ลั่วฉังเซิงกล่าวว่า : “นายท่าน ต้องการช่วยเธอจริง ๆ เหรอครับ?”
อู๋เป่ย : “ก็แค่ช่วยรักษาอาการบาดเจ็บพิษของเธอให้หาย ไม่มีปัญหา”
ลั่วฉังเซิง: “คิดไม่ถึงเลยว่าจักรพรรดิ์นีนินจาแห่งดาบเหนือจะเป็นผู้หญิง”
อู๋เป่ย : “เธอไม่ได้ทำอะไรพวกนายใช่ไหม? ”
ฮานามิ มิกิ : “ไม่ เธอค่อนข้างสุภาพกับพวกเรา”
อู๋เป่ย : “เดิมทีฉันวางแผนจะฆ่าเธอ แต่เนื่องจากเธอขอโทษอย่างจริงใจ ตอนนี้จึงจะไว้ชีวิตเธอก่อน”
ลั่วฉังเซิงคิดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดว่า : “นายท่าน ช่วงที่ฉันอยู่ที่นี่ ได้แอบสอบถามเกี่ยวกับเรื่องนี้ ชีวิตของจักรพรรดิ์นีนินจาแห่งดาบเหนือคนนี้เป็นตำนาน”
อู๋เป่ย : “โอ้ ? ”
ลั่วฉังเซิง: “จักรพรรดิ์นีนินจาแห่งดาบเหนือ ซึ่งมีชื่อจริงว่า ชาคุ เยจิ เป็นชื่อของเทพีแห่งความงามในตำนาน เธอยังเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในสมัยเอโดะ และแม้แต่ราชวงศ์ก็ยังปรารถนาเธอ”
เขาค่อย ๆ เล่า อู๋เป่ยมีความเข้าใจเบื้องต้นเกี่ยวกับจักรพรรดิ์นีนินจาแห่งดาบเหนือบ้างแล้ว
ชาคุ เยจิเรียนดาบตั้งแต่อายุสิบขวบ อาจารย์ของเธอคือปรมาจารย์เหยียนหลงที่อาศัยอยู่ในญี่ปุ่น หลังจากได้รับมรดกสืบทอดที่แท้จริงแล้ว ซาคุ เยจิ ก็เริ่มต้นฝึกพลังยุทธ์แห่งการฝึกจิตวิญญาณ เธอมีคุณสมบัติที่ดี และเมื่ออายุ20ปีก็กลายเป็นปรมาจารย์อันดับหนึ่งของรุ่นใหม่
ในเวลานั้นมีคนไล่ตามเธอมากเกินไป และเธอก็เบื่อหน่ายมาก เธอจึงเข้าสู่ดินแดนแห่งนินจาเพื่อฝึกพลังยุทธ์อย่างสันโดษ โดยไม่คาดคิด ตั้งแต่นั้นก็ควบคุมไม่ได้ ความแข็งแกร่งของเธอเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว และภายใต้การแนะนำของจักรพรรดินินจาที่ดุร้าย จึงได้ฝึกฝนวิถีแห่งนินจา
ตอนนี้ เธอเป็นหนึ่งในจักรพรรดิ์นีนินจาในดินแดนแห่งนินจา และมีอาณาเขตของตัวเอง เพราะเมื่อมาครั้งแรก ในตอนนั้นเขามักจะถูกจักรพรรดิ์นีโอนิโซอีกคนวางแผนต่อต้าน ดังนั้นทั้งสองฝ่ายจึงมักจะปะทะกัน
บาดแผลพิษของชาคุ เยจิ ก็ได้รับมาในระหว่างการต่อสู้กับจักรพรรดิ์นีนินจาโอนิโซ จนถึงทุกวันนี้ก็ยังไม่หายดี
หลังจากได้ยินเสียงนี้ อู๋เป่ยก็พูดอย่างเรียบเฉย: “เธอสามารถมีวันนี้ได้นั้น มันไม่ง่ายเลยจริง ๆ ”
