ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 344

อู๋เป่ยตกใจมาก เขาคิดไม่ถึงเลยว่า จะมีใครที่มีอำนาจได้ขนาดนี้

หยางมู่ไป๋ "คุณไม่รู้ก็ไม่แปลก เพราะฉันเองก็พึ่งรู้หลังจากเป็นผู้ฝึกยุทธ์ชั้นราชันย์ ส่วนนายพลแห่งจตุรเทพที่ฉันไม่ได้เจอเขาก็เพราะฉันไม่มีคุณสมบัติมากพอ"

อู๋เป่ย "ศิษย์พี่ นายพลแห่งจตุรเทพรับผิดชอบอะไรบ้าง เขามีหน้าที่อะไรบ้าง?"

“รับผิดชอบภูมิภาค” หยางมู่ไป๋กล่าวว่า “หน้าที่ของนายพลแห่งจตุรเทพคือการนำผู้ฝึกฝนที่ทรงพลังในภูมิภาคไปต่อสู้กับภูตผีชั่วร้ายกับเขา”

“ภูตผีชั่วร้าย?” อู๋เป่ยตกตะลึง “ภูตผีชั่วร้ายแบบไหนที่ถึงกับต้องให้นายพลแห่งจตุรเทพไปจัดการ?”

หยางมู่ไป๋ "คุณรู้ไหมว่าทำไมสงครามโลกครั้งที่สองถึงเกิดขึ้น"

อู๋เป่ย "มันแตกต่างจากที่กล่าวไว้ในหนังสือประวัติศาสตร์เหรอ?"

หยางมู่ไป๋ส่ายหัว "สิ่งที่เขียนในหนังสือประวัติศาสตร์มีไว้สำหรับคนธรรมดาทั่วไปอ่าน แต่ความจริงแล้ว สาเหตุที่สงครามโลกครั้งที่สองนั้นเกิดก็เเป็นเพราะภูตผีที่แพร่เชื้อไปยังมนุษย์บางคน ภูตผีปีศาจบางส่วนถูกผนึกไว้ บ้างก็อยู่ใต้ดิน บ้างก็อยู่ในซากปรักหักพัง กระจัดกระจายไปทั่วแทบทุกแห่ง เมื่อมีโอกาส พวกมันก็จะพยายามควบคุมมนุษย์”

จู่ๆ อู๋เป่ยก็จำบันทึกของแท่นอิฐหยกได้ มีลัทธิหนึ่งในยุคแดนสวรรค์ที่สร้างภูตผีและวิญญาณจำนวนมาก ภูตผีวิญญาณเหล่านี้เป็นสิ่งมีชีวิตที่ไร้มนุษยธรรมและมีพละกำลัง พวกมันไม่มีตัวตน แค่ขวดเล็กๆใบเดียวก็สามารถบรรจุผีได้นับหมื่นตัว ภูตผีพวกนี้ควบคุมคนเก่ง เมื่อเข้าสิงคนได้ก็จะโหดร้ายทารุณ เป็นไปได้ไหมว่าสิ่งที่เขากำลังคุยกันอยู่คือภูตผีวิญญาณในยุคนั้น?

“ศิษย์พี่ ภูตผีปีศาจที่คุณกำลังพูดถึงนี่คือผีเหรอ?” เขาถาม

หยางมู่ไป๋พยักหน้า "จะว่าอย่างนั้นก็ได้ แต่ผีพวกนี้อยู่มาไม่รู้กี่หมื่นกี่พันปี ลังของมันก็น่ากลัวพวกเราเรียกมันว่าเวทย์ปีศาจ เมื่อพวกเวทย์ปีศาจปรากฎตัว นายพลแห่งจตุรเทพก็จะพาคนไปทำลาย เพื่อไม่ให้เกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้น"

เมื่อพูดถึงจุดนี้ เขาก็พูดขึ้นอีกว่า "ศิษย์น้อง ฉันเรื่องของนายพลแห่งจตุรเทพ ฉันเองก็รู้ไม่มากเพราะว่ามันเป็นความลับของเขา รอไว้ตอนที่ได้เจอนายพลแห่งจตุรเทพศิษย์น้องค่อยถามก็ได้"

อู๋เป่ยพยักหน้า เขารู้สึกว่านายพลแห่งจตุรเทพคนนี้ไม่น่าจะมีหน้าที่แค่จัดการกับวิญญาณชั่วร้ายเท่านั้น แต่หยางมู่ไป๋แค่ไม่รู้เรื่องนี้

ดังคาด หนึ่งชั่วโมงต่อมาก็มีคนมาที่จื่อหลงฟู่ คนที่มาเป็นคนวัยสามสิบ สวมชุดปีนเขาสีดำ มีรูปร่างหน้าตาธรรมดาและมีส่วนสูงปานกลาง เขาคนนั้นถือกระเป๋าเอกสารอยู่ในมือ

หลังจากเห็นอู๋เป่ย เขาก็พยักหน้าเล็กน้อย "สวัสดีครับ ผมชื่อโจวตั้วและผมมาที่นี่ตามคำสั่งของนายพลแห่งจตุรเทพ"

อู๋เป่ย "เชิญ"

เขาเชิญโจวตั้วไปในห้องสองต่อสอง เขาถามว่า "นายพลแห่งจตุรเทพมีคำสั่งอะไรลงมาเหรอ?"

