ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 221

“น้องรัก โชคร้ายของแก ที่แก๊งค์ค้ามนุษย์คนนั้นตายก่อน เบาะแสเลยสิ้นสุดลงแค่นี้” หานไป๋กล่าว

อู๋เป่ย: "เบาะแสำสักนิดก็ไม่มีเลยเหรอครับ"

หานไป๋: "แต่ทางตระกูลอู๋ให้ข้อมูลอะไรบางอย่างมานะ บอกว่าตอนที่อู๋เฉินตงเข้ามาอยู่ในตระกูลอู๋แรกๆ ว่ากันว่าเขาพูดภาษาถิ่นอวิ๋นตงดังนั้นจึงสันนิษฐานได้ว่าเขาน่าจะเป็นคนอวิ๋นตง"

"แล้วเรื่องประกาศตามหาตัวญาตินั้นล่ะ"

"เรื่องนี้ฉันเองก็ไปตรวจสอบมาแล้วเหมือนกัน ประกาศนี้มีมาตั้งแต่ปีที่อินเทอร์เน็ตเพิ่งจะเริ่มแพร่หลายในประเทศจีนแล้ว คนที่ประกาศตามหาก็คือหลี่ชื่อจากอวิ๋นตง ตระกูลหลี่ชื่อเป็นตระกูลขนาดใหญ่ ร่ำรวยมหาศาล หากนับรวมเข้ากับตระกูลซูในไห่เฉิงแล้ว พวกเขายังเป็นที่รู้จักในนามของตระกูลเป่ยซูหนานตงอีกด้วยนะ"

“ข้อมูลรวมๆ พวกนี้ได้มาจากหลี่อวิ๋นโต่วจากตระกูลหลี่ ซึ่งหลี่อวิ๋นโต่วเป็นโฆษกเป่ยหยวนของตระกูลหลี่ ซึ่งมีทรัพย์สินนับแสนล้านเลยเชียวนะ และธุรกิจที่รับผิดชอบส่วนใหญ่ก็อยู่ที่หนานหยางอีกด้วย"

อู๋เป่ย: "เอาล่ะ ผมรบกวนผู้จัดการหานมามากแล้ว ผมขอผู้จัดการช่วยส่งข้อมูลของหลี่อวิ๋นโต่งให้ผมด้วย เอาไว้ผมว่างเมื่อไหร่ผมจะไปที่อวิ๋นตงด้วยตัวผมเอง"

หานไป๋: "รบกวนด้วยนะ"

หลังจากวางหูโทรศัพท์ เขาก็บอกจางลี่เกี่ยวกับความคืบหน้าของเรื่องนี้ทันที จากนั้นจางลี่ก็พูดขึ้น "เสี่ยวเป่ย ลูกจะทำการตรวจสอบเรื่องนี้อย่างไร? หรือว่าลูกจะไปถามพวกเขาตรงๆ เลย"

อู๋เป่ยกล่าว: "ตอนนี้เรามีดีเอ็นเอแล้วไม่ใช่เหรอครับ แค่เราทำการทดลองผลดีเอ็นเอเรื่องนี้ก็คลี่คลายแล้ว แม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ ผมจะหาคำตอบให้ได้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับพ่อ"

หลังมื้ออาหารเช้า เขาอำลาครอบครัวก่อนจะขับรถไปที่เมืองหลวงของจังหวัดในทันที

เขามีหลายสิ่งหลายอย่างที่ต้องทำเมื่อเขาไปถึงที่รัฐบาลประจำจังหวัด รวมถึงการพบกับถงจื่อยี่ ไปขอให้จูชิงเหยียนช่วยจัดการบางอย่าง อีกทั้งเขายังต้องไปพบกับลูกสาวคนโตของตระกูลถังที่โรงงานผลิตยาที่หลี่กว่างหลงเปิดอีกด้วย

เขาขับออดี้ขึ้นไปบนทางหลวงด้วยความเร็วสูงตลอดทาง ในเวลาไม่ถึงชั่วโมง เขาก็เข้าสู่เมืองหลวงของจังหวัดทันที

ในเวลานี้เอง ถังจื่อยี่ยังคงอยู่ในโรงงานเซมิคอนดักเตอร์ในจังหวัดเค เพราะเธอต้องไปตรวจดูกระบวนการผลิตของโรงงานพร้อมกับผู้รับผิดชอบโรงงาน

ครึ่งชั่วโมงต่อมา อู๋เป่ยที่นำมาโดยผู้รับผิดชอบโรงงานก็มาถึงที่โรงงานทันที

ถังจื่อยี่พูดแนะนำทุกคนในโรงงาน : "ประธานโจว นี่คือผู้อำนวยการอู๋ เป็นผู้อำนวยการบริษัทของเราค่ะ"

ชายวัยสี่สิบต้นๆ ยื่นมือออกไปอย่างรวดเร็ว: "สวัสดีครับผู้อำนวยการอู๋ ผมชื่อโจวเซี่ยงเคอ"

ถังจื่อยี่: "คุณโจวทำงานด้านเซมิคอนดักเตอร์มากว่าสิบปีแล้วค่ะ เขาเป็นประธานบริษัทผู้ผลิตเซมิคอนดักเตอร์รายใหญ่ที่สุดในเอเชีย คุณโจวไม่เพียงแต่เก่งด้านการจัดการเท่านั้น แต่ยังเก่งด้านเทคโนโลยีอีกด้วย เมื่อสามปีก่อน เขาได้สร้างการผลิตโรงงานหน่วยความจำแฟลชที่มีผลผลิตปีละสิบล้านชิ้นแห่งนี้ขึ้นมา โดยมีมูลค่าการผลิตต่อปีกว่าพันล้านหยวน และมูลค่าผลิตภัณฑ์มากกว่าสองพันล้านหยวนเลยนะคะ"

อู๋เป่ย: "แต่ถึงแม้ว่าจะได้เงินการสนับสนุนมามากมาย แต่เราก็ยังต้องลงทุนนะ"

"นั่นคือเหตุผลที่ฉันอยากจะคุยเรื่องนี้กับคุณอย่างไรล่ะ การลงทุนในเทคโนโลยีเซมิคอนดักเตอร์ใหม่มีมูลค่าหลายหมื่นล้าน และจะมีการอัดฉีดเงินทุนจำนวนมากภายหลังอีกจำนวนมากเช่นกัน"

“แล้วต้องใช้เงินลงทุนเท่าไหร่” เขาถาม

"ลงทุนปีละหนึ่งหมื่นล้านถึงหนึ่งหมื่นห้าพันล้านหยวนต่อปี อย่างน้อยห้าปี หากว่าโครงการนี้ใช้เวลานาน เราก็อาจจะต้องลงทุนยาวกว่าสิบปี" ถังจื่อยี่กล่าว "ดังนั้นความเสี่ยงจึงสูงมากๆ"

อู่เป่ยคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วถามว่า "แล้วเธออยากลงทุนไหมล่ะ"

ถังจื่อยี่: "โรงงานนี้ได้รับเงินสนันสนุนปีละห้าพันล้านหยวนต่อปีจากรัฐเป็นระยะเวลารวมห้าปี กล่าวคือในอีกห้าปีข้างหน้า เราจะต้องลงทุนห้าพันล้านถึงหนึ่งหมื่นล้านหยวนไงล่ะ"

อู๋เป่ยถูจมูก: "ถ้าเธอลงทุน ฉันจะลงทุนกับเธอด้วยละกัน"

ถังจื่อยี่ยิ้มและพูดว่า “ดีเลย อย่างนั้นเรามาลงทุนด้วยกันเถอะ!"

จากนั้นเธอก็อธิบายให้อู๋เป่ยฟังว่าตามมูลค่าตลาดปัจจุบัน ทั้งสองจะต้องลงทุนห้าพันล้านต่อปีและจะได้รับหุ้นสี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์ ส่วนตลาดเซมิคอนดักเตอร์ระดับประเทศมีกำไรสูงกว่าล้านล้านหยวน ซึ่งนี่ถือว่าเป็นอนาคตที่เปร่งประกายของการลงทุนอย่างมาก