ฮานามิ มิกิ: “เพราะว่าเธอสวยมาก จักรพรรดินินจาหลายคนจึงพยายามเอาชนะใจเธอ และจักรพรรดินินจาโอนิโซก็เป็นหนึ่งในนั้น”
อู๋เป่ย :“มิกิ จักรพรรดินินจาทุกคนในอาณาจักรแห่งโลกเซียนนี้ ล้วนมีการกำหนดอาณาเขตไว้แล้วหรือยัง ? ”
ฮานามิ มิกิ กล่าวว่า : “ก็ประมาณนั้น มีจักรพรรดินินจามากมายหลายสิบคน ซึ่งแต่ละคนก็มีอาณาเขตเป็นของตัวเอง อย่างไรก็ตาม เหล่าจักรพรรดินินจาครอบครองเพียงส่วนเล็ก ๆ ของโลกนินจาเท่านั้น โลกนินจาส่วนใหญ่เป็นดินแดนที่ไร้มนุษย์”
อู๋เป่ยถามว่า : “ดินแดนไร้มนุษย์? ทำไม ? ”
ฮานามิ มิกิ : “เพราะสถานที่เหล่านั้นเต็มไปด้วยกับดักและแนวสังหาร แม้แต่เจ้าแห่งนินจาก็ไม่กล้าเข้าไป”
อู๋เป่ยเริ่มสนใจแล้ว : “ เหตุใดจึงมีกับดักและแนวสังหารมากมายขนาดนี้ ? ”
ฮานามิ มิกิ : “มีตำนานว่า ดินแดนแห่งนินจาในตอนแรก อันที่จริงเป็นสถานที่ซึ่งตระกูลโบราณหนึ่งอาศัยอยู่อย่างสันโดษ ต่อมาตระกูลโบราณนี้ถูกตามล่าอย่างต่อเนื่อง เพื่อปกป้องตัวเองพวกเขาจึงวางกับดักในพื้นที่ส่วนใหญ่ของดินแดนแห่งนินจาทั้งหมด มีกับดักที่น่าสะพรึงกลัวและค่ายกลสังหาร มีเพียงคนของพวกเขาเองเท่านั้นที่สามารถผ่านไปได้อย่างปลอดภัย และคนนอกจะถูกฆ่า”
อู๋เป่ย : “ตระกูลโบราณนั้นยังอยู่ที่นั่นหรือเปล่า ? ”
ฮานามิ มิกิ กล่าวว่า : “คนของพวกเขา เคยปรากฏตัวหลายครั้ง เป็นเพราะคำแนะนำของพวกเขา การสืบทอดนินจาของญี่ปุ่นถึงระดับการพัฒนาในปัจจุบัน”
อู๋เป่ย : “พูดแบบนี้ หมายความว่าตระกูลนี้ยังอยู่ที่นั่น แต่พวกเขาไม่ปรากฏตัว”
ฮานามิ มิกิ : “ก็คงจะเป็นเช่นนั้น ดังนั้นในแง่ของขนาดแล้วนั้น ดินแดนแห่งนินจาเทียบคุณหลุนไม่ได้เลย”
อู๋เป่ยพูดคุยกับพวกเขาอีกสองสามประโยค และชาคุ เยจิกลับมาพร้อมยา อู๋เป่ยไปที่ห้องแยกต่างหากเพื่อสกัดยา ไม่นานหลังจากนั้น เขาก็ออกมาพร้อมผงยาหนึ่งชาม
เขาใส่ผงยาหนึ่งในสามให้ ซาคุ เยจิใช้มัน และเทอีกสามส่วนลงในถังขนาดใหญ่ เติมน้ำเดือดลงไป และให้ซาคุ เยจินั่งลงไปในถัง
เมื่อเข้าสู่ท้องฟ้าเหนือถิ่นทุรกันดาร อู๋เป่ยลอยช้า ๆ ขณะที่สังเกตสภาพแวดล้อมโดยรอบอย่างระมัดระวัง หลังจากลอยไปไม่ถึงสองสามร้อยเมตร เขาก็หยุดและจ้องมองไปที่ต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ไม่ไกล
