ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1052

เรื่องนี้มิธรรมดาเลย

ลั่วชิงยวนถามอีกว่า “ฮูหยินจู ช่วงนี้ท่านได้ติดต่อกับคนแปลกหน้าหรือไม่? หรือเกิดเหตุการณ์แปลก ๆ ขึ้นบ้างหรือไม่?”

ฮูหยินจูตกใจเล็กน้อยเมื่อได้ฟังดังนั้น จากนั้นก็หลบสายตากล่าวว่า “ไม่มีเจ้าค่ะ”

ดูเหมือนว่าฮูหยินจูจะปกปิดบางอย่าง

ลั่วชิงยวนมิได้ถามประเด็นนี้มากเกินไป ต้องสอบถามรายละเอียดก่อน

สอบถามหลายอย่าง

จึงทราบว่าจูหงรักภรรยามาก ถึงแม้ว่าฮูหยินจูจะไม่มีบุตรธิดา แต่จูหงก็ไม่มีอนุเลย

ดังนั้นหากเขารู้ว่าตระกูลเหยียนจะฆ่าปิดปากเขา การหลบหนีก็ต้องพาภรรยาไปด้วยแน่นอน

แต่สถานการณ์ปัจจุบันคือ ทรัพย์สินในจวนลดลง แต่ฮูหยินจูยังอยู่ที่นี่

ลั่วชิงยวนคิดว่า อาจจะเป็นเพราะตระกูลเหยียนใช้สิ่งลึกลับมาฆ่าปิดปากเขา และขโมยทรัพย์สินไปเพื่อปลอมแปลงว่าจูหงหลบหนีไปเอง

หลังจากพูดคุยกับฮูหยินจูเสร็จแล้ว ลั่วชิงยวนก็ออกจากห้อง

“เป็นอย่างไรบ้าง?” ฟู่เฉินหวนถามด้วยความกังวล

แม่ทัพใหญ่ฉินก็มองนางด้วยความคาดหวัง

แต่ลั่วชิงยวนมิได้เล่าเรื่องนี้

“เปลี่ยนที่พูดคุยกันเถิดเพคะ”

เมื่อนั่งลงในสวนที่ไม่มีใครอยู่ ทหารก็วิ่งมา “ท่านแม่ทัพใหญ่ คุณชายรองมาแล้ว กล่าวว่าพบเบาะแสของวังชิงแล้วขอรับ”

แม่ทัพใหญ่ฉินตกใจ รีบลุกขึ้น “เช่นนั้นกระหม่อมต้องไปที่นั่นก่อน ที่นี่ฝากท่านอ๋องและพระชายาด้วยพ่ะย่ะค่ะ”

หลังจากแม่ทัพใหญ่ฉินจากไป

เหลือเพียงสามคนในสวน

ลั่วชิงยวนพูดว่า “ฮูหยินจูดูเหมือนจะถูกบางอย่างดูดกลืนพลังชีวิต อายุขัยคงเหลืออีกมินานแล้วเพคะ”

ฟู่เฉินหวนตกใจเล็กน้อยเมื่อได้ฟังดังนั้น เขาเองก็คิดว่าใบหน้าของฮูหยินจูเปลี่ยนแปลงไปอย่างประหลาดเกินไป

ซ่งเชียนฉู่ลังเลก่อนกล่าวว่า “ช่วงนี้ในเมืองหลวงมีคนตายหลายคน มีคนมาขอให้ท่านเซียนฉู่ขับไล่ปีศาจมากมาย”

“คนเหล่านั้นหายตัวไปอย่างลึกลับ มิพบศพ หรือว่านี่อาจจะเป็นฝีมือของคนคนเดียวกัน?”

ดวงตาของลั่วชิงยวนเป็นประกาย

“เป็นไปได้”

ฟู่เฉินหวนได้ยินดังนั้นก็กล่าวทันที “เช่นนั้นลองไปถามท่านเซียนฉู่ดูดีกว่า”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ซ่งเชียนฉู่ก็รีบยกมือขึ้น “หรือว่า... ท่านอ๋องไปตอนกลางคืนเถิดเพคะ ช่วงนี้ท่านเซียนฉู่ยุ่งมาก”

ด้วยความที่กลัวจะไปเจอกับฟู่เฉินหวนจึงต้องอ้อมไป และต้องไปถึงร้านก่อนฟู่เฉินหวน

......

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

เสียงเคาะประตูดังขึ้น

เท้าเพิ่งจะแตะถึงพื้น ลั่วชิงยวนสงบสติอารมณ์ลงแล้วก็ก้าวไปเปิดประตู

“ท่านเซียนฉู่ นานแล้วที่มิได้พบกัน” ฟู่เฉินหวนยกยิ้มมุมปาก

“ท่านอ๋องสบายดีหรือพ่ะย่ะค่ะ”

เมื่อนั่งลงในสวนหลังบ้าน ซ่งเชียนฉู่ก็หยิบสมุดบันทึกออกมาส่งให้ฟู่เฉินหวน

“นี่คือเรื่องที่เกิดขึ้นล่าสุด กระหม่อมบันทึกไว้ทั้งหมดแล้วพ่ะย่ะค่ะ”

ฟู่เฉินหวนเปิดดูแล้วก็เล่าเรื่องของจวนตระกูลจูให้ฉู่ลั่วฟัง เพื่อขอให้เขาช่วยแก้ไข

ลั่วชิงยวนกระแอมสองสามครั้ง แล้วกล่าวว่า “ช่วงนี้กระหม่อมค่อนข้างยุ่ง ซ่งเชียนฉู่ได้บอกเล่าเรื่องราวให้กระหม่อมฟังแล้ว เท่าที่กระหม่อมทราบ พระชายาก็รู้เรื่องเหล่านี้เช่นกัน คิดว่านางคงจะแก้ไขได้พ่ะย่ะค่ะ”

ฟู่เฉินหวนตกตะลึงเล็กน้อย

อีกฝ่ายกล่าวถึงลั่วชิงยวนจริง ๆ