โจวตั้วเปิดกระเป๋าเอกสาร ยื่นกองข้อมูลให้อู๋เป่ยและพูดว่า "นี่คือข้อมูลทั้งหมดที่เกี่ยวข้อง เชิญอ่านก่อนเถอะ หลังจากอ่านแล้ว ผมจะบอก"

อู๋เป่ยพยักหน้า เขารับเอกสารแล้วมองดูอย่างรวดเร็ว ข้อมูลถูกปะติดปะต่อมาจากข้อมูลที่กระจัดกระจายจำนวนมาก ข้อมูลนี้ค่อนข้างไม่ชัดเจน แต่หลังจากอ่านมัน เขาก็พอจะเข้าใจสถานการณ์แล้ว

ค่ายกลที่ถูกกดไว้นี้เป็นไปได้มากว่าแม่มดจะเป็นคนทำ แท่นอิฐหยกได้มีการจดบันทึกไว้ว่าสมัยโลกแห่งเซียน แม่มดจะมีความแตกต่างจากผู้บำเพ็ญเซียน แม่มดจะมีจำนวนประชากรน้อย เซียนจำนวนหมื่นคนจะมีแค่แม่มดเพียงคนเดียว แม่มดแต่ละคนจะมีพลังที่แข็งแกร่งมาก ในตอนนั้นแม่มดเพียงคนเดียวก็สามารถทำให้เกิดการนองเลือดได้!

เขาเก็บข้อมูลเอกสาร โจวตั้วจึงถามขึ้นมาว่า "คุณอ่านจบแล้วรึยัง"

อู๋เป่ยพยักหน้า อีกฝ่ายก็หยิบไฟแช็กออกมาและเผาข้อมูลเหล่านั้นทันที ในขณะที่เผา เขาก็พูดขึ้นว่า "นายพลแห่งจตุรเทพหวังว่าคุณจะสามารถแก้ค่ายกลนี้ได้และปล่อยพวกมันออกมา"

อู๋เป่ยขมวดคิ้วเล็กน้อย “นายพลแห่งจตุรเทพไม่กลัวแม่มดที่คุกคามมนุษย์หรือ?”

โจวตั้ว"เวลาผ่านมานานขนาดนี้แล้ว ไม่รู้ว่าแม่มดคนนี้ยังมีชีวิตอยู่รึเปล่าก็ไม่รู้ ต่อให้เขาจะยังมีชีวิตอยู่ แต่เขาก็น่าจะอ่อนแอมากแล้ว แม่มดที่อ่อนแอไม่สามารถคุกคามเราได้ อีกอย่างท่านนายพลแห่งจตุรเทพก็มีวิธีรับมืออยู่แล้ว”

อู๋เป่ยคิดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดว่า "เวลาที่เหมาะที่จะเริ่มลงมือก็คือวันสารทจีนหรือก็คือปีหน้าวันที่ 15 เดือนกรกฎาคม"

โจวตั้วรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย "งั้นเราต้องรอจนถึงปีหน้า?"

อู๋เป่ยปลอบเธอ "ไม่ต้องกังวล ฉันจะทำให้ดีที่สุดอย่างแน่นอน"

เวลาไม่เคยคอยใครถังปิงอวิ๋นได้จัดเตรียมเครื่องบินไว้แล้ว พวกเขากล่าวคำอำลาหยางมู่ไป๋และหลี่หลงเฉินและขับรถไปสนามบิน

ถังปิงอวิ๋นเตรียมเครื่องบินเจ็ตส่วนตัว และพวกเขาจะบินตรงไปยังรัฐฉู่

หลังจากขึ้นเครื่องบินแล้ว อู๋เป่ยก็ถามว่า "ปิงอวิ๋น ฉันได้ยินมาว่าเจ้าสำนักแห่งถังเหมินของคุณก็มีปัญหาทางร่างกายเช่นกัน"

ถังปิงอวิ๋นรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย "คุณรู้เหรอ?"

อู๋เป่ย "ฉันได้ยินมาจากอาจารย์ของฉัน"

ถังปิงอวิ๋นถอนหายใจ "ตอนนี้ถังเหมินกำลังมีปัญหาและสุขภาพของปู่ของฉันก็ย่ำแย่มาก"

อู๋เป่ยกระพริบตาและพูดว่า "ปิงอวิ๋น คุณเป็นหลานสาวของถังเทียนเจวี๋ย แต่เท่าที่ฉันรู้ เขาอายุเกือบสามร้อยปีใช่ไหม? แต่ทำไมคุณถึงยังเด็กมาก ... "

ใบหน้าของถังปิงอวิ๋นจริงจัง "ปู่ของฉันให้กำเนิดพ่อของฉันตอนที่เขาอายุหนึ่งร้อยเก้าสิบปีไม่ได้รึไง?"

อู๋เป่ยหัวเราะแห้งๆ "ปู่คุณแข็งแรงดีจัง"

ในเวลานี้เครื่องบินเริ่มบินขึ้น จากนั้นก็เริ่มบินอย่างต่อเนื่องในระดับความสูงที่คงที่ เครื่องบินลำนี้ดัดแปลงมาจากเครื่องบินโดยสาร สิ่งอำนวยความสะดวกภายในก็หรูหรามากอู๋เป่ยนอนอยู่บนโซฟาหนัง กำลังรับประทานผลไม้ที่บริกรเตรียมไว้ ระหว่างนั้นก็พูดคุยกับถังปิงอวิ๋นไปเรื่อย

หลังจากบินได้เกือบชั่วโมง จู่ๆ เขาก็อยากจะเห็นพื้นดินด้านล่าง ดังนั้นเขาจึงเปิดตาวิเศษ สายตาของเขาก็ทะลุผ่านเครื่องบิน เขามองอย่างไม่ได้คิดอะไร แต่จู่ ๆ สีของใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันที เนื่องจากมีระเบิดอยู่ตรงที่ล้อลงจอด!