ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 186

เมื่อถึงเวลาที่งานปาร์ตี้คึกคักที่สุด รุ่นน้องอย่างเต๋อเป่าเริ่มถามอู๋เป่ยเกี่ยวกับศิลปะการต่อสู้ เรียกร้องอย่างกล้าหาญที่จะเรียนรู้สุดยอดศิลปะการต่อสู้จากเขา

อู๋เป่ยเป็นคนช่างพูดมาก ตราบใดที่เขาพูด เขาจะพยายามทำให้ดีที่สุดเพื่อให้เขาพอใจ

ทันใดนั้นก็มีชายคนหนึ่งเดินเข้ามา ใบหน้าของเขาซีดและมีเลือดไหลออกมาจากมุมปากของเขา เขาอยู่ในวัยสามสิบ

จือชิงอุทาน “อาจารย์!”

หลี่หลงเฉินและจ้าวฟังหนิงรีบเข้ามาพยุงเขาและถามว่า “รุ่นน้อง เกิดอะไรขึ้น?”

ชายคนนั้นคือจูอวิ๋นหู่ศิษย์คนที่สามของหยางมู่ไป๋

จูอวิ๋นหู่พูดอย่างน่าสังเวชว่า “ผมพบจังหยวนกู่ระหว่างทาง และเขาตบผมด้วยฝ่ามือข้างเดียว"

เมื่อเอ่ยถึงชื่อของ”จังหยวนกู่” สีหน้าของหลี่หลงเฉินและเพื่อนของเขาเปลี่ยนไปอย่างกังวล ราวกับว่าคนผู้นี้เป็นปีศาจ

อู๋เป่ยถาม “หลงเฉิน ใครคือจังหยวนกู่?”

หลี่หลงเฉินถอนหายใจและพูดว่า “อาจารย์ซูได้โปรดรักษาอาการบาดเจ็บของรุ่นน้องอวิ๋นหู่ก่อน”

อู๋เป่ยเข้ามาตรวจจูอวิ๋นหู่ และพบว่าเขาถูกโจมตีด้วยการโจมตีที่รุนแรงและร้ายแรง การโจมตีแบบนี้จะทำให้เขาตายด้วยความเจ็บปวดอย่างมาก

อย่างไรก็ตาม ไม่มีความลับในการโจมตีครั้งนี้ ในสายตาของอู๋เป่ยเขากดร่างกายของจูอวิ๋นหู่สองสามครั้ง ในที่สุดก็ใช้ฝ่ามือตบหลังเขา

จูอวิ๋นหู่ “แหวะ” คายลิ่มเลือดที่จับตัวเป็นลิ่มออกมาสองสามคำ ใบหน้าของเขาก็ค่อยๆกลับสู่สภาวะปกติ

เขารีบลุกขึ้นเพื่อขอบคุณ “ขอบคุณครับ อาจารย์ซู”

อู๋เป่ยส่งสัญญาณให้เขานั่งลงและถามว่า “จังหยวนกู่ คือใคร?”

หลี่หลงเฉินถอนหายใจและกล่าวว่า “จังหยวนกู่เป็นศิษย์ที่อาจารย์ของเราได้รับเมื่อสิบห้าปีก่อน”

อู๋เป่ยตกตะลึง “เขาเป็นรุ่นพี่ของผมเหรอ?”

“ไม่ใช่” หลี่หลงเฉินพูดว่า “เมื่อเจ็ดปีก่อน เขาถูกไล่ออกจากสำนัก”

จ้าวฟังหนิงว่า “อาจารย์ซู จังหยวนกู่คนนี้ทรยศ หลังจากที่เขาเรียนรู้คำสอนที่แท้จริงจากอาจารย์ของเรา เขาก็แสดงตัวตนที่แท้จริงของเขาทันทีและเกือบจะฆ่าอาจารย์”

จากนั้น ก็พูดทีละคน โดยบอกอู๋เป่ยทุกอย่างเกี่ยวกับจังหยวนกู่

กลายเป็นว่าจังหยวนกู่มีความสามารถพิเศษ เมื่ออายุได้สิบห้าปีเขาเป็นศิษย์ของท่านตงฟ๋อ หลังจากนั้นหนึ่งปีเขาก็กลายเป็นปรมาจารย์ด้านลมปราณ และหลังจากผ่านไปสามปีเขาก็เข้าสู่แดนเทพ จนกระทั่งเจ็ดปีที่แล้วเขาถูกไล่ออกจากสำนัก เขาก็เป็นผู้เชี่ยวชาญอย่างแท้จริง

