ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 499

แสงสีขาวสี่แสงไม่มีการเรียงตามลำดับ โจมตีมาทางอู๋เป่ยด้วยมุมมองที่มองเห็นได้ยาก นอกจากนี้เปลี่ยนทิศทางอย่างต่อเนื่อง

สีหน้าของอู๋เป่ยสงบ สะบัดดาบมังกรทมิฬในมือหนึ่งที คาดไม่ถึงว่าจะมีเมฆดาบออกมาสี่ลูก ปกป้องรอบๆเขา หลังจากกลายเป็นคนเซียน ดาบสามกระบวนท่าครึ่งของเขาก็ก้าวหน้าเช่นกัน เมฆดาบม้วนตัว ทักทายแสงดาบตามลำดับ

ตุ้มตุ้มดังหลายที มีดกระดาษทั้งสี่เล่มระเบิดทีละอัน

แสงดาบมาบรรจบกัน อู๋เป่ยยังคงยืนถือดาบอยู่ในมือ ออร่าดาบที่น่าสะพรึงกลัวออกจากร่างกายอย่างแผ่วเบา ทำให้ทุกคนรู้สึกตื่นตาตื่นใจ

ถังซีปรบมือ พูดชม : “วิชาดาบอันยอดเยี่ยม!”

“ออมมือแล้ว” อู๋เป่ยลดปลายดาบลง ทำความเคารด้วยการถือดาบ

ถังซีมอบกล่องสมบัติให้อู๋เป่ยด้วยมือทั้งสองข้าง พูด : “คุณชายอู๋ พู่กันมังกรนี้เป็นของคุณแล้ว”

อู๋เป่ยรับกล่องมา มอบให้ถังปิงอวิ๋นดูแล

สีหน้าของหวงฟู่เฉียนจวินแย่อย่างมาก เขาไม่สามารถรับได้แม้แต่รูปแบบเดียว อู๋เป่ยกลับรับไปเจ็ดรูปแบบ ระดับของทั้งสอง แตกต่างอย่างสิ้นเชิง!

ในเวลานี้ มีคนอีกคนยืนออกมา

เป็นผู้หญิงคนหนึ่ งอายุประมาณสี่สิบกว่า สวมกางเกงรัดรูปสีดำและรองเท้าผ้าพื้นนุ่ม มือซ้ายของเธอถือกล่องไม้ และมือขวาของเธอถือดาบยาว บนปลายดาบนั้น มีพลังงานดาบยาวครึ่งเมตรที่ไม่มั่นคง ทำให้คนตกใจอย่างมาก

ถังอันพูด : “ทุกท่าน ท่านนี้คือผู้อาวุโสถังหงยี นักดาบที่เก่งที่สุดของถังเหมิน! สิบสามปีก่อน มีคนหนึ่งเป็นที่รู้จักในนามราชาดาบแห่งญี่ปุ่นเฉียนเต่าหมิงหลิว พาลูกศิษย์สามคนมาท้าประลองผู้ฝึกฝนนักดาบของประเทศเหยียนหลงของพวกเรา ชนะเจ็ดครั้งติดต่อกัน หยิ่งผยองอย่างมาก”

“ตอนนั้นผู้อาวุโสถังกำลังจัดการเรื่องต่างๆที่ต่างประเทศ ได้ยินข่าว รีบกลับมาในคืนนั้น ไปหาเฉียนเต่าหมิงหลิวตั้งแต่เช้าตรู่ สู้กันสามร้อยรอบ สุดท้าย เธอตัดนิ้วของเฉียนเต่า หมิงหลิวไปครึ่งหนึ่ง อีกฝ่ายหนีด้วยความตื่นตระหนกและไม่กล้าก้าวเข้าสู่ประเทศเหยียนหลงอีกเลย”

