ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 968

พวกคนกลุ่มนี้ขึ้นไปถึงกลางภูเขากันโดยที่ต่างคนต่างมีความคิดเป็นของตัวเอง

เซี่ยโฮ่วตานรั่วเลือกพื้นที่ราบแล้วตั้งกระโจมขนาดใหญ่แบบเปิดกว้างในสวนดอกไม้ไว้รองรับแขกพร้อมทั้งอาหารแบบบริการตัวเองคล้ายกับในสมัยใหม่

ตรงกลางมีโต๊ะหลายโต๊ะที่เต็มไปด้วยผลไม้ตามฤดูกาล

พวกสิ่งที่ต้องมีสำหรับต้อนรับแขกนั้น เซี่ยโฮ่วตานรั่วได้เตรียมพร้อมไว้ทุกอย่างแล้ว นางรับใช้ของนางก็แต่งตัวอย่างสุภาพเรียบร้อย และคอยเดินไปเดินมาท่ามกลางผู้คนเพื่อดูแลแขก

อีกด้านหนึ่ง มีพ่อครัวกำลังเตรียมอาหารอยู่ กลิ่นหอมของแกะย่างต่างโชยไปทั่ว

หากโยนเรื่องเหรียญเหล็กขยะที่ดูถูกคนก่อนหน้านี้ทิ้งไป งานเลี้ยงที่เซี่ยโฮ่วตานรั่วจัดขึ้นนั้นเป็นรูปแบบที่แปลกใหม่จริง ๆ สร้างความแปลกใหม่อย่างมากให้กับพวกคุณหนูคุณชายที่เติบโตอยู่ในเมืองหลวงตลอด

หลิงอวี๋มองสิ่งเหล่านี้แล้วชื่นชมเซี่ยโฮ่วตานรั่ว

แม้ว่าองค์หญิงผู้นี้จะมีนิสัยเผด็จการ แต่เทียบกับการให้องค์หญิงหกมาจัดการเรื่องต่าง ๆ แล้วนางก็มีความสามารถในการทำสิ่งต่าง ๆ มากทีเดียว

หลิงหว่านเดินทางไปเว่ยโจวมาแล้วหนึ่งครั้ง วิสัยทัศน์ของนางก็กว้างขึ้น มุมมองในการมองคนและสิ่งต่าง ๆ ของนางก็กว้างขึ้นกว่าเดิมมาก

นางเอ่ยกับหลิงอวี๋อย่างชื่นชม “องค์หญิงตานรั่วผู้นี้มิธรรมดาเลย นางอายุยังน้อยแต่สามารถทำทุกอย่างได้ครอบคลุมรอบด้าน มีกิริยาท่าทางที่ดี!”

“อืม ข้าก็คิดว่ามิเลวเช่นกัน! เจ้าก็ควรเรียนรู้เสียหน่อย! เผยอวี้เป็นลูกชายคนโตของตระกูลเผย เมื่อเจ้าแต่งงานไปเจ้าต้องเป็นภรรยาเอกของตระกูล! หากเจ้าอยากให้คนอื่นเชื่อฟัง เจ้าก็ต้องมีความสามารถหลายด้าน!”

หลิงอวี๋เอ่ยขึ้นมาด้วยความเป็นห่วง

“ข้ารู้แล้ว!” หลิงหว่านรู้สึกได้ถึงความกดดัน

ทั้งแม่และหลิงอวี๋ต่างก็บอกนางว่า หลังจากแต่งงานแล้วมันมิง่ายเช่นการอยู่ร่วมกันสองคน นางต้องจัดการความสัมพันธ์ระหว่างสามีภรรยา และระหว่างแม่สามีกับลูกสะใภ้

นอกจากนี้เผยอวี้ยังเป็นลูกชายคนโตอีก ต่อไปหากแต่งงานไปแล้วก็ต้องดูแลเองในทุกด้าน หากนางไม่มีความสามารถใด ๆ ฮูหยินเผยก็จะยิ่งมิชอบนาง

เมื่อหลิงหว่านเห็นว่าเผยเหลียนก็มา นางก็รู้สึกกังวลเล็กน้อย และแอบเตือนตนเองว่า ถึงแม้จะหมั้นหมายกันไปแล้วแต่นางก็ยังต้องประพฤติตนให้ดี พยายามสร้างความประทับใจให้น้องว่าที่สามีของตนเองด้วย

นางรับใช้ของเซี่ยโฮ่วตานรั่วได้เล่าให้นางฟังแล้วเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นที่ตีนเขา เหรียญเหล็กขยะที่เซี่ยโฮ่วตานรั่วเตรียมไว้มิได้มีการมอบออกไปเลย แต่กลับเป็นเหรียญทองจำนวนมากแทน

เมื่อเห็นหลิงอวี๋ มู่หรงชิ่งก็เดินเข้ามาด้วยรอยยิ้ม

วันนี้มู่หรงชิ่งเปลี่ยนเป็นอาภรณ์สตรี นางสวมเสื้อสีแดง ชุดคลุมเป็นกระโปรงสีฟ้าอ่อนมีลูกไม้ ที่ด้านหลังมีปักลายดอกฉยงฮวาสีม่วงอ่อนอยู่หลายดอก

ท่อนล่างสวมกางเกงสีม่วงเข้ม ผมยาวถักเป็นเปียเล็ก ๆ จำนวนมาก ดูแล้วขี้เล่นและน่ารักมาก!

“นี่คือองค์หญิงมู่หรงชิ่ง!”

หลิงอวี๋แนะนำให้พวกของหลิงหว่าน สตรีหลายคนมิค่อยชอบคนต่างแคว้นสักเท่าไร เมื่อนึกถึงคนต่างแคว้นที่มาเมืองหลวงก็มักจะคิดว่าเป็นศัตรู ดังนั้นเมื่อทำความเคารพแล้วก็ค่อย ๆ พากันเดินจากไป

มู่หรงชิ่งเองก็มิสนใจ นางยิ้มให้หลิงอวี๋พลางเอ่ย “เสด็จพี่ของข้าก็มาแล้ว ประเดี๋ยวข้าจะแนะนำให้พวกเจ้ารู้จัก!”

“หญิงพี่หลิงอวี๋ องค์หญิงของพวกเจ้านอกจากองค์หญิงหกแล้วต่างก็ยังเด็กกันเกินไป! หากมีคุณหนูที่เหมาะสม เจ้าช่วยแนะนำให้เสด็จพี่ของข้าสักคนเถิด!”

“องค์จักรพรรดิสัญญากับเสด็จพี่ของข้าไว้ว่า หากถูกตาต้องใจใครก็จะแต่งตั้งเป็นองค์หญิงให้แต่งงานเชื่อมสัมพันธ์กับเยวี่ยใต้ของเรา!”