ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 892

“ท่านอ๋องเฉิง...”

เมื่อตราประทับของท่านอ๋องเฉิงกำลังจะแตะลงบนหนังสือหย่า เสียงตะโกนก็ดังมาจากไกล ๆ

จากนั้นมีม้าหลายตัวควบเข้ามาอย่างรวดเร็ว

เซียวหลินเทียนเป็นผู้นำมาแล้วตะโกนมาจากไกล ๆ “ท่านอ๋องเฉิง กระหม่อมจับมือสังหารที่ฆ่าจ่างหนิงได้แล้ว... นางสามารถพิสูจน์ได้ว่าหลิงอวี๋พูดความจริง!”

ท่านอ๋องเฉิงถอนหายใจโล่งอกทันที แล้วขยำหนังสือหย่าเป็นลูกกลม ๆ โยนมันทิ้งไปพร้อมกับตะโกน

“เอาตัวขึ้นมา!”

“หลีกทางให้หมด!”

หลี่ว์จงเจ๋อยังมิได้ไปไหนไกล เมื่อเห็นภาพนี้ก็วิ่งเข้ามาเปิดทางให้เซียวหลินเทียน

เซียวหลินเทียนรีบควบม้ากีบขาวเข้าไป แล้วลงจากม้าที่หน้าห้องพิจารณาคดี

เขาวิ่งวุ่นทั้งวันทั้งคืนเพื่อจับกุมคน แล้วรีบเดินทางกลับโดยมิกล้าหยุดพักด้วยซ้ำ เพราะกลัวว่าจะสายแล้วหลิงอวี๋จะถูกตัดสิน

เมื่อได้ยินคำพูดของท่านอ๋องเฉิง เซียวหลินเทียนก็แอบถอนหายใจโล่งอก โชคดีที่เขากลับมาทันเวลา

องค์ชายเว่ยและภรรยาของเขา รวมถึงเฮ่อจู้โกรธจนใบหน้าบิดเบี้ยว!

เมื่อเห็นว่าเหลือเพียงแค่ประทับตรา หลิงอวี๋ก็จะถูกหย่าร้างแล้ว และพวกเขาจะก็พาตัวนางออกไปได้!

ใครจะคิดว่าเซียวหลินเทียนจะรีบกลับมาทัน!

แม้ว่าพระชายาเว่ยจะโกรธ แต่นางก็ดีใจที่นางเชื่อฟังฮองเฮาเว่ยแล้วส่งคนมาวางยาพิษหลิงอวี๋ล่วงหน้าก่อน

หลิงอวี๋มีชีวิตอยู่ได้มากที่สุดเพียงมิกี่ชั่วยามเท่านั้นก่อนที่นางจะตาย!

ต่อให้เซียวหลินเทียนนำตัวมือสังหารกลับมา หลิงอวี๋ก็ยังต้องตายอยู่ดี!

เซียวหลินเทียนก้าวเข้ามา เขามองหาหลิงอวี๋ในห้องพิจารณาคดีด้วยความกังวล แต่เห็นเพียงคนนอนอยู่บนกระดานไม้บนพื้นเท่านั้น!

“อาอวี๋...”

เซียวหลินเทียนตกใจแล้ววิ่งเข้าไป แล้วก็เห็นหลิงอวี๋นอนหมดสติหลับตาแน่นอยู่

“อาอวี๋… นาง… เกิดอะไรขึ้นกับนาง?”

เซียวหลินเทียนตะโกนอย่างกังวล

ตงจู๋ส่งเสียงอื้ออึงขณะที่ปากถูกปิดอยู่

เมื่อเฮ่อจู้เห็นมันก็ยิ้มเยาะพลางเอ่ย “ท่านอ๋องอี้ไม่มีเจตนาชั่วร้ายในใจ แล้วเหตุใดต้องปิดปากนางด้วยพ่ะย่ะค่ะ! ปล่อยให้นางพูดเถิด!”

ท่านอ๋องหงซานมิรอให้ท่านอ๋องเฉิงได้เอ่ยปาก เขาก็ชิงเอ่ยก่อน “ใครก็ได้ มาเอาสิ่งที่ปิดปากของนางออกไปที!”

นักการของท่านอ๋องเฉิงมองหน้ากันไปมา แต่ไม่มีใครขยับ!

ท่านอ๋องหงซานมิให้เกียรติเลย

ท่านอ๋องเฉิงจึงยิ้มเยาะเย้ยโดยมิให้เกียรติใด ๆ “อ๋องเฒ่า นี่เป็นคดีของข้า ท่านแค่มาที่นี่เพื่อทำหน้าที่เป็นคณะลูกขุนเท่านั้น!”

“ใครก็ได้ ให้ตงจู๋พูดที!”

นักการเข้ามาดึงผ้าออกจากปากของตงจู๋

ตงจู๋ตะโกนทันที “ท่านอ๋องเฉิง บ่าวถูกใส่ร้ายโดยมิยุติธรรม! บ่าวแค่ขอออกจากวังไปเยี่ยมมารดา แล้วบังเอิญถูกท่านอ๋องอี้จับตัวไว้ เขายืนกรานว่าบ่าวฆ่าท่านหญิงจ่างหนิง... บ่าวจะกล้าฆ่าท่านหญิงจ่างหนิงได้เยี่ยงไรเพคะ!”

“ท่านอ๋องอี้บอกว่า ขอเพียงบ่าวยอมรับความผิดนี้ แล้วปกป้องพระชายาอ๋องอี้ไว้ได้ เขาจะมอบเงินจำนวนมากให้กับแม่ของบ่าว! แต่บ่าวจะยอมรับสิ่งที่มิได้ทำได้เยี่ยงไรเพคะ!”