ทันทีที่คำพูดดังกล่าวหลุดออกมา ลั่วชิงยวนก็ตกตะลึง
กบฏ!
สมาคมการค้าเฟิงตูกล้าเกินไปแล้ว
“เล่ารายละเอียดมา” ฟู่เฉินหวนดูวางแผน สีหน้าดูกำลังคิดคำนวณอย่างหนัก
เขามิได้พูดอะไรมาก เพียงต้องการข่มขวัญให้อวี๋ซวี่หลินบอกเกี่ยวกับทุกสิ่งที่เขารู้มา
“สมาคมการค้าเฟิงตูสร้างฐานะในซีหยาง ดึงดูดคนมากมายให้เข้าร่วมสมาคมเพื่อสร้างกิจการ โดยบอกว่าแม้ว่าพวกเขาจะมิรู้วิธีบริหาร พวกเขาก็สามารถพาเรามาทำเงินร่วมกันได้”
“ข้าถูกหลอกมาเช่นนี้!”
“ท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาหลอกให้เราไปทำการค้าและหารือเรื่องกิจการถึงต่างแดน แต่จริง ๆ แล้วเพื่อไปซื้ออาวุธจำนวนมากต่างหาก!”
“แต่ข้ามีไหวพริบ จึงแอบเปิดกล่องที่ซ่อนอยู่แล้วแอบมองลงไปในกล่อง!”
“ตอนนั้นข้ารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ ใครทำธุรกิจซื้อและขายอาวุธกันเล่า?”
“ปรากฏว่าสินค้ากลับถูกขโมยไป! แล้วพวกเขาขอให้เรากลับมาซีหยางเพียงเท่านั้น”
“ข้ารู้สึกมิสบายใจจริง ๆ จึงคอยจับตาดู คืนนั้นมีคนมาฆ่าข้า แน่นอนว่าข้าหนีออกมาจากรูด้านหลังเตียง”
“ผลก็คือน้องชายของข้าถูก...”
“เฮ้อ......”
อวี๋ซวี่หลินถอนหายใจขณะที่เขาพูด
ลั่วชิงยวนแอบตกใจ มันตรงกับสิ่งที่พวกเขาพบและคาดเดาไว้ทุกประการ
“มิง่ายเลยที่เจ้าจะซ่อนตัวอยู่ในซีหยางมาได้นานขนาดนี้ ที่เจ้ายังมิจากไป หนึ่งคือไปหาเงิน และอีกอย่างคือเพื่อหลิ่วซิ่งเอ๋อร์งั้นหรือ?”
อวี๋ซวี่หลินพยักหน้า “จริง ๆ แล้วข้าทำงานในสมาคมการค้าเฟิงตูมาหลายปีแล้ว ดูเผิน ๆ ดูเหมือนว่าข้าจะทำเงินได้มากมาย แต่การจัดการเรื่องเงินของพวกเขาเข้มงวดเกินไป!”
“ข้าตรวจบัญชีทุกวัน ซื้อสินค้าอยู่ทุกวัน เงินในมือก็หมุนเวียนตลอดเวลา ข้ามิกล้าแตะต้องเงินพวกนั้น มิเช่นนั้นเราจะถูกไล่ออกจากสมาคม”
“มิเช่นนั้น ข้าคงพาหลิ่วซิ่งเอ๋อร์หนีไปนานแล้ว”
หลังจากได้ยินสิ่งนี้ ลั่วชิงยวนก็เข้าใจเหตุผลว่าเหตุใดอวี๋ซวี่หลินถึงมิยอมไปไถ่ตัวหลิ่วซิ่งเอ๋อร์เสียที
“สามหมื่นตำลึงนี้มีไว้สำหรับข้าและหลิ่วซิ่งเอ๋อร์”
“ก่อนออกเดินทาง ข้าเปลี่ยนเงินสามหมื่นตำลึงเป็นตั๋วเงินและเครื่องประดับ แล้วกระจายไปซ่อนไว้ทั่วห้อง นี่เป็นนิสัยของข้า”
“หลังจากที่ข้ากลับมา ข้ามิรีบร้อนเอาเงิน อย่างแรกเพราะข้ากลัว และอย่างที่สองเพราะข้าต้องการติดต่อหลิ่วซิ่งเอ๋อร์ก่อน และให้นางตกลงที่จะไปกับข้า”
เมื่อฟังแล้ว ลั่วชิงยวนก็ขนหัวลุก
แม้แต่การมีอยู่ของหลิ่วซิ่งเอ๋อร์ก็เป็นแผนการของพวกเขา
ตั้งแต่เริ่มต้นเมื่อตระกูลฟ่านมาถึงซีหยาง พวกเขาก็ตกเป็นเป้าหมายแล้ว พวกเขาวางกับดักต่อตระกูลฟ่านครั้งแล้วครั้งเล่า
“แล้วจุดประสงค์ของเฉินซวนอี๋ที่แต่งงานกับฟ่านซานเหอคืออะไรกัน?” ลั่วชิงยวนพยายามยืนยันความสงสัยของตน
อวี๋ซวี่หลินตอบอย่างมิลังเล “เพราะเงินของตระกูลฟ่าน”
“ตระกูลฟ่านมีธุรกิจที่ใหญ่โตและย้ายถิ่นฐานมายังซีหยาง ครอบครัวนี้มีฐานะร่ำรวย และยังมีบุตรีจวนมหาราชครูด้วย ตระกูลมหาราชครูมิเหลือใครอีกแล้ว เงินทั้งหมดย่อมต้องอยู่ในมือของลั่วหลางหลางถูกหรือไม่?”
“แน่นอนว่าพวกเขามิพอใจกับการสูบเงินจากตระกูลฟ่านได้เพียงทีละน้อย เช่นนั้นเฉินซวนอี๋จึงวางแผนแต่งงานกับฟ่านซานเหอ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
อ่านมาสามร้อยกว่าตอน ยอมรับว่านางเอกเป็นคนเก่ง เก่งแต่ทำเรื่องโง่ๆ โง่จนอ่านไปเจ็บอกไป โมโหจนจะเป็นลม ทำเพื่อผู้ชายแบบอิอ๋องไม่รู้กี่รอบ อีกกี่ตอนนางเอกถึงจะฉลาด...
หายไปไหน ไม่อัพหลายวันแล้ว ติดอยู่ตอนที่ 1386 รออ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้น๊า...
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...