ถังหงยีทำความเคารพทุกคน พูด : “ฉันใช้มือข้างเดียว ดาบหนึ่งเล่ม เท้าทั้งสองข้างไม่ขยับ ใช้แค่กระบวนท่าเดียวปกป้องกล่องสมบัตินี้ พวกคุณโจมตีฉันได้อย่างเต็มที่ ใครสามารถทำให้ฉันขยับได้หนึ่งก้าว หรือยกเท้าขึ้นจากพื้น กล่องสมบัตินี้ก็เป็นของเขา”

ถูกอู๋เป่ยกดดันครั้งแล้วครั้งเล่า โอวหยางจินจุนนั่งไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว เป็นคนแรกที่ยืนออกมา พูด : “ผู้อาวุโสถัง ผมโอวหยางจินจุนอยากขอลองดูสักตั้ง”

ถังหงยีกลับส่ายหน้า : “นายไม่ไหว” พูดจบ สายตาของเธอจ้องไปทางอู๋เป่ย สายตามีความหมายของการให้กำลังใจ

โอวหยางจินจุนมีความรู้สึกเหมือนโดนดูถูก พูดเสียงดัง : “ผู้อาวุโสถัง แม้ว่าคุณจะแข็งแกร่ง แต่ทักษะที่เป็นเอกลักษณ์ของตระกูลโอวหยางของพวกเราก็ไม่ได้อ่อนขนาดนั้น”

เขาดึงดาบออกมา แทงตรงๆ เขาแทงครั้งนี้ พลังของดาบไม่อาจคาดเดาได้ โดยแทงไปที่หลังของถังหงยี

จากมุมมองของเขา เนื่องจากถังหงยีไม่สามารถขยับเท้าได้ อย่างนั้นก็ไม่สามารถหันกลับมาโต้กลับได้ แทงไปที่หลังของเธอ การโต้กลับของเธอทำได้ยากอย่างมาก

อย่างไรก็ตาม ราวกับว่าหลังของถังหงยีมีตา หันมือกลับมาหนึ่งดาบ ดาบครั้งนี้ ทรงพลังราวกับมังกรว่ายน้ำ สง่างามราวกับยักษ์ที่น่าสะพรึงกลัว แสงดาบอันแหลมคมก็มาถึงในทันที แทงไปที่ระหว่างคิ้วของโอวหยางจินจุนอย่างแม่นยำ

โอวหยางจินจุนเห็นแสงดาบอันเจิดจ้านั้น ภายใต้ความตกใจของจิตใจ ไม่มีทางที่จะหลบได้ เมื่อเห็นว่ากำลังจะถูกแทงที่หัว

ในเวลานี้ ดาบลอดผ่านหูของเขาและตัดผมของเขาบางส่วนออก

หัวของโอวหยางจินจุนเย็นวาบ หดหัวอย่างรวดเร็ว ตะโกนเสียงดัง : “ไว้ชีวิตด้วย!”

เพียงแต่ ในเวลานี้ถังหงยีเก็บดาบแล้ว เธอพูดอย่างไม่แยแส : “ฉันเคยพูดแล้ว นายไม่ไหว” พูดจบ เธอหัวเราะอีกครั้งและมองไปทางอู๋เป่ย

อู๋เป่ยถูจมูกหลายที เขาถอนหายใจเบาๆ ในมือถือดาบมังกรทมิฬแล้วเดินไปทางถังหงยี

เห็นเขาก้าวออกมา ถังหงยีถามด้วยรอยยิ้ม : “นายชื่ออู๋เป่ยใช่ไหม”

อู๋เป่ยทำความเคารพ : “ผู้อาวุโส ผมชื่ออู๋เป่ย”

ถังหงยีพูด : “ดีมาก เสี่ยวอู๋ ของที่อยู่ในกล่องนี้ มันเป็นสมบัติของถังเหมินของพวกเรา ชื่อว่า ‘ความโกรธเกรี้ยวของเทพแห่งสายฟ้า’ เป็นอาวุธลับที่ใช้ต่อกรกับตี้เซียนโดยเฉพาะ ถ้าหากนายสามารถชนะฉันได้ มันก็เป็นของนาย”

