ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง นิยาย บท 5

ทันทีที่เฟิงเหยียนเดินออกจากจวนของจั๋วซือหราน หลังจากนั้นไม่นาน ข้างเฟิงเหยียนมีร่างสีดำสองร่างปรากฏตัวอย่างเงียบ ๆ

“ท่านอ๋องขอรับ” ชายที่สวมชุดดำทั้งสองแสดงความเคารพ

เฟิงเหยียนมีสีหน้าอย่างไม่มีอารมณ์ "ไปสืบมา ข้าต้องการรู้เสน่ห์หนอนพิษกู่ที่จั๋วจิ่วถูกวาง ใครเป็นคนสั่งการเบื้อหลัง"

ไม่มีใครเชื่อหรอกว่าบัณฑิตที่ไร้ประโยชน์ผู้นั้นจะเป็นผู้กระทำความผิดนี้

*

จั๋วซือหรานกำลังนั่งอยู่ในห้อง ฝูซางกังวลอย่างมาก และรีบเช็ดเลือดที่ริมฝีปากของคุณหนูของนาง "คุณหนูเจ้าคะ คุณหนูจะปล่อยเป็นเช่นนี้อีกต่อไปมิได้หรอกนะ ข้าน้อยว่า เราควรรีบไปตามคุณหมอมาตรวจเถิดนะ"

“ข้าแค่อาเจียนออกมาเป็นเลือดเพียงเท่านั้น กังวลอะไรล่ะ” จั๋วซือหรานดึงเข็มเงินที่นางสอดไว้ก่อนหน้านี้ออกมาอย่างใจเย็น “หากไม่บีบเลือดที่ติดพิษกู่ออกไป อาการบาดเจ็บภายในจะไม่มีทางหายหรอก”

ฝูซาง: “ว่าแต่คุณหนูไปเรียนทักษะการรักษามาโรคตั้งแต่เมื่อไรกัน"

จั๋วซือหรานยิ้มเบา ๆ และไม่ตอบ ”ยิ่งไปกว่านี้ ข้าอยากรู้ว่าใครกันแน่ที่เกลียดข้ามากจนใช้เสน่ห์หนอนพิษกู่ มิฉะนั้น ต่อให้ฉินตวนหยางมีความกล้าหาญมากเท่าไร เขาก็ไม่กล้าำเช่นนี้กับข้าหรอก แม้ว่าเขาจะกล้า เขาไม่มีปัญญาหาเสน่ห์หนอนพิษกู่ด้วยซ้ำ“

ฝูซูกล่าวว่า “จะเป็นใครได้อีก ต้องเป็นคุณหนูลิ่วทแน่ ๆ ”

ฝูซางดุฝูซูทันที "ฝูซู ระวังคำพูด เราจะนินทาเรื่องของผู้ใหญ่ได้อย่างไร"

ฝูซูเถียงกลับ"ข้าก็ไม่ได้พูดผิดอะไรสักหน่อย คุณหนูลิ่วอิจฉาคุณหนูของพวกเรา"

จั๋วซือหรานขวมดคิ้ว “เจ้าหมายถึงจั๋วหรูซินหรือ”

ตระกูลจั๋วเป็นครอบครัวขนาดใหญ่ ในตระกูลนี้มีเชื้อสายหลายสาย ซึ่งในระหว่างเชื้อสายต่าง ๆ มักมีการต่อสู้แบบเปิดเผยและเป็นความลับมากมายในตระกูล

บิดาของจั๋วซือหรานเสียชีวิตในสงครามเป็นเวลานานแล้ว และบิดาของจั๋วหรูซินก็ดำรงตำแหน่งสำคัญในครอบครัว อย่างไรก็ตาม เนื่องจากความสามารถของจั๋วหรูซินสู้ความสามารถของจั๋วซือหรานมิได้ นางพ่ายแพ้จั๋วซือหรานอยู่เสมอ ดังนั้นจั๋วหรูซินอิจฉาจั๋วซือหราน เรื่องนี้จึงกลายเป็นเรื่องปกติ

แม้ว่าฝูซูจะพูดอย่างหุนหันพลันแล่น แต่เห็นได้ชัดเจนว่า นางมองทะลุถึงจุดสำคัญของแต่ละเรื่อง

จั๋วซือหราน "ฝูซู เจ้าพูดต่อสิ"

ฝูซู "ตระกูลจั๋วจัดการฝึกฝนแห่งตระกูลสองปีละครั้ง คุณหนูลิ่วมีอายุมากกว่าคุณหนูของข้าหนึ่งปี ดังนั้นนางพลาดการฝึกฝนครั้งก่อนแล้ว ครั้งนี้นางจึงต้องเข้าร่วมการฝึกฝนกับคุณหนู หากคุณหนูได้เข้าร่วมการฝึกฝนครั้งนี้ นางจะทำอะไรได้อีกล่ะ ดังนั้นนางอยากกำจัดคุณหนูแน่ ๆ เลยเจ้าค่ะ”

จั๋วซือหรานฟังคำพูดของฟูซูแล้วยิ้มทันที "นั่นก็สมเหตุสมผลแล้ว"

ฝูซู “คุณหนูเจ้าคะ หากคุณหนูลิ่วเป็นคนลงมือจริง ๆ คุณหนูจะทำอย่างไรต่อเจ้าคะ”

จั๋วซือหราน "ข้าต้องกลับบ้านสิ"

ฝูซางถอนหายใจ"แต่ตอนนี้เหล่าผู้อาวุโสกำลังโกรธมากอยู่เลยนะ"

จั๋วซือหรานจำได้ว่า ตอนนั้น นางตั้งใจยืนกรานที่จะแต่งงานกับฉินตวนหยาง ไม่ฟังข้อแนะนำของใคร ๆ ทั้งสิ้น ผู้อาวุโสของตระกูลต่างโกรธเป็นอย่างมาก ทั้งยังกล่าวว่า หากนางยืนกรานที่จะไปตามทางของตัวเอง ชาตินี้ก็อย่าได้กลับมาที่ตระกูลจั๋วอีก

“ต่อให้เหล่าผู้อาวุโสโกรธแค่ไหน ข้าก็ต้องกลับไป” จั๋วซือหรานยิ้มเยาะ “มิเช่นนั้น จะให้จั๋วหรูซินสมหวังหรือ”

ฝูซางพูดอย่างกังวลว่า "คุณหนูเจ้าคะ คุณหนูลืมเรื่องกฎตระกูลไปแล้วหรือ"

เมื่อได้ยินฝูซางพูดเช่นนั้น จั๋วซือหรานแข็งทื่อทันที นางหงุดหงิด

*

ห้องเก็บฝืนลานด้านหนัาของเรือน

หลิ่วเย่หลบตัวที่มุมกำแพง นางหวาดกลัวและตัวสั่ง นางมองไปที่จั๋วซือหราน "คุณ คุณหนูเจ้าคะ"

จั๋วซือหรานเม้มริมฝีปากของนางแล้วยิ้ม จากนั้นเอาปลายเท้ายกเก้าอี้ที่ขาหักไม่ดี ทว่านางกลับนั่งได้อย่างนิ่ง

“คุณหนู ข้าน้อยรู้ว่าตนผิด ข้าน้อยถูกผีสิง ข้าน้อยขอคุณหนูโปรดไว้ชีวิตข้าน้อยสักครั้ง” หลิ่วเย่รีบลุกขึ้นและคุกเข่าต่อหน้าจั๋วซือหราน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน