ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 507

โต๊ะหลักงานเลี้ยงถัง มีแต่บุคคลระดับสูงสุดของถังเหมินถึงจะเข้าร่วมได้ เช่น ถังเทียนเจวี๋ย ถังเซิ่งเคอ ถังเทียนเหอ เป็นต้น

โต๊ะขนาดใหญ่มาก ถ้านับอู๋เป่ยเข้าไปด้วยมีประมาณยี่สิบกว่าคน บางคนอู๋เป่ยก็รู้จักแล้ว เช่นถังซี ถังหงยี ถังอัน ถังเทียนอวิ้น

เขาเป็นคนนอก เพราะฉะนั้นเลยต้องนั่งตำแหน่งท้ายสุด ถังเทียนเหอควรจะนั่งอีกตำแหน่ง แต่เขากลับตั้งใจนั่งตำแหน่งขวามือของอู๋เป่ยเพื่อที่จะได้ใกล้ชิดกับอู๋เป่ย

ถังเทียนเหอยิ้ม:"คุณอู๋ โต๊ะนี้มีแต่บุคคลชั้นสูงของถังเหมิน หลักๆก็มีท่านอาวุโสของสภานิติบัญญัติ รวมถึงหัวหน้าคณะของคณะต่างๆ"

อู๋เป่ย:"ได้ยินว่าสภานิติบัญญัติของถังเหมินมีท่านอาวุโสเก้าท่าน ที่นี่คนเยอะมากเลยนะครับ"

ถังเทียนเหอ:"สภานิติบัญญัติมีท่านอาวุโสทั้งหมดยี่สิบท่าน ที่เปลี่ยนวาระเรียกว่าผู้อาวุโสเปลี่ยนวาระ มีเก่าท่าน ในทุกๆสามปีผู้อาวุโสเปลี่ยนวาระจะเปลี่ยนหนึ่งท่าน โดยจะสับเปลี่ยนหมุนเวียนกับสิบเอ็ดท่านที่เหลือตามลำดับน่ะ"

อู๋เป่ย:"เรื่องในถังเหมิน เป็นการตัดสินใจของผู้อาวุโสเปลี่ยนวาระทั้งเก้าท่านเหรอครับ?"

ถังเทียนเหอ:"ส่วนใหญ่ก็เป็นเช่นนั้นนะ นอกเสียจากเจอกับเรื่องที่สำคัญมากจริงๆ ถึงจะจำเป็นต้องให้ท่านอาวุโสยี่สิบคนมาร่วมปรึกษาหารือเพื่อตัดสินใจ"

ขณะที่ถังเทียนเหอกำลังแนะนำอยู่ ท่านอาวุโสที่เหลือก็นั่งลงที่ตำแหน่งของตน หนึ่งในนั้นจู่ๆก็มองมาที่อู๋เป่ย:"ท่านนี้คือคู่หมั้นของปิงอวิ๋น?"

คนที่พูด เป็นชายศีรษะล้าน คิ้วเข้ม ใบหน้ากลม สวมเสื้อสีขาว

ถังปิงอวิ๋น:"ท่านอาวุโสห้า เขาชื่ออู๋เป่ย เป็นคู่หมั้นฉันค่ะ"

ถังเทียนเหอพูดเสียงต่ำ:"เขาคือถังอู๋เสีย จัดการเรื่องการค้าขายธุรกิจ และเป็นท่านอาวุโสสี่ของวาระนี้"

ท่านอาวุโสของถังเหมิน ไม่มีสูงต่ำ ไม่มีท่านอาวุโสใหญ่หรือท่านอาวุโสรอง มีแต่ยึดตามลำดับผู้อาวุโสเปลี่ยนวาระ เช่น ท่านอาวุโสเก้า ความจริงก็คือเป็นท่านอาวุโสที่จะสับเปลี่ยนในครั้งต่อไป หลังจากที่สับเปลี่ยนแล้ว ท่านอาวุโสก็จะกลายเป็นท่านอาวุโสเก้า ส่วนท่านอาวุโสเจ็ดก็จะกลายเป็นท่านอาวุโสเฉยๆ ผู้ที่เพิ่มเข้าไปใหม่ก็จะเป็นท่านอาวุโสใหญ่

เขาทำความเคารพถังอู๋เสียท่านนี้:"คารวะท่านอาวุโสสี่"

ถังอู๋เสียยิ้ม:"ได้ยินชื่อเสียงคุณชายอู๋มานาน ว่ากันว่าธุรกิจของคุณชายยิ่งใหญ่อย่างมาก?"

อู๋เป่ย:"ชมเกินไปครับ ผมไม่เก่งด้านธุรกิจ แค่ลงทุนฉาบฉวยน่ะครับ"

ถังอู๋เสีย:"คุณคงไม่ลงทุนฉาบฉวยหรอก ตอนนี้คุณเป็นถึงเศรษฐีแสนล้านเชียวนะ"

ได้ยินเขาพูดแบบนี้ ทุกคนในที่นี้ต่างก็ตกใจ เขามีสมบัติแสนล้าน?

