ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 162

ตอนหนิงจื่อปังยังเป็นวัยรุ่น เป็นคนที่หล่อมาก คนที่คุยกับเขา ให้ความรู้สึกถึงสายลมฤดูใบไม้ผลิ

ถังจื่อยี่สละที่นั่งให้ คุณหนิงจื่อปังนั่งลง

อู๋เป่ยหัวเราะพูด: "คุณหนิง ถ้าคุณเชื่อผม ผมก็จะลองช่วงคุณดู "

หนิงจื่อปังหัวเราะพูด: "ขอบคุณมาก "เขายื่นมือออกมา วางไว้ข้างหน้าอู๋เป่ย

ทุกคนมองมาทางนี้ พวกเขารู้ดี หนิงจื่อปังกำลังทดสอบทักษะทางการแพทย์ของอู๋เป่ย ถ้าเป็นหมออัจฉริยะจริงๆ งั้นหมออัจฉริยะคนนี้ก็น่าทึ่ง เขาสามารถเป็นผู้อำนวยการถังซื่อกรุ๊ปได้ มีผลดี

สำหรับทุกคน ถ้าเป็นเรื่องไม่จริง ถึงแม้จะมีถังหมิงฮุยคอยแนะนำ เขาก็ไม่มีทางที่จะเป็นผู้นำนวยการได้!

ตอนหนิงจื่อปังมา อู๋เป่ยก็ดูออกทันทีว่าเขาได้โรคอะไร ช่วงเวลาชีพจร เขาพูด: "คุณหนิงเมื่อครึ่งปีก่อน ได้ตัดส่วนของลำไส้ใหญ่ น่าจะเป็นมะเร็งลำไส้ "

ตาของหนิงจื่อปังเป็นประการ พูด: "หมออู๋อัจฉริยะมาก ครึ่งปีก่อน ผมได้ทำการผ่าตัดลำไส้ใหญ่ "

อู๋เป่ยขมวดคิ้วเล็กน้อย พูด: "ช่วงนี้คุณหนิงได้มีการตรวจซ้ำมั้ย? "

หัวใจของหนิงจื่อปังเย็นชา พูด: "มีการตรวจซ้ำเมื่อเดือนที่แล้ว ไม่มีปัญหาอะไร คุณอู๋ คุณพบอะไรรึเปล่า? "

อู๋เป่ยพยักหน้า: "ตำแหน่งลำไส้ใหญ่ ยังมีจุดที่เป็นมะเร็งอยู่ ห่างจากการผ่าตัดคร้งก่อนประมาณหนึ่งเซนติเมตร"

หนิงจื่อปังตกใจ ถาม: "หมออู๋ พูดแบบนี้ ผมจะต้องผ่าตัดอีกหรือ? "

อู๋เป่ยหัวเราะพูด: "ไม่แน่ใจ คุณไปตรวจให้แน่ใจก่อน ถ้าแน่ใจแล้วค่อยมาหาผม ผมจ่ายยาให้คุณกิน กินประมาณสองถึงสามเดือนก็จะดีขึ้น "

หนิงจื่อปังดีใจ เขาไม่อยากไปโรงบาลไปรับกรรมอีกแล้ว พูดอย่างรวดเร็ว: "ขอบคุณหมออู๋มาก! "

ฟังอู๋เป่ยพุดแม่นขนาดนี้ เริ่นซานซานตกใจ ความสงสัยในตัวก็หายไป

ถังจื่อยี่ยิ้ม พูด: "โรคของปู่ฉัน ก็เป็นอู๋เป่ยรักษาจนหาย "

ทุกคนประหลาดใจและตื่นเต้น ต่างลุกขึ้นมา ให้อู๋เป่ยจับชีพจร มีแต่ใบหน้าของจินหย่งลี่ที่ไม่สู้ดีนัก มีความรู้สึกเหมือนโดนตบหน้า

ถังหมิงฮุยรีบโบกมือ: "ทุกคน เรื่องที่ตรวจโรค หลังการประชุมเสร็จก็ยังไม่สาย ตอนนี้ พวกเราจะเริ่มประชุมแล้ว "

ทุกคนก็นั่งลง การประชุมเริ่มขึ้น

ถังหมิงฮุยยกหัวข้อแรก เข้าสู่ธุรกิจมรกต และสร้างเมืองมรกตแห่งแรกในประเทศ

ทุกคนต่างแสดงความคิดเห็น คนส่วนใหญ่ไม่สนับสนุน มีไม่กี่คนที่สนับสนุน โดยเฉพาะจิงหย่งลี่ เนื่องจากการเคลื่นไหวนี้จะกระทบต่อผลประโยชน์ตระกูลจิง ดังนั้นเขาจึงคัดค้านอย่างที่สุด

"ท่านประทาน สิ่งที่สำคัญที่สุดเกี่ยวกับมรกตคือแหล่งที่มา แต่เท่าที่ผมรู้ มรกตแหล่งที่มาในประเทศก็ถูกราชามรกตควบคุมอยู่ ถ้าเราอยากได้ของจากเขา เราจะถูกฉีกหนังออก "หยวนเชียนวั่งคัดค้านเป็นคนแรก

