ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 865

จ้าวซวนพยักหน้าเห็นด้วย “ท่านอ๋อง คนชุดดำสามคนล้วนเป็นหญิง! เพียงเปลี่ยนเสื้อผ้าก็สามารถซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางนางกำนัลได้แล้วพ่ะย่ะค่ะ!”

“แต่ถูกนางกำนัลที่ถูกพระชายาทำให้บาดเจ็บหรือแม้กระทั่งตายไป ไม่ว่าจะปกปิดเยี่ยงไรก็ต้องทิ้งร่องรอยไว้!”

เซียวหลินเทียนครุ่นคิด แล้วกระซิบ

“ไปส่งข้อความถึงขันทีเซี่ยอย่างเงียบ ๆ ให้เขาช่วยข้าดูนางกำนัลที่ออกจากวังในช่วงสองวันที่ผ่านมา ตลอดจนนางกำนัลที่ป่วยแล้วเชิญแพทย์หลวงมาด้วย และแม้กระทั่งนางสนมก็ด้วย!”

ความสัมพันธ์ระหว่างหลิงซวนกับขันทีเซี่ยนั้นมิธรรมดา หากหลิงอวี๋ถูกจัดการ หลิงซวนก็จะถูกตัดหัวด้วยเช่นกัน!

เซียวหลินเทียนเชื่อว่าขันทีเซี่ยจะช่วยอย่างแน่นอน!

เซียวหลินเทียนกับท่านอ๋องเฉิงตรวจสอบห้องโถงใหญ่ แล้วออกไปตรวจสอบข้างนอก

หลิงอวี๋บอกว่านางล่อตัวหัวหน้าวิ่งออกไปถึงป่าไผ่

เซียวหลินเทียนกับท่านอ๋องเฉิงตรวจสอบอย่างละเอียด เซียวหลินเทียนก็พบเข็มเงินอีกอันหนึ่ง

เข็มเงินนี้เป็นของหลิงอวี๋!

นั่นพิสูจน์ได้ว่าหลิงอวี๋ได้ปักยาสลบใส่ตัวหัวหน้าจริง ๆ

คนที่ได้รับมอบหมายให้ทำความสะอาดสถานที่เกิดเหตุมีเวลาจำกัด ด้วยความเร่งรีบจึงได้หาเข็มเงินนี้จนพบ

นอกเหนือจากเบาะแสทั้งสองนี้แล้ว เซียวหลินเทียนกับท่านอ๋องเฉิงก็มิพบสิ่งอื่นอีก

เซียวหลินเทียนขมวดคิ้วพลางเอ่ย “ท่านอ๋องเฉิง ตอนนี้พิสูจน์ได้แล้วว่าหลิงอวี๋มิได้โกหก!”

“เช่นนั้นก็มีคำถาม คนชุดดำสามคน พร้อมด้วยคนลึกลับผู้นั้น อีกทั้งคนที่ช่วยพวกเขาออกไป คนมากมายถึงเพียงนี้ปรากฏตัวในพระตำหนักหย่งเหอ กองทัพหลวงมิรู้อะไรเลยจริง ๆ หรือ?”

“ท่านช่วยข้าหารายชื่อคนของกองทัพหลวงที่ปฏิบัติหน้าที่ในวันนี้ได้หรือไม่! กระหม่อมต้องตรวจสอบคนเหล่านี้พ่ะย่ะค่ะ!”

ท่านอ๋องเฉิงคิด แล้วเอ่ยเบา ๆ “เรื่องนี้เจ้าสามารถถามฉินซานได้! หากข้าออกหน้าจะเป็นการแหวกหญ้าให้งูตื่นเสียเปล่า ๆ!”

“ฉินซานแตกต่างออกไป เขาเคยเป็นผู้บัญชาการของกองทัพหลวง มีพี่น้องของเขาหลายคนในกองทัพหลวงนี้!”

เซียวหลินเทียนเข้าใจทันที พลางพยักหน้า

หลิงอวี๋เกือบถูกทหารกองทัพหลวงลากตัวไปโยนเข้าคุกในราชสำนักฝ่ายในแล้ว

ทหารกองทัพหลวงเหล่านี้ล้วนเป็นคนของเฮ่อจู้ เพื่อช่วยเฮ่อจู้ระบายความโกรธของเขา แม้ว่าพวกเขาจะมิได้ทรมานหลิงอวี๋อย่างเปิดเผย แต่พวกเขาก็ใช้กลอุบายเล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นการส่วนตัว

ไม่ว่าจะเป็นการผลักหลิงอวี๋เข้าไปในเพลารถม้าตอนที่ขึ้นรถม้า หรือจงใจให้สะดุดตอนหลิงอวี๋ลงจากรถม้า

ในการเดินทางจากราชสำนักฝ่ายในไปยังคุกนั้น หลิงอวี๋ถูกพวกเขาทำให้ล้มลงอยู่หลายครั้ง

กระทั่งหลิงอวี๋ถูกโยนเข้าไปในห้องขังที่สกปรกและมีกลิ่นเหม็น ขากับแขนของนางก็เต็มไปด้วยรอยฟกช้ำจากการล้ม

ในฐานะนางรับใช้ การปฏิบัติต่อหลิงซวนนั้นแย่กว่าหลิงอวี๋เสียอีก เหล่าทหารลากนางไปตามทางจนถึงคุกเลย

กระทั่งทั้งสองถูกโยนเข้าไปในห้องขัง หลิงซวนก็หมดสติไปแล้ว

หลิงอวี๋มิสนใจตรวจอาการของตนแล้วรีบไปตรวจหลิงซวนก่อน

เนื้อตรงท้องกับต้นขาของหลิงซวนฉีกขาดและมีเลือดไหล...