ถังเทียนอวิ้นสบถเหอะ:"เขาเป็นลูกศิษย์ของท่านตงฟ๋อ ศิษย์พี่เป็นถึงผู้มีอำนาจของกรมศิลปะการต่อสู้ขั้นเทพ ใช้ความสัมพันธ์นี้ในการหาเงินถึงแสนล้านได้คงไม่ใช่เรื่องยาก"

ครั้งที่แล้ว อู๋เป่ยเคยเจอถังเทียนอวิ้นที่เมืองกั่ง ถังเทียนอวิ้นคนนี้เคยคิดจะชิงตำแหน่งผู้สั่งการของเทียนซาไป ความประทับใจแรกนั้นเลยไม่ดีสักเท่าไหร่

ถังเทียนเจวี๋ย：“เทียนอวิ้น อู๋เป่ยเป็นหลานเขยฉัน! ทำไม นายดูถูกเขาเหรอไง?”

เขาพูดตรงมาก เป็นลักษณะนิสัยของเขาล่ะนะ

ถังเทียนอวิ้นหัวเราะ แล้วพูด：“หัวหน้าสำนัก ฉันคิดว่าถ้าเทียบกับโอวหยางจินจุนหรือไม่ก็หวงฟู่เฉียนจวิน อู๋เป่ยคนนี้ยังห่างชั้นอีกเยอะ”

ถังซีอดไม่ได้ที่จะพูด：“ด้านกำลังทรัพย์ ความสามารถและวงศ์ตระกูล คุณชายอู๋เป่ยต่างก็เหนือกว่าคนอื่นๆ รวมถึงหวงฟู่เฉียนจวินและโอวหยางจินจุนด้วย”

พอได้ยินเขาโต้แย้งตนเอง ถังเทียนอวิ้นก็พูดขึ้นมา：“ถังซี แกเคยได้รับการช่วยเหลือจากเขา เลยพูดแทนเขางั้นสิ?”

ถังซีพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย：“ฉันก็วิจารณ์ไปตามเนื้อเรื่อง”

ถังเทียนเจวี๋ย：“พอแล้ว! หลานสาวฉัน ฉันจะเลือกใครเป็นหลานเขย พวกนายไม่มีสิทธิ์ก้าวก่าย”

ถังเซิ่งเคอ：“แต่ว่านะ ถังเทียนเจวี๋ย ตำแหน่งถังซว่าย แต่ไหนแต่ไรมาจะมอบให้แค่คนที่สร้างผลงานชิ้นใหญ่ คุณชายอู๋ท่านนี้พึ่งจะเข้าร่วมถังเหมินได้ไม่นาน นายก็ให้ตำแหน่งถังซว่ายให้เขาตามใจชอบ เช่นนี้มันเหมาะสมแล้วหรือ?”

ถังเทียนเจวี๋ย：“ท่านลุงห้า อู๋เป่ยรักษาอาการบาดเจ็บให้ฉัน ยังไม่นับว่าเป็นผลงานใหญ่อีกหรือ?”

ถังเซิ่งเคอ：“รักษาหัวหน้าสำนัก แน่นอนว่าเป็นผลงานชิ้นใหญ่ เพียงแต่ เขาเด็กเกินไป อีกอย่างก็พึ่งจะเข้าร่วมถังเหมิน ถ้าหากเขาได้เป็นถังซว่ายง่ายดายเช่นนี้ ศิษย์ของถังเหมินคงไม่ยอมแน่”

ครั้งนี้ถังเทียนเจวี๋ยไม่ได้เถียงกลับ แต่พยักหน้า แล้วพูด：“ท่านลุงห้าพูดถูก เพราะงั้นฉันเลยตัดสินใจมอบภารกิจให้อู๋เป่ย แค่เขาสามารถสำเร็จภารกิจนี้ได้ ฉันถึงจะให้ตำแหน่งถังซว่ายกับเขา”

ถังปิงอวิ๋นอดถามขึ้นมาไม่ได้：“ปู่คะ ภารกิจอะไรคะ?”

ถังเทียนเจวี๋ย：“วิชาแพทย์ของอู๋เป่ยสูงส่ง และในถังเหมิน มีสองท่านสำคัญที่คุณธรรมสูงส่ง พวกเขามีโรคภัยไข้เจ็บที่รบกวนจิตใจ ทำให้การฝึกยุทธ์ไม่สามารถแสดงพลังออกมาได้ ถ้าหากอู๋เป่ยรักษาพวกเขาให้หายดี มันก็นับว่าเป็นผลงานใหญ่ไม่ใช่หรือ?”

พอพูดประโยคนี้