"นายหยวนพูด ธุรกิจมรกต พวกเราตระกูลจิงทำมาโดยตลอด ไม่เพียงแต่ต้องใช้เงินลงทุนสูง แล้วยังต้องมีแหล่งที่มาที่มั่งคงด้วย พูดตรงๆ เส้นทางธุรกิจมรกต ไม่มีใครสามารถแข่งขันกับตระกูลจิงของเราได้ ดังนั้นผมคัดค้าน จิงหย่งลี่พูดอย่างเสียงดัง "

เริ่นซางซาง: "ฉันก็คัดค้าน ธุรกิจมรกตดูจากภายนอกเจริญรุ่งเรือน แต่จริงๆแล้วถูกจัดส่งโดยตัวแทนจำหน่าย แล้วยังขายในราคาที่ต่ำที่สุดของสินค้า มรกตระดับสูง หายากมากในท้องตลาด

ส่วนเมืองมรกต ฉันไม่คิดว่ามันดีไปกว่าเมืองหินแห่งการพนันของตระกูลจิง "

ถังหมิงฮุยหัวเราะ พูด: "ปัญหาของแหล่งที่มาสินค้า ผมอยากให้ผู้อำนวยการอู๋ตอบแทนผมหน่อย "

ทุกคนประหลาดใจ อู๋เป่ยตอบ? เขาสามารถแก้ไขเรื่องแหล่งที่มาสินค้าหรือ?

ผู้ถือหุ้นทั้งหมดต่างหารือกัน และยินยอมกันหมด การเดิมพันที่เข้มข้นและยิ่งใหญ่ขนาดนี้ ทั้งชีวิตก็เห็นไม่กี่ครั้ง

ในเวลานี้อู๋เป่ยโทรวิดีโอคอลหาเซียไท่หู่ และฉายบนหน้าจอใหญ่

ในไม่ช้า สายถูกรับ เซียไท่หู่ใส่ชุดนอน นอนอยู่บนเตียง ซ้ายขวาล้อมรอบด้วยสาวงาม เสื้อผ้าถูดถอดแล้วครึ่งท่อน

เห็นอู๋เป่ย เซียไท่หู่ก็รีบนั่งตัวตรง หัวเราะพูด: "นายท่านอู๋! คุณหาข้าน้อยมีเรื่องอะไรรึเปล่า? "

ทุกคนตกใจ เซียไท่หู่คนนี้ เรียกเขาว่านายท่านอู๋ แล้วแทนตัวเองว่าข้าน้อย?

อู๋เป่ยพูด: "ไท่หู่น้องชาย มีเรื่องจะคุยกับคุณเรื่องหนึ่ง ถังจื่อกรุ๊ปกำลังเตรียมที่จะทำธุรกิจเกี่ยวกับมรกต ต่อจากนี้แหล่งที่มาของสินค้าก็ต้องพึ่งคุณ ทางคุณมีปัญหามั้ย? "

แค่คำเดียวไท่หู่น้องชาย คิ้วของเซียไท่หู่ก็จะบินขึ้นมาแล้ว พูดอย่างดีใจ: "พูดง่าย แค่นายท่านอู๋สั่ง เอาเยอะเท่าไหร่ก็มีเยอะเท่านั้น! "

จิงหย่งลี่รนแล้ว เขาเดินอ้อมสองสามเก้า พูดในโทรศัพท์: "ท่านหู่ ฉันคือหย่งลี่ "

ใบหน้ายิ้มแย้มของเซียไท่หู่ลดลงทันที เขาจ้องมองจิงหย่งลี่ พูดอย่างเฉยเมย: "เป็นนายน้อยของตระกูลจิงใช่มั้ย ทำไมคุณถึงอยู่ข้างนายท่านอู๋! "

บทสนทนานี้ มีช่องว่างระหว่างทั้งสองฝ่ายออกมา เซียไท่หู่เรียกอู๋เป่ยว่านายท่านอู๋ แล้วจิงหย่งลี่เรียกเซียไท่หู่ว่าท่านหู่

จิงหย่งลี่หัวเราะ: "ท่านหู่ ในฐานะลูกค้าประจำ ผมตัวแทนตระกูลจิง ผมหวังว่าคุณจะไม่เอาแหล่งที่มาสินค้าให้อู๋เป่ย เพราะสุดท้ายพวกเราต้องร่วมมือกันระยะยาวและมั่งคง......."

หน้าของเซียไท่หู่ก็เปลี่ยทันที ดุด่า: "พูดไรไม่คิด! ความสัมพันธุ์การเป็นเพื่อนของผมกับท่านอู๋ ตระกูลจิงอย่างพวกคุณไม่มีทางมีผลกระทบได้? ต่อจากนี้ไป ตระกูลจิงอย่าคิดที่จะมาซื้อมรกตจากผมได้สักชิ้น! "