ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1029

เสียงของหล่างมู่ดังมาจากในพุ่มหญ้า “พี่หญิง เชิญนอนลงเถิด หญ้าเหล่านี้นุ่มนิ่มยิ่งนัก”

ลั่วชิงยวนจึงนอนลงในพุ่มหญ้าเช่นกัน

ปรากฏว่ามันนุ่มนิ่มอย่างมิน่าเชื่อ ไม่มีหนามทิ่มแทงเลยแม้แต่น้อย

อากาศอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมของดอกไม้และพืชพันธุ์

นางกลิ้งตัวไปมา จู่ ๆ เห็ดสีใสราวกับผลึกก็ปรากฏต่อหน้าลั่วชิงยวน

ลั่วชิงยวนตกใจแล้วเอื้อมมือไปแตะ

เห็ดเซียนญาณวารี?

โชคดีอะไรเช่นนี้!

เห็ดชนิดนี้มีฤทธิ์แก้พิษได้อย่างน่าอัศจรรย์ เมื่อนำไปใช้ร่วมกับสมุนไพรอื่น ๆ ก็จะได้ผลลัพธ์ที่แตกต่างกัน เรียกได้ว่าเป็นเห็ดสารพัดประโยชน์

แม้แต่นางในอดีตก็เคยเห็นเพียงสองครั้งเท่านั้น

เป็นสิ่งหายากที่หาได้ยากยิ่งนัก

นางเก็บเห็ดวิญญาณเซียนน้ำ แล้วห่อด้วยผ้าเช็ดหน้าอย่างทะนุถนอม

“พี่หญิง ท่านกำลังทำอะไรอยู่หรือ?” หล่างมู่โผล่ขึ้นมาจากพุ่มหญ้า

เมื่อเห็นนางเก็บเห็ดจึงถามด้วยความสงสัย “ท่านจะนำกลับไปกินหรือ?”

“กินมิได้หรอก นี่คือยา” ลั่วชิงยวนวางเห็ดไว้ในอ้อมแขนอย่างทะนุถนอม

หล่างมู่ใช้มือแหวกพุ่มหญ้า “กินได้สิขอรับ แต่เพียงเท่านี้จะพอสำหรับทำผัดเห็ดหนึ่งจานหรือ?”

ปรากฏว่าใต้พุ่มหญ้าเต็มไปด้วยเห็ดวิญญาณเซียนน้ำ!

ลั่วชิงยวนสูดหายใจทันใด

รู้สึกราวกับกำลังอยู่ในความฝัน

“เหตุใดจึงมีมากมายเช่นนี้?” ลั่วชิงยวนถามด้วยความตื่นเต้น

หล่างมู่ตอบว่า “มิทราบขอรับ แต่มันก็มีอยู่ที่นี่มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว”

“ครั้งแรกที่เราพบกับอาเสินตอนเด็ก มันก็กำลังกินเห็ดอยู่ที่นี่”

“เมื่อเห็นมันกิน เราจึงมั่นใจว่าไม่มีพิษ จึงเก็บไปผัดกินบ้างเป็นครั้งคราว”

“ท่านอ๋อง!” เซียวชูตกใจมาก รีบเข้าไปหมายจะช่วย

ฟู่เฉินหวนยกมือขึ้นบอกให้เขาอย่าส่งเสียงดัง

“ท่านอ๋อง เสวยพระโอสถนี้เถิดพ่ะย่ะค่ะ”

“เมืองผิงหนิงนั้นปล่อยให้แม่ทัพเซียงดูแลได้ กระหม่อมจะพาท่านกลับไปยังเมืองหลวง พระวรกายของท่านเป็นเช่นนี้ กระหม่อมเกรงว่า...”

การกระอักเลือดเป็นครั้งคราวในช่วงมิกี่วันที่ผ่านมา ทำให้เซียวชูหวั่นเกรงว่าท่านอ๋องจะสิ้นพระชนม์

แต่ฟู่เฉินหวนมิได้ตอบ กลับถามว่า “มีข่าวจากลั่วชิงยวนบ้างหรือไม่?”

เซียวชูส่ายหน้า “นอกจากกองทัพที่ประจำการอยู่ชายแดน คนอื่น ๆ ก็จากไปแล้ว พระชายาคงจะเสด็จกลับไปยังเผ่านอกด่านพร้อมกับพวกเขาแล้วพ่ะย่ะค่ะ”

“ให้กระหม่อมไปหาคนสวมหน้ากาก แล้วให้เขาไปตามหาพระชายาหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?”

ฟู่เฉินหวนดื่มยาเสร็จก็สูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วกล่าวว่า “มิจำเป็น”

“วันนั้นข้าได้ยินหล่างมู่เรียกนางว่าพี่หญิง บางทีบัดนี้นางอาจเป็นราชาองค์ใหม่ของเผ่านอกด่านแล้ว”

เมื่อเซียวชูได้ฟังดังนั้นก็ตกใจมาก “เช่นนั้นพระชายาจะเสด็จกลับมาหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?”