ถูกเรียกว่าเสี่ยวอู๋ อู๋เป่ยกลับไม่โกรธแม้แต่นิดเดียว เขาพูด : “ผู้อาวุโส ผมเป็นแค่วิชาดาบสามกระบวนท่าครึ่ง ผู้อาวุโสได้โปรดออมมือด้วย”

ถังหงยีพูดด้วยรอยยิ้ม : “เสี่ยวอู๋ วิชาดาบของนายเมื่อกี้ไม่เลว ยังมีโอกาสอยู่”

ถังหงยีแทงดาบออกมาอย่างไม่เป็นทางการ และดาบก็ปะทะกัน ร่างของเธอเอนไปด้านหลังและเท้าของเธอก็ขยับห่างออกไปครึ่งเมตร

อู๋เป่ยใช้พลังของวงสวิงนี้ ค้างอยู่กลางอากาศ และลอยลงสู่พื้น ดาบในมือของเขา สั่นไม่หยุด ถ้าหากไม่ใช่เพราะว่าดาบมังกรทมิฬมีคุณภาพสูง มันแตกเป็นชิ้นๆแล้ว

ในเวลานี้ ครึ่งหนึ่งของร่างกายเขาชาไปหมด ค่อยๆปล่อยพลังที่ดูดซับเข้ามาเหล่านั้นออกมา ถ้าหากปล่อยมันออกมาทั้งหมดทันที จะมีผลกระทบต่อร่างกายของเขาอย่างมาก

ถังหงยีรู้สึกตกใจอย่างมาก การโจมตีครั้งนั้น ทำลายการป้องกันที่แข็งแกร่งของเธอโดยตรง บังคับให้เธอถอยออกไประยะหนึ่งเพื่อปลดปล่อยพลังบางส่วนของเธอ

เธอไม่ตกใจแต่กลับดีใจ พูดด้วยรอยยิ้ม : “เสี่ยวอู๋ วิชาดาบของนายเกินความคาดหมายของฉัน ยอดเยี่ยมมาก!” เธอยิ่งอยู่ยิ่งชอบอู๋เป่ยแล้ว

อู๋เป่ยรีบพูด : “ผู้อาวุโสออมมือแล้ว”

ถังหงยี : “ฉันไม่ได้ออมมือให้นาย แต่นายแข็งแกร่งพอ” ระหว่างที่พูด ก็โยนกล่องไม้ไปทางอู๋เป่ย

อู๋เป่ยรับกล่องไม้มา พูดขอบคุณ มอบมันให้ถังปิงอวิ๋นดูแล

ใบหน้าที่สวยงามของถังปิงอวิ๋นเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ มีว่าที่ลูกเขยของตระกูลถังอยู่เยอะขนาดนี้ ไม่มีใครเทียบอู่เป่ยได้เลย แม้แต่อัจฉริยะอย่างโอวหยางจินจุนและหวงฟู่เฉียนจวินแบบนี้ก็ไม่ไหว!

ถังหงยีพูดด้วยรอยยิ้ม : “เสี่ยวอู๋ ถ้าหากนายอยากเรียนวิชาดาบ ฉันสามารถสอนนายได้”

อู๋เป่ยตกใจ รีบพูด : “ขอบคุณผู้อาวุโส ไว้มีเวลา ผมจะมาขอคำแนะนำแน่นอน”

ลูกหลานของถังเหมินต่างมองหน้ากัน นิสัยของถังหงยีเป็นคนสันโดษ แม้แต่ถังเทียนเจวี๋ยก็ไม่สนใจ ทำไมเธอถึงดีกับอู๋เป่ยขนาดนี้

“ฮ่าฮ่า คุณชายอู๋ โปรดรอก่อน”

ชายหัวโล้นคนหนึ่งเดินออกมา เขาสูงสองเมตรกว่า หวงฟู่เฉียนจวินคนนั้นอยู่ต่อหน้าเขา ล้วนแล้วดูผอมลงเล็กน้อย