ลั่วชิงยวนก้าวไปข้างหน้าเพื่อตรวจสอบโดยละเอียด แต่พบว่าดวงตาของสิงโตนั้นหลวม
นางกำลังจะกดมัน
แต่แล้วนางก็สังเกตเห็นจี้ที่ห้อยอยู่รอบคอของสิงโต ลวดลายบนจี้นั้นคุ้นเคยเสียจนทำให้ลั่วชิงยวนใจเต้นรัว
รูปดวงอาทิตย์และดวงจันทร์!
มันเป็นของราชวงศ์แคว้นหลี!
หรือชายชุดดำเมื่อครู่นี้ จะเป็นยอดฝีมือที่ซ่อนตัวอยู่ในตระกูลเหยียนมาตลอด?
เขามาจากแคว้นหลี!
คนที่รู้เรื่องของราชวงศ์ นอกจากราชวงศ์หลีแล้วก็มีแต่นักบวชเท่านั้น!
ในฐานะนักบวชหญิงแห่งยุคนี้ นางรู้จักนักบวชทุกคน!
เมื่อคิดถึงการจะได้ใกล้ชิดกับคนในสายเดียวกัน ลั่วชิงยวนก็รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย แต่อีกใจก็กังวลเช่นกัน ร่างกายของนางเปลี่ยนแปลงไป และทักษะวรยุทธของนางก็ไม่ดีเหมือนเมื่อก่อน
หากต้องเผชิญหน้ากับคนในสายเดียวกันที่ไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นศัตรูหรือมิตร นางอาจจะสู้เขาไม่ได้!
นางปลดสลักรูปดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ทันที
ประตูหินค่อย ๆ เปิดออก
โชคดีที่นางไม่ได้กดกลไกที่ตา ไม่เช่นนั้นวันนี้นางอาจไม่ได้กลับออกไป
การใช้กุญแจดวงอาทิตย์และดวงจันทร์เป็นกลไกก็เพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่มีใครสามารถทำลายมันได้ มันถูกสร้างขึ้นรูปอย่างพิถีพิถัน ดังนั้นห้องลับนี้จึงเป็นความลับที่แท้จริงของสมาคมการค้าเฟิงตู
อย่างไรก็ตาม เมื่อเข้ามาในสถานที่แห่งนี้ บรรยากาศก็ยิ่งหนาวเย็นขึ้น
เทียนบนแท่นบูชาดึงดูดลั่วชิงยวนทันที เทียนนี้มีรูปร่างเหมือนมนุษย์ที่มีลำตัวเป็นงู และเปลวเทียนเปล่งประกายด้วยแสงสีเขียวที่ดูลึกลับน่ากลัว
เทียนทั้งสองเล่มถูกมัดด้วยเชือกเส้นเล็กที่ทำจากเส้นผม
ใต้เทียนแต่ละเล่ม มีชื่อและชะตาเกิดที่เขียนด้วยเลือดอยู่
ลั่วชิงยวนตกใจเมื่อเห็นชื่อในชะตาเกิดนั้น
หนึ่งคือวันเกิดของเฉินซวนอี๋
อีกใบเป็นวันเกิดของลั่วหลางหลาง!
พวกเขาสับเปลี่ยนโชคชะตาของลั่วหลางหลาง!
กับเฉินซวนอี๋!
ตอนนี้ตะเกียงของเฉินซวนอี๋ส่องสว่าง ในขณะที่ตะเกียงของลั่วหลางหลางสลัวเป็นอย่างมาก
ไม่น่าแปลกใจเลย! ชะตาของลั่วหลางหลางที่นางเคยคำนวณไว้ได้ผลลัพธ์ว่า ชีวิตของนางจะสงบสุขราบรื่น! แม้จะไม่ร่ำรวยหรือเป็นเศรษฐี แต่ก็จะมีชีวิตที่ราบรื่นกว่าคนส่วนใหญ่ในใต้หล้านี้!
คนที่แต่งเข้าตระกูลฟ่าน ไม่ใช่เฉินซวนอี๋หรอกหรือ?
จดหมายนี้เขียนถึงเฉินซวนอี๋ เช่นนั้นก็แปลว่าเฉินซวนอี๋สามารถเข้ามาในห้องลับนี้ได้
เฉินซวนอี๋เป็นผู้นำของสมาคมการค้า ในขณะที่ผู้อาวุโสผู้น่านับถือจากตระกูลอื่นเป็นเพียงเครื่องมือของพวกเขาเท่านั้น
ดูเหมือนว่าเฉินซวนอี๋น่าจะมีหลักฐานที่แสดงความผิดได้มากกว่านี้
นางจัดคืนทุกสิ่งทุกอย่างให้กลับสู่สภาพเดิม ก่อนที่จะจากไป นางยังตรวจสอบดูว่ามีร่องรอยเหลืออยู่บนพื้นหรือไม่ และสัมผัสขี้เถ้าธูปไปบางส่วน
หลังออกจากห้องลับไปนางก็ทาขี้เถ้าธูปบนกลไกที่กระถางธูปบนโต๊ะ
เป็นการตรวจสอบว่ามีใครได้สัมผัสกลไกหรือเข้าไปในนั้นหรือไม่
นั่นก็เพราะเสียงของกลไกดังกล่าวค่อนข้างดัง และแม้แต่พวกเขาเองก็ไม่อาจเข้าไปในนั้นได้อย่างง่ายดายในระหว่างวัน
ดังนั้นจะมีการทำเครื่องหมายเพื่อตรวจสอบไว้ตลอดเวลา ป้องกันไม่ให้ใครเข้าไปในห้องลับ
หลังออกจากห้อง ลั่วชิงยวนวางแผนที่จะกลับไปยังตำแหน่งเดิมและแสร้งทำเป็นหลับต่อ
แต่ทว่า
ทันทีที่นางเดินออกไป นางก็ได้เห็นเสวี่ยชวนเฟิงที่กำลังนอนหลับอยู่บนโต๊ะตัวเดิม...
จากไปแล้ว!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
อ่านมาสามร้อยกว่าตอน ยอมรับว่านางเอกเป็นคนเก่ง เก่งแต่ทำเรื่องโง่ๆ โง่จนอ่านไปเจ็บอกไป โมโหจนจะเป็นลม ทำเพื่อผู้ชายแบบอิอ๋องไม่รู้กี่รอบ อีกกี่ตอนนางเอกถึงจะฉลาด...
หายไปไหน ไม่อัพหลายวันแล้ว ติดอยู่ตอนที่ 1386 รออ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้น๊า...
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...