ขณะที่รับโทรศัพท์นั้น จูชิงเหยียนก็กำลังเปล่งเสียงอุทานออกมาพอดี หูของฝั่งปลายสายถังปิงอวิ๋นนั้นดีมาก เธอถามด้วยเสียงเคร่งขรึม:“ข้างๆนายมีผู้หญิง?”
อู๋เป่ยตอบด้วยสีหน้าจริงจัง:“เธอก็รู้ ฉันเป็นหมอ บางครั้งก็ต้องให้คนไข้ทำท่าทางที่เกินจริง เรื่องที่เธอพูดฉันรู้แล้ว ฉันจะไปให้ทันเวลา” พูดจบ เขาก็วางสายโทรศัพท์ แล้วขับรถต่อ
จูชิงเหยียนเหนื่อยจนทั้งตัวเต็มไปด้วยเหงื่อ นั่งอยู่ข้างๆเขาด้วยท่าทางไร้เรี่ยวแรง ถามเขา:“เป่ย ใครโทรมา”
อู๋เป่ย:“ลูกพี่ที่มีกองทหารรับจ้างที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกน่ะ เป็นผู้หญิงที่น่ากลัวคนหนึ่ง”
จูชิงเหยียนตกใจ:“เขาโทรหานายทำไม?”
อู๋เป่ยหัวเราะ:“ไม่ต้องเป็นห่วง พวกเราแค่ร่วมมือกันชั่วคราวเท่านั้น”
เขามองไปที่เวลา:“อีกเดี๋ยวหนึ่งชั่วโมง ฉันจะไปแล้ว อย่างน้อยสัปดาห์หนึ่งถึงจะกลับมา เธอดูแลตัวเองดีๆล่ะ งานก็อย่าทำหนักเกิน”
จูชิงเหยียนกอดเขาแน่น:“เป่ย ฉันไม่อยากให้นายไปเลย”
อู๋เป่ยแตะไปที่จมูกน่ารักของเธอ:“หนึ่งสัปดาห์เอง ไม่อยากแยกจากฉันขนาดนั้นเลยเหรอ?”
จูชิงเหยียนใบหน้าแดงระเรื่อ:“งั้นนายกลับมา ต้องมาหาฉันทันทีนะ”
ขณะที่เธอมองอู๋เป่ยด้วยสายตาอาลัยอาวรณ์นั้น อู๋เป่ยก็เปลี่ยนชุดเป็นชุดรัดรูปเรียบร้อย แล้วไปเจอกับถังปิงอวิ๋นที่เมืองหนานเจียว
ตอนนี้เวลาประมาณตีหนึ่งครึ่ง ที่ลานกว้างของโรงงานหินแห่งหนึ่ง ณ หนานเจียว เครื่องลงจอดที่นั่นเป็นที่เรียบร้อย ไม่ไกลมากนักมีรถอยู่หลายคัน ถังปิงอวิ๋นยืนอยู่หน้ารถกับลูกน้องของเธอไม่กี่คน โรส จินกัง แถมยังมีผู้หญิงเปียหางม้าหางม้าหนึ่งคน และอีกสองคนที่มีท่าทางเหมือนผู้ชายที่มีความสามารถ
ถังปิงอวิ๋นมองเวลา แล้วพูดขึ้น:“นายมีเวลาสามนาทีในการเลือกอาวุธ”
จินกังดึงประตูรถคันหนึ่งออก ด้านในเต็มไปด้วยอาวุธที่แขวนไว้ ทั้งปืนหน้าไม้ กริช ระเบิดมือเป็นต้น รวมถึงชุดนักรบก็มี
อู๋เป่ยกวาดสายตามอง เลือกปืนไรเฟิลออกมา ชุดนักรบรวมถึงกระสุนปืนสามแบบ กระสุนเจาะเกราะ กระสุนส่องวิถี กระสุนระเบิดแรงสูง
สีหน้าของถังปิงอวิ๋นประหลาดใจ ถาม:“นายเคยเรียนการใช้ปืนไรเฟิล?”