ต้นไม้ต้นนี้สูงหลายร้อยเมตร และมีหน้าไม้เซียนอยู่ในน่านฟ้าโดยรอบ เมื่อมีบางสิ่งผ่านไป หน้าไม้เซียนบนต้นไม้ จะยิงธนูหน้าไม้เพื่อสังหารศัตรู
เขาขอให้ ฮานามิ มิกิหยุดกลางอากาศ แล้วจงใจเข้าหาต้นไม้ใหญ่
“โครม ! ”
ลูกธนูหน้าไม้สามลูกพุ่งเข้ามา เขาใช้มือโบกกวาดพวกมันออกไป แม้ว่าพลังของสิ่งนี้จะไม่อ่อนแอ แต่ก็ไม่สามารถเข้าใกล้เขาได้
เขามาที่ต้นไม้ใหญ่หักเปลือกไม้ด้วยฝ่ามือเดียว แล้วหยิบหน้าไม้เซียนออกมาจากข้างใน กระบวนการผลิตหน้าไม้เซียนนี้ประณีตมาก อู๋เป่ยตัดสินจากลูกธนูหน้าไม้เมื่อกี้ว่า สิ่งนี้สามารถฆ่าปรมาจารย์ขั้นเปลี่ยนแปลงทางจิตวิญญาณได้ !
เขาตรวจดูจากบนล่าง พบหน้าไม้และลูกธนูหน้าไม้ห้าร้อยลูกจากต้นไม้ จึงเก็บพวกมันออกไปทั้งหมด หน้าไม้เซียนนี้ทรงพลังมาก สามารถเก็บไว้เพื่อติดอาวุธให้กับคนของตัวเองได้
จากรวบรวมหน้าไม้เซียนแล้ว อู๋เป่ย และ ฮานามิ มิกิ ก็ลอยต่อไป ครั้งนี้ลอยไปหลายกิโลเมตรก่อนที่จะหยุด
แน่นอนว่า อู๋เป่ยค้นพบกับดักอีกครั้ง มีภูเขาเตี้ยอยู่ข้างหน้าและมีปืนใหญ่ซ่อนอยู่ในหญ้าบนยอดเขา !
ใช่แล้ว นั่นมันปืนใหญ่จริง ๆ อู๋เป่ยเคยเห็นปืนใหญ่ประเภทนี้บนจ๋าปู้ และมันถูกเรียกว่ายันต์ปืนใหญ่ตามชื่อเลย หากต้องการเปิดใช้งานปืนใหญ่นี้ ก็จะต้องใช้เงินยันต์
อย่างไรก็ตาม หนึ่งในเงินยันต์ของโลก สามารถแลกเปลี่ยนได้หลายร้อยล้าน ใครจะยินดีใช้มันเพื่อยิงปืนใหญ่ ? นอกจากนี้หากยิงครั้งหนึ่ง ก็อาจใช้เงินยันต์มากกว่าหนึ่งเหรียญได้
เขาจงใจลอยไปใกล้ยอดเขา และปืนใหญ่ก็ปรับปากกระบอกปืนทันทีและเล็งไปที่เขา จากนั้นพื้นดินก็สั่นสะเทือน และแสงสังหารก็เข้ามาโดยไม่มีเสียง !
อู๋เป่ยควบรวมพลังเวทย์ของเขาให้เป็นโล่ และสังหารผู้คนทั้งหมด โล่บนแขนของเขาสั่นไหว และเขาก็ทนไม่ไหวถอยไปสองสามเมตร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เสียตังด้วยออ...
ก็แค่นิยายก๊อปปี้เนื้อเรื่องกันไปมาทำไมต้องเสียตังอ่าน😛😛😛...
ชอบอ่านฟรีมากกว่า555...
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...