ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1033

“ข้าบอกแล้วว่าอย่ามายุ่งกับข้า!”

หลี่เซียวม่านกัดฟันแน่น แล้วหันหลังเตรียมจะเดินจากไป

แต่แล้วก็หยุดชะงักก่อนหันกลับมา “เรื่องลูกแก้วหลิงหลง ขออภัย...”

“รอให้คุณชายใหญ่กลับมา จะลงโทษข้าอย่างไรก็ได้”

พูดจบ หลี่เซียวม่านก็รีบจากไปอย่างรวดเร็ว

ฉินไป๋หลี่ก็กลับไปตามหาลูกแก้วหลิงหลงของเขาต่อ

พวกซีหลานอาศัยอยู่ในลูกแก้วหลิงหลง บัดนี้ลูกแก้วหลิงหลงตกลงไปในคลองแล้วไหลไปตามท่อ มิรู้ว่าไปอยู่ที่ใดแล้ว

พวกเขาคงหนาวเหน็บกันน่าดู

เขาต้องรีบไปหาให้เจอ!

ตามหาไปตามท่อระบายน้ำต้องหาเจอแน่!

ฉินไป๋หลี่ตามหาไปเรื่อย ๆ แต่กลับมิทันสังเกตเห็นว่ามีพวกอันธพาลหลายคนกำลังแอบตามเขาอยู่

เมื่อมาถึงริมทะเลสาบที่ไม่มีผู้คน

จู่ ๆ พวกอันธพาลก็กรูกันเข้ามา

ใช้กระสอบคลุมหัว แล้วใช้ไม้ทุบตีฉินไป๋หลี่อย่างรุนแรง

“คนทรยศแผ่นดิน! สมควรตาย!”

“ตีให้ตาย!”

ฉินไป๋หลี่ดิ้นรนอย่างไรก็มิหลุด เขาถูกกระสอบคลุมหัวแล้วถูกทุบตีอย่างหนัก

ทันใดนั้นเอง ฟู่จิ่งหลีเห็นเหตุการณ์นี้จึงตะโกนขึ้นทันที “หยุด! กำลังทำอะไรกัน!”

เมื่อเห็นว่ามีคนมาแล้ว พวกอันธพาลก็รีบวิ่งหนีไป

ฟู่จิ่งหลีรีบเข้าไปช่วยคนในกระสอบออกมา เมื่อเห็นว่าเป็นใครก็ตกตะลึง

“คุณชายรองฉิน? เหตุใดเป็นเจ้า?”

“เมื่อครู่...”

ฉินไป๋หลี่เช็ดเลือดที่หน้าผาก “ขอบพระทัยองค์ชายเจ็ดพ่ะย่ะค่ะ”

ฟู่จิ่งหลีถอนหายใจ “แม่ทัพใหญ่ฉินเป็นเป้าโจมตีในราชสำนักหลายวันนี้ ช่วงเวลานี้เจ้าอย่าออกไปข้างนอกเลย ข้าจะส่งเจ้ากลับ”

“วิญญาณของภรรยาและลูกของเจ้าหรือ?”

ฉินไป๋หลี่เห็นท่าทางตกใจของฟู่จิ่งหลีจึงกล่าว “กระหม่อมรู้ว่าองค์ชายเจ็ดคงรับเรื่องนี้ได้ยาก ท่านคิดว่ากระหม่อมพูดเพ้อเจ้อก็ได้พ่ะย่ะค่ะ”

แต่ฟู่จิ่งหลีกลับยิ้มแล้วกล่าวว่า “เป็นลูกแก้วหลิงหลงที่ลั่วชิงยวนมอบให้ท่านใช่หรือไม่?”

ฉินไป๋หลี่ประหลาดใจ

ฟู่จิ่งหลีหยิบถุงออกมาจากแขนเสื้อ “นี่ก็เป็นของที่ลั่วชิงยวนมอบให้ข้า น่าจะใช้ประโยชน์เหมือนลูกแก้วหลิงหลงของเจ้า”

ฉินไป๋หลี่ตกใจ “ในของของท่าน...”

“คือหมู่เฟยของข้า” ฟู่จิ่งหลีมีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้า

“เอาเถอะ คราวนี้ข้าอาจจะช่วยเจ้าได้จริง ๆ”

“ไปกันเถอะ”

จนถึงยามค่ำ พวกเขาก็มาถึงคูน้ำ

เนื่องจากบริเวณโดยรอบมืดมาก ฟู่จิ่งหลีอยากจะเสนอให้มาใหม่ในวันพรุ่ง แต่ในขณะนั้นเองก็เห็นเงาสองร่างที่ลอยอยู่บนผิวน้ำ

“ข้าเหมือนจะเห็นภรรยาและลูกของเจ้าแล้ว!”