กิจการโลงศพสั่งทำพิเศษเช่นนี้มีบันทึกไว้ในหนังสือ
เมื่อเปิดหนังสือที่มีฝุ่นหนาเตอะ ช่างไม้ชราก็พบชื่อของกู้หงเจี่ย และพูดว่า “บนไหล่เขาด้านหลังคูน้ำชิงฉุ่ย!”
“ขอบใจท่านแล้ว!” ลั่วชิงยวนทิ้งเศษเงินไว้และรีบออกไป
ลั่วชิงยวนพบไหล่เขาด้านหลังคูน้ำชิงฉุ่ยทันที มีป่าทึบอยู่ทุกหนทุกแห่ง และโดยพื้นฐานแล้วไม่มีมนุษย์อาศัยอยู่เลย
ทั้งยังมีวัตถุดิบทางยามากมายซ่อนเร้นอยู่ในป่าทึบ
ลั่วชิงยวนค้นหาในภูเขาลึกไปครึ่งชั่วยาม แต่ก็ยังหาบ้านมิเจอสักหลัง เมื่อนางเห็นว่าใกล้จะค่ำมืดแล้ว นางก็คิดจะยอมแพ้
แต่บังเอิญได้เห็นแผ่นหินท่ามกลางวัชพืช
นางปัดวัชพืชที่ปกคลุมอยู่ออกไป และเมื่อนางเห็นข้อความบนแผ่นหิน สีหน้าของนางก็เปลี่ยนไปอย่างมาก
มันเขียนไว้ว่า
หลุมฝังศพของกู้หงเจี่ยพี่ชายข้า!
หลุมศพของกู้หงเจี่ย?
เขาตายไปแล้ว?
หนังศีรษะของลั่วชิงยวนชาวาบ นางใช้กริชตัดหญ้าและเถาวัลย์ที่อยู่รอบ ๆ ทันที ก่อนจะเผยให้เห็นหลุมศพที่ซ่อนอยู่ท่ามกลางวัชพืช
ดูเหมือนว่าไม่มีใครอยู่ที่นั่นมานานแล้ว และมีเพียงร่องรอยของขี้ผึ้งสีแดงเหลืออยู่บนพื้นเพียงเล็กน้อย
หลังจากสงบลงแล้ว ลั่วชิงยวนก็คาดเดาในใจได้ทันที
นางมองหาบ้านไปอีกครึ่งเขาทันที
นี่ดูราวกับการเข้าไปในเขาวงกต นางเดินวกไปวนมา และหลังจากพยายามอย่างหนัก นางก็พบบ้านที่ซ่อนอยู่ลึกเข้าไปในป่าไผ่
ลั่วชิงยวนตกใจเล็กน้อย ขณะที่นางผลักประตูบ้านไม้ไผ่ออก และเห็นรอยที่ชัดเจนบนพื้น
มีคนอยู่ที่นี่
น่าจะเพิ่งไม่นานมานี้ด้วย!
มีโลงศพวางอยู่ที่มุมห้อง โดยมีอักขระสีแดงเลือดอยู่ทั่ว ร่องรอยบนพื้นโดยรอบมีขนาดเท่าโลงศพเช่นกัน แต่ดูเหมือนว่าโลงศพจะถูกย้ายออกไปแล้ว
มีโลงศพสามโลง แต่ตอนนี้เหลือเพียงโลงเดียว
ลั่วชิงยวนเข้าใจในทันที
จือเฉากำลังรอข่าวเกี่ยวกับพระชายาที่ลานหน้าเรือนอย่างใจจดใจจ่อ
ทันใดนั้นนางก็ได้ยินเสียงข้างนอกประตูบ้าน และนางก็ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว
อย่างไรก็ตาม คนที่บุกเข้ามาไม่ใช่พระชายา แต่เป็นหมอกู้
“ท่าน…” จือเฉาก้าวถอยหลังด้วยความกลัว
ดวงตาของหมอเทวดากู้เย็นชา “พระชายาขโมยความลับและหนีออกจากตำหนัก ในฐานะนางรับใช้ส่วนตัวของนาง เจ้าต้องรู้ว่านางกำลังจะไปที่ใดใช่หรือไม่?”
“นางเอาความลับไปทูลต่อองค์ไทเฮาแล้วใช่หรือไม่?”
เมื่อจือเฉาได้ยินสิ่งที่หมอกู้พูด นางก็รู้ได้เลยว่าเขาต้องการให้นางใส่ร้ายพระชายา!
“มิใช่! พระชายามิได้ขโมยความลับของท่านอ๋อง!” จือเฉากล่าวอย่างหนักแน่น
ดวงตาของหมอกู้เปลี่ยนเป็นเย็นชา "เจ้านี่มันซื่อสัตย์จริง ๆ"
“เรามาดูกันว่าหลังลงโทษขั้นรุนแรงกับเจ้าแล้ว เจ้าจะยังปากแข็งขนาดนี้ได้หรือไม่!”
“ใครก็ได้ พานางไปที่คุกใต้ดิน แล้วรอการลงโทษขั้นรุนแรงต่อไป!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
อ่านมาสามร้อยกว่าตอน ยอมรับว่านางเอกเป็นคนเก่ง เก่งแต่ทำเรื่องโง่ๆ โง่จนอ่านไปเจ็บอกไป โมโหจนจะเป็นลม ทำเพื่อผู้ชายแบบอิอ๋องไม่รู้กี่รอบ อีกกี่ตอนนางเอกถึงจะฉลาด...
หายไปไหน ไม่อัพหลายวันแล้ว ติดอยู่ตอนที่ 1386 รออ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้น๊า...
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...