ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 894

ทุกคนต่างตกตะลึง

มองดูตำหนักบรรทมที่พังพินาศ หลังคาเกิดรูขนาดใหญ่ ส่วนผู้ก่อเหตุก็คือ ลั่วชิงยวน ที่ถือหอกยาวมายืนอยู่บนหัวมังกร และยังคงกระหน่ำแทงหลังคาอยู่!

การที่องค์จักรพรรดิสูงสุดกระอักเลือด ทำให้เหล่าขุนนางต่างพากันล้อมเข้ามา เพื่อป้องกันฝุ่นละอองที่ฟุ้งกระจาย

หมอหลวงหลี่รีบให้คนอื่นถอยออกไป

“ทุกคนหลีกทางให้หน่อย องค์จักรพรรดิสูงสุดหายใจมิออกแล้ว!”

หลังจากที่ทุกคนถอยออกไป หมอหลวงหลี่ประคององค์จักรพรรดิสูงสุด พลางตบหลังเขาอย่างร้อนใจ “องค์จักรพรรดิสูงสุด! องค์จักรพรรดิสูงสุด!”

องค์จักรพรรดิสูงสุดก็ไอออกมาอีกครั้ง พร้อมกระอักเลือดออกมา

ทันใดนั้นก็หลับตาลงและล้มลงไป

หมอหลวงหลี่ตกใจสุดขีด คุกเข่าลงกับพื้นและร้องตะโกนว่า “องค์จักรพรรดิสูงสุดสวรรคตแล้ว!”

เมื่อสิ้นคำ ทุกคนในท้องพระโรงต่างคุกเข่าลง

ฟู่เฉินหวนที่เพิ่งทราบว่าลั่วชิงยวนเข้าวังมา รีบรุดมาถึง แต่บังเอิญได้ยินเสียงนี้ที่นอกตำหนักบรรทม

เขารู้สึกเบลอไปชั่วขณะและถอยหลังไปหนึ่งก้าว

ในเวลานี้ ไทเฮาที่ใบหน้าซีดเซียวและร้อนใจก็รีบมาถึง โดยมีจิ่นซูประคองแต่ก็ยังเกือบล้มลงไป

“ไทเฮาโปรดระวังด้วยเพคะ”

ไทเฮาน้ำตาคลอเบ้า กัดฟันด้วยความโกรธ “หากองค์จักรพรรดิสูงสุดเป็นอะไรไป ข้าจะต้องหั่นลั่วชิงยวนเป็นพัน ๆ ชิ้น!”

ฟู่เฉินหวนที่หน้าประตูได้ยินคำพูดนี้พอดี ก็รู้สึกตกใจอย่างมาก

ลั่วชิงยวน?

เกี่ยวกับลั่วชิงยวนกัน?

เขาใจหายใจคว่ำ รีบก้าวเข้าไปในห้องอย่างรวดเร็ว

ลั่วชิงยวนยังคงเจาะหลังคาอยู่อย่างมิลดละ จนเกิดเป็นรูขนาดใหญ่ พลังชีวิตที่บ้าคลั่งไหลเข้ามา อากาศสดชื่นเป็นอย่างมาก

แต่เสียดายที่มังกรบนหลังคามิสามารถเอาลงได้ในตอนนี้ แม้ว่าจะเอาลงได้ ทว่าหากมันพังลงมาทั้งหมด คงจะทับคนในนี้ตายมิน้อย

ฟู่เฉินหวนตกใจอย่างมากเมื่อเห็นภาพนี้ คนที่ยืนอยู่บนหลังคาคือ ลั่วชิงยวน!

นางกำลังทำอะไรอยู่?

ในทางกลับกัน เนื่องจากพลังชีวิตที่หลั่งไหลเข้ามา กลับทำให้องค์จักรพรรดิสูงสุดมีโอกาสรอด

การสูดหายใจเข้าไปมิได้เป็นอันตรายต่อองค์จักรพรรดิสูงสุดแต่อย่างใด

การสูดฝุ่นเข้าไปเล็กน้อยมิทำให้ถึงแก่ชีวิต

ในขณะที่กำลังคิดอยู่นั้น องครักษ์ก็พุ่งเข้ามาเพื่อจะจับตัวลั่วชิงยวน

ฟู่เฉินหวนรีบตะโกนว่า “หยุด!”

ฟู่เฉินหวนรีบเข้าไปขวางหน้าลั่วชิงยวนทันที พร้อมกับจ้องมองไทเฮาด้วยความเป็นปรปักษ์

“เหตุใดจึงตัดสินว่าเป็นลั่วชิงยวนที่ทำร้ายเสด็จพ่อ ไทเฮาทรงออกคำสั่งโดยพลการ เช่นนี้มิหุนหันเกินไปหรือ”

ไทเฮากริ้วอย่างมาก นางกล่าวเสียงดังว่า “วันนี้ขุนนางทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างเห็นกันหมด! เดิมทีข้าใช้เลือดของตัวเองรักษาองค์จักรพรรดิสูงสุด อาการของท่านก็ทรงตัวแล้ว”

“แต่ลั่วชิงยวนมิสนใจคำทัดทาน ยืนกรานจะเข้าไปดูอาการขององค์จักรพรรดิสูงสุด”

“เพราะองค์จักรพรรดิเข้าไปด้วย ข้าจึงยอม”

“ใครจะไปรู้ว่าลั่วชิงยวนใช้อุบายอะไรบางอย่างไล่องค์จักรพรรดิไปแล้วลงมือทำร้ายองค์จักรพรรดิสูงสุด!”