ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 531

“เช่นนั้นท่านอ๋องเหมาหอฝูเสวี่ยครึ่งเดือน เพราะอยากได้สิ่งใดกัน?”

เสียงของฟู่เฉินหวนเยือกเย็น “ให้ครึ่งเดือนนี้ของเจ้า ปรนนิบัติเพียงข้าคนเดียว!”

ลั่วชิงยวนยิ้มเบาทีหนึ่ง “ได้สิ หากท่านอ๋องทรงมีกำลังเช่นนั้น ก็เสด็จมาทุกวันเถิดเพคะ”

“หม่อมฉันอยากให้เสด็จมาเสียเหลือเกิน”

นางกัดฟันพูดเสียงเข้ม

มุมปากของฟู่เฉินหวนกลับเผยเป็นรอยยิ้ม “ได้ เช่นนั้นก็รำเทพเหมันต์ก่อนเลย”

บัดนี้ เสียงครึม ๆ ของลิ่นฝูเสวี่ยดังขึ้น “ท่านเซียนน้อย การจู๋จี๋ระหว่างสามีภรรยา ข้ามิเล่นด้วยล่ะ ท่านรำเองเถิด”

พูดจบ ลิ่นฝูเสวี่ยจึงแอบออกจากห้องไป

ลั่วชิงยวนลุกขึ้น เดินไปกลางห้อง และเริ่มร่ายรำเทพเหมันต์

แต่ฟู่เฉินหวนมองท่วงท่าร่ายรำ ที่แม้จะมิผิด แต่กลับมิมีกลิ่นอายเสน่ห์หา กระทั่งสายตายังมิเหมือนกันแต่นิด

เมื่อร่ายรำต่อหน้าเขา นางมิใส่ใจเช่นนี้เลยหรือ!

ฟู่เฉินหวนคิดถึงรำเทพเหมันต์ที่นางร่ายรำบนเวที เมื่อเทียบกับนางในตอนนี้ ตอนนั้นนางกำลังยั่วยวนอยู่เห็น ๆ มิใช่หรือ!

มือที่ถือจอกเหล้าของเขา บีบแรงอย่างมิรู้ตัว

และแล้วจอกเหล้าก็แตก เศษแก้วบาดฝ่ามือของเขา

“นี่คือรำเทพเหมันต์หรือ!” น้ำเสียงของฟู่เฉินหวนเย็นเยือก และเต็มไปด้วยโทสะ

ลั่วชิงยวนหยุดรำ และมองไปทางเขา “นี่มิใช่รำเทพเหมันต์แล้วคือสิ่งใดเพคะ?”

“หากท่านอ๋องรู้สึกว่าหม่อมฉันรำมิดี ท่านสามารถเปลี่ยนคนได้เพคะ”

ว่าแล้ว บุรุษนั้นก็เหมือนกันหมด

ชอบสตรีที่อรชรหยาดเยิ้ม

หากมิใช่เช่นนั้น ฟู่เฉินหวนคงมิสนใจหอฝูเสวี่ยแต่นิด

ที่เขาอยากดู คือการร่ายรำของลิ่นฝูเสวี่ย

ลิ่นฝูเสวี่ยเคยสอนนาง การร่ายรำมิได้รำเพียงท่า แต่ต้องถึงจิตวิญญาณ

ในใจมีความรู้สึก นัยน์ตาจึงมีความรู้สึก เช่นนี้เจ้าจึงสามารถร่ายรำวิญญาณของบทเพลงออกมาได้

นางรู้ว่าหากนางล้มลง ฟู่เฉินหวนยังมีวิธีอื่นในการทรมานนาง นางจะต่อกรกับเขาไปเช่นนี้ นางมิยอมเป็นฝ่ายยอมแพ้ก่อนแน่!

บัดนี้ กระทั่งลิ่นฝูเสวี่ยยังทนมองต่อไปมิได้ นางเอ่ยอย่างปวดใจ “ให้ข้ารำเถิด”

ลั่วชิงยวนมิได้ขานตอบ

นางรำจนหมดเรี่ยวแรง เหงื่อซึมเต็มหัว ภาพด้านหน้าพร่ามัวเสียจะสลบ ขณะที่นางกำลังจะทนมิได้

ด้านนอกกลับมีเสียงวุ่นวายส่งมา

“คุณชายท่านนี้หน้าละอ่อนยิ่งกว่าแม่นางเสียอีก”

“หรือว่าว่าเป็นแม่นางน่ะ?”

เสียงหัวเราะหยอกล้อส่งมา

“พวกเจ้าออกไป อย่ามาแตะข้า!”

เสียงรีบร้อนดังขึ้น ลั่วชิงยวนและฟู่เฉินหวนที่นั่งอยู่ต่างตะลึง

เสียงนี้มัน…