ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2308

อู๋ต้าเฉียงยิ้มกว้าง : “สิบสาวงามเหรอ เยี่ยมไปเลย! ศิษย์พี่ ต้องชนะพวกเธอให้ได้นะ!”

เยี่ยจื่อเวยจ้องอู๋ต้าเฉียงหนึ่งที หลังจากนั้นถามจี๋เจีย “ศิษย์พี่จี๋ การทดสอบของพวกเธอคืออะไร”

จี๋เจียพูด : “ฉันรู้แค่ว่าการทดสอบด่านแรกคือการกินยาพิษ”

อู๋ต้าเฉียงตกตะลึง : “อะไรนะ กินยาพิษ อย่างนี้ไม่ตายเลยเหรอ”

จี๋เจียส่ายหัว : “ยาพิษเหล่านี้บางอย่างก็เป็นคู่ปรับกัน ดังนั้นถ้ากินตามลำดับที่ถูกต้องก็จะปลอดภัย แต่การจะทำอย่างนั้นได้ต้องมีความเข้าใจอย่างลึกซึ้งในเรื่องสรรพคุณของยา และสามารถคำนวณผลลัพธ์ของการจัดเรียงทั้งหมดในใจได้”

โจวอวี่หลิง : “ศิษย์พี่จี๋ มีคนผ่านการทดสอบด่านแรกบ้างไหม”

จี๋เจียกำลังจะบอกว่ายังไม่มี ทันใดนั้นฝูงชนก็ส่งเสียงโห่ร้อง มีคนตะโกน : “มีคนผ่านด่านแรกแล้ว! เป็นศิษย์จากตำหนักราชาโอสถ เก่งจริงๆ!”

สีหน้าของจี๋เจียดูไม่ดี พูด : “ดันถูกคนของตำหนักราชาโอสถชิงความได้เปรียบไปก่อน ถ้าสำนักปรมาจารย์แห่งการปรุงยาแห่งอ้าวซื่อของพวกเราไม่มีใครผ่านด่านแรก ก็ต้องถูกเขาข่มเอาแน่!”

อู๋ต้าเฉียงกำหมัดแน่น : “ศิษย์พี่ ต้องพึ่งท่านแล้ว!”

อู๋เป่ยลูบจมูกแล้วพูด : “งั้นฉันจะไปลองดู”

เมื่อมาถึงเชิงเขา ก็เห็นผู้คนกลุ่มหนึ่งถูกกั้นไว้ข้างนอก ข้างในมีหญิงรับใช้สองสามคนกำลังจัดระเบียบอยู่

มีชายคนหนึ่งพูด : “ทำไมผมถึงขึ้นไปไม่ได้”

หญิงรับใช้คนหนึ่งพูดด้วยรอยยิ้ม : “ขออภัยด้วยคุณชาย หากต้องการขึ้นเขา พลังยุทธ์ต้องถึงขั้นลี้ลับแปดขึ้นไป หรือเป็นปรมาจารย์ปรุงยาเต๋าขาวสี่ใบขึ้นไป”

เมื่อได้ยินดังนั้น ชายผู้นั้นก็ฮึดฮัดแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรอีก เพราะเขามีคุณสมบัติไม่ถึงจริงๆ

เกณฑ์นี้ทำให้คนส่วนใหญ่ถูกกั้นไว้ข้างนอก ทำได้แค่ดูความคึกคักบนเขาเท่านั้น

อู๋เป่ยเดินเข้ามา อู๋ต้าเฉียงก็ตะโกนเสียงดังทันที : “หลบไปๆ ปรมาจารย์ปรุงยาเต๋าม่วงหกใบมาแล้ว!”

คำพูดนี้ได้ผลจริงๆ ทุกคนต่างตกใจและรีบหลีกทางให้ อู๋เป่ยเดินอย่างสงบและไม่รีบร้อนท่ามกลางสายตานับไม่ถ้วนที่จ้องมองมาที่เขา เดินตรงไปยังหญิงรับใช้

แล้วพยักหน้าเล็กน้อย พูด : “ผมขึ้นไปได้ไหม”

หญิงรับใช้ถามด้วยรอยยิ้ม : “ขอถามคุณชายหน่อยว่ามีพลังยุทธ์ระดับไหน”

อู๋เป่ย “พลังแห่งความรอบรู้ขั้นหนึ่ง”

หญิงรับใช้ “เมื่อครู่นี้มีคนบอกว่าคุณชายเป็นปรมาจารย์ปรุงยาเต๋าม่วงใช่ไหม”

อู๋เป่ย : “ใช่”

ทันใดนั้นหญิงรับใช้ก็ยิ้มแย้ม พูด : “เชิญคุณชายขึ้นเขา!” พูดจบก็ยื่นป้ายสีม่วงให้เขาอันหนึ่ง

“คุณชาย ถือป้ายนี้ไว้ คุณชายสามารถเข้าร่วมการทดสอบสามด่านแรกได้”

มีคนถาม : “ถ้าไม่ผ่านด่านแรกก็ยังไปด่านที่สองได้เหรอ”

หญิงรับใช้พูด : “ใช่แล้ว นี่คือประโยชน์ของป้ายม่วง”

ฝูงชนไม่พอใจ : “ทำไม แบบนี้ไม่ยุติธรรม!”

หญิงรับใช้หัวเราะ : “เพราะคุณชายผู้นี้เป็นปรมาจารย์ปรุงยาเต๋าม่วงหกใบ”

“เขาบอกว่าเป็นเต๋าม่วงหกใบก็เป็นเต๋าม่วงหกใบเลยเหรอ ผมยังบอกว่าเป็นเต๋าม่วงเก้าใบได้เลย!”

อู๋เป่ยไม่ได้โต้เถียง แค่เลิกแขนเสื้อขึ้น ด้านบนปักรูปเสี่ยวติงสีม่วงหกใบ ซึ่งเป็นเสื้อผ้าและวัสดุที่ใช้กันทั่วไปในหมู่ปรมาจารย์ปรุงยาทั้งหมด

หญิงรับใช้พูดด้วยรอยยิ้ม “เชิญคุณชาย”

อู๋เป่ยเดินขึ้นเขาตามบันไดหิน เมื่อเดินไปได้ระยะหนึ่งก็ถึงลานกว้าง ที่นี่ก็มีหญิงรับใช้หลายคน หนึ่งในนั้นพูด : “คุณชาย นี่คือการทดสอบด่านแรก คือการทดสอบยาพิษ มียาพิษสิบชนิดอยู่ตรงหน้าคุณชาย คุณชายต้องกินพวกมันเข้าไปทีละอย่าง ตราบใดที่สามารถกินยาพิษทั้งหมดได้โดยไม่เป็นพิษ ก็ถือว่าผ่านการทดสอบ”

อู๋เป่ยเหลือบมองยาพิษตรงหน้า มีทั้งน้ำพิษ ควันพิษ ผงพิษ และแสงพิษ ซึ่งมีรูปแบบแตกต่างกันไป

เขาเพียงแค่เหลือบมองแล้วเทผงพิษลงในแสงพิษ แสงพิษก็พุ่งสูงขึ้นเกือบครึ่งฟุต เปลี่ยนจากสีเขียวเป็นสีน้ำเงิน เขากลืนแสงพิษลงไป จากนั้นก็สูดควันพิษ และกินยาพิษที่เหลือตามลำดับ