่ะปัญญาอ่อนทั้งเรื่อง...
waitinggg for youuuuuuu...
ความลับยังไม่ได้เปิดเผยเลยค่ะ...
จบแบบนี้ไม่ได้นะคะ...
กลับมาได้เเล้ว...
ขอบคุณนะที่ลงเพิ่ม กำลังสนุกมาก...
คนเขียนกลับมาก๊อนนนน🥹 ทางนี่ใจจะขาดแล้วฮะ...
รอสนุกมาก...
รอ........