จังหยวนกู่ทรยศต่อสำนัก และกลายเป็นลูกเขยของตระกูลซือถู ตระกูลซือถูดำเนินกิจการในอเมริกามานานหลายศตวรรษ พวกเขาได้ผสมผสานเทคโนโลยีทางพันธุกรรมเข้ากับการฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ เพื่อพัฒนาผู้ฝึกฝนที่ทรงพลังจำนวนมาก

จังหยวนกู่เข้าร่วมกับตระกูลซือถู และถ่ายทอดคำสอนทั้งหมดของท่านตงฟ๋อให้กับพวกเขา ทำให้ได้รับความไว้วางใจและกลายเป็นลูกเขยของซือถูป้า

ซือถูป้าเป็นศัตรูตัวฉกาจของท่านตงฟ๋อที่พยายามจะฆ่าเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า จังหยวนกู่รู้เรื่องนี้แต่ยังคงเข้าร่วมตระกูลซือถู เพื่อรับเทคโนโลยีพันธุกรรมของพวกเขาและทะลวงไปสู่ขั้นสูงขึ้น

หลี่หลงเฉินดูเป็นกังวลในขณะที่เขาพูด “มันผ่านมาเจ็ดปีแล้ว ตอนนี้ความแข็งแกร่งของจังหยวนกู่จะต้องเกินกว่าที่เคยเป็นมา ผมเกรงว่าเขาจะไม่ได้อ่อนแอกว่าอาจารย์”

เยี่ยเสวียนแนะนำ “อาจารย์ซู คืนนี้ไปพบกับลู่จิ้นปัวกันเถอะ ตระกูลลู่มีอิทธิพลในเทียนจิงและผมไม่คิดว่าจำเป็นต้องทำสิ่งที่เป็นศัตรูมากเกินไป”

อู่เป๋ยพูดว่า “เรื่องของเฉินหลิงเสวี่ย เขาต้องหยุด มิฉะนั้นผมจะจัดการให้ถึงที่สุด”

เยี่ยเสวียนยิ้มอย่างขมขื่นและพูดว่า “อาจารย์ซู กุญแจสำคัญคือเฉินหลิงเสวี่ย ปัจจุบันลู่จิ้นปัวขาดเงินทุน และเขาต้องการเพิ่มราคาหุ้น หากเขาไม่สามารถทำได้ เขาอาจล้มละลาย ดังนั้นเพื่อเพิ่มราคาหุ้นเขาจะทำทุกวิถีทาง และใครก็ตามที่ขวางทางเขาจะถูกทำลาย”

อู่เป๋ยขมวดคิ้ว “ในกรณีนี้ ไม่มีอะไรต้องพูดถึง”

เยี่ยเสวียน “ไม่ใช่แบบนั้น ผมคิดว่ามันเป็นแค่ข้อพิพาทส่วนตัวระหว่างเฉินหลิงเสวี่ยและลู่จิ้นปัว ไม่มีศัตรูหรือมิตรถาวร ทำไมพวกเขาถึงทำงานร่วมกันไม่ได้ ตราบใดที่เฉินหลิงเสวี่ยเต็มใจเข้าร่วมกับหวาอิ่ง ลู่จิ้นปัวยินดีมอบหุ้นห้าเปอร์เซ็นต์ให้เธอเป็นของขวัญ”

อู่เป๋ยส่ายหัว “เยี่ยเสวียนคุณกำลังทำให้ปัญหาซับซ้อนเกินไป และคุณคิดจริงๆหรือว่าราคาหุ้นสามารถเพิ่มขึ้นเพียงเพราะเฉินหลิงเสวี่ย?”

เยี่ยเสวียนหยุดและถามว่า “อาจารย์ซู คุณกำลังบอกว่าลู่จิ้นปัวมีแรงจูงใจอื่นหรือไม่?”

อู่เป๋ยพยักหน้า “ผมไม่รู้ว่าแรงจูงใจของเขาคืออะไร แต่เฉินหลิงเสวี่ยไม่ควรเข้าร่วม”

หลังจากนั้นเขาพูดว่า “ยิ่งกว่านั้น เมื่อเขาล้มลง ทุกคนจะซ้ำเติมเขา ในเวลานี้ควรปฏิบัติตามแนวโน้ม ไม่ใช่ทวนกระแสน้ำ”

ดวงตาของเยี่ยเสวียนเป็นประกาย “อาจารย์ซู คุณกำลังบอกว่าลู่จิ้นปัวกำลังจะล้มลง?"

“เราจะรู้หลังจากการประชุมคืนนี้ คุณไปจัดการ แล้วผมจะตัดสิน” อู๋เป่ยกล่าวว่า

เยี่ยเสวียนพยักหน้า “ตกลง! ผมจะจัดการให้”