อู๋เป่ย:“เปล่า แต่ฉันคิดมาตลอดว่าปืนไรเฟิลมันเท่”
โรสมองบนทันที:“ขอร้องล่ะ นายไม่เข้าใจการใช้ปืนไรเฟิลก็ไม่ต้องเลือกมันสิ ล้อกันเล่นหรือไง?”
อู๋เป่ย:“ไม่เป็นก็สามารถเรียนรู้ได้นี่ พวกเธอใครจะสอนฉัน?”
หญิงสาวเปียหางม้าหัวเราะแล้วเดินมา ยื่นมือเล็กๆออกมา:“สวัสดีค่ะ ฉันชื่อเข่ออ้าย เป็นสไนเปอร์”
โรส:“ฮ่องเต้หมิงคือผู้ปกครองใต้พิภพฝั่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เขาเป็นคนเหยียนหลง เพื่อหาเงินแล้ว ฮ่องเต้หมิงยอมใช้วิธีการป่าเถื่อนโดยไม่สนอะไรทั้งสิ้น”
อู๋เป่ย:“ผู้ปกครองใต้พิภพฝั่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เขาแข็งแกร่งมากเหรอ?”
โรส:“แข็งแกร่งมาก เขาติดอันดับที่เจ็ดในท็อปผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดของแก๊งโจร ว่ากันว่าเป็นมนุษย์เซียนแห่งยอดเขา”
อู๋เป่ย:“ท็อปแก๊งโจรคืออะไร?”
สีหน้าโรสเหมือนหมดปัญญา:“นายเป็นถึงปรมาจารย์ชั้นพรสวรรค์ ความรู้ทั่วไปแบบนี้ก็ไม่มีเลยเหรอ?”
อู๋เป่ยยักไหล่:“ฉันเป็นมือใหม่ พึ่งจะเข้ามาที่เมืองเจียงหู ไม่รู้เรื่องแบบนี้มันก็ปกติ”
เข่ออ้ายพูด:“ท็อปแก๊งโจรก็คือผู้มีฝีมือแก๊งโจรที่มีความสามารถจนได้รับการจัดอันดับ ความสามารถที่ว่านี้ก็คือความสามารถโดยรวม เช่นเส้นสาย อำนาจ ทรัพยากร วิธีการเป็นต้น คนที่สามารถติดท็อปแก๊งโจรได้ ต่างก็เป็นคนที่ทำให้แต่ละประเทศปวดหัวกับการมีอยู่ของเขา เช่นฮ่องเต้หมิงคนนี้ เขาเคยลอบสังหารทางการของแต่ละประเทศที่สำคัญๆของฝั่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แถมยังหนีไปทวีปอเมริกาใต้ กวาดล้างแก๊งใหญ่ๆของท้องถิ่นอยู่หลายแก๊ง ชื่อเสียงดังไปถึงด้านนอก ประเทศใหญ่ๆบนโลกนี้ต่างก็เคยประกาศจับเขา แต่เขาก็ยังมีชีวิตอยู่ดีกินดีมาตลอด”
อู๋เป่ยอดไม่ได้ที่จะนับถือฮ่องเต้หมิงคนนี้แล้วพูด:“สมกับติดท็อปแก๊งโจรอันดับเจ็ด สุดยอด”
ถังปิงอวิ๋น:“ฮ่องเต้หมิงคนนี้ ไม่มีจิตใจความเป็นมนุษย์ เขาคือปีศาจกลืนกินเลือดคนหนึ่งดีๆนี่เอง เพราะฉะนั้นคนที่ล่วงเกินเขา มักจะมีจุดจบที่ไม่สวย และครั้งนี้ พวกเราต้องรับมือกับลูกน้องคนหนึ่งของเขา เพราะงั้นจะต้องรักษาเป็นความลับ ห้ามเปิดเผยฐานะของพวกเราเป็นอันขาด”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เสียตังด้วยออ...
ก็แค่นิยายก๊อปปี้เนื้อเรื่องกันไปมาทำไมต้องเสียตังอ่าน😛😛😛...
ชอบอ่านฟรีมากกว่า555...
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...