ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 940

เซียวหลินเทียนคืออ๋องอี้!

ก่อนหน้านี้​ขาของเขาใช้การมิได้ จึงไม่มีโอกาสได้เป็นองค์รัชทายาท!

แต่ตอนนี้เซียวหลินเทียนยืนได้แล้ว!

และในการแข่งขันทางทหารครั้งนี้ องค์จักรพรรดิเห็นแววของเซียวหลินเทียน!

หากเซียวหลินเทียนสามารถเอาชนะการแข่งขันทางทหารได้ เขาจะยิ่งเข้าใกล้การเป็นองค์รัชทายาทมาก​ขึ้น

เผยอวี้ลูกชายของเขาเป็นสหายที่ภักดีของเซียวหลินเทียน​ หากเซียวหลินเทียนได้นั่งตำแหน่งองค์รัชทายาท เผยอวี้ก็จะได้อยู่ในตำแหน่งที่สำคัญไปด้วย!

พระชายาของเซียวหลินเทียนคือหลิงอวี๋!

หลิงหว่านก็เป็นลูกพี่ลูกน้องของหลิงอวี๋อีก!

หากพวกเขานิ่งดูดายมองหลิงหว่านเข้าไปในตำหนักองค์ชายเว่ยในฐานะอนุภรรยาเช่นนั้นก็จะทำให้หลิงอวี๋ขุ่นเคืองแน่!

ในชั่วพริบตา ใต้เท้าเผยมีความคิดนับมิถ้วนแวบขึ้นมาในหัวของเขา

เขามองเผยอวี้ หากในตอนนี้เผยอวี้ไปหาที่พึ่งกับองค์ชายคนอื่น ๆ ก็ไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว!

ตัวตนเผยอวี้ถูกจดจำไปแล้วว่าเป็นคนของเซียวหลินเทียน!

อีกทั้งองค์ชายกับท่านอ๋องคนอื่น ๆ ก็อาจมิได้มีอนาคตแบบเซียวหลินเทียน!

ใต้เท้าเผยตัดสินใจได้ในทันที​ พลางเอ่ยเสียงทุ้ม “ฮูหยิน​ ข้าตัดสินใจในเรื่องนี้แล้ว​ ข้าเห็นด้วยให้อวี้เอ๋อร์แต่งงานกับหลิงหว่าน!”

“ว่ากระไรนะ?” จู่ ๆ ฮูหยินเผยกังวลขึ้นมาทันที​ พลางตะโกน “ข้ามิเห็นด้วย! อวี้เอ๋อร์มิใช่ลูกของท่านเพียงคนเดียว!”

“อวี้เอ๋อร์ เหลียนเอ๋อร์ พวกเจ้าออกไปก่อน พ่อจะคุยกับแม่ของเจ้าเอง!”

เมื่อเผยอวี้ได้ยินสิ่งนี้ เขาก็ดึงเผยเหลียนออกไปอย่างมีความสุข

ใต้เท้าเผยบอกฮูหยินเผยถึงทุกอย่างที่อยู่ในใจของตน แล้วสุดท้ายก็เอ่ย “ฮูหยิน มองให้ไกลกว่านี้เสียหน่อย! เจ้าเห็นเพียงว่าตอนนี้หลิงหว่านเป็นบุตรีของขุนนางต้องโทษ…”

“ทว่าหากวันข้างหน้าท่านอ๋องอี้กลายเป็นองค์รัชทายาท เจ้ายังกลัวว่าภูมิหลังของหลิงหว่านจะส่งผลกระทบต่อชีวิตภายภาคหน้าของอวี้เอ๋อร์อีกหรือ?”

เช่นนี้ก็จะมิทำให้ท่านอ๋องอี้ขุ่นเคืองแล้ว!

เมื่อฮูหยินเผยออกมา นางมิได้บอกเผยอวี้เกี่ยวกับเรื่องนี้ นางเพียงเอ่ยกับเผยอวี้ด้วยใบหน้าเรียบเฉย “หลังจากปรึกษากับพ่อเจ้าแล้ว เป็นอันตกลงให้เจ้าแต่งงานกับหลิงหว่าน! วันพรุ่งแม่จะหาคนไปคุยเรื่องแต่งงาน!”

“ขอบคุณขอรับท่านแม่!”

เผยอวี้มีความสุขมาก เขากอดฮูหยินเผยอย่างมีความสุข พลางเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ข้าจะไปให้คำตอบกับอาเทียน! ท่านแม่ มิต้องกังวล รอให้แต่งงานหลิงหว่านเข้ามาก่อน นางจะต้องกตัญญูต่อท่านแม่อย่างแน่นอน!”

หลังจากที่เผยอวี้เอ่ยจบก็วิ่งออกไปราวกับสายลม

เผยเหลียนมองแม่อย่างสับสน “ท่านแม่ ท่านแม่ตกลงที่จะให้ท่านพี่แต่งงานกับหลิงหว่านเช่นนี้หรือ? ท่านแม่มิชอบหลิงหว่านมิใช่หรือ? หากแต่งงานแล้วพานางเข้าบ้านมาเจอกันทุกวัน​ ท่านแม่จะมิรู้สึกเสียใจหรือ?”

ฮูหยินเผยกระซิบแผนการของนางที่หูของเผยเหลียน สุดท้ายก็เอ่ยด้วยรอยยิ้ม

“ให้นางเข้ามาก่อนเถิด! ถึงเวลานั้นค่อยแต่งงานกับภรรยาที่เท่าเทียมกัน เมื่อเข้าเรือนมาแล้ว ท่านอ๋องอี้จะยังสามารถยื่นมือมาสนใจเรื่องครอบครัวของเราได้หรือ? ”

“หากขัดหูขัดตากับนางจริง ๆ ก็รอสักสองสามปีค่อยหาเหตุผลหย่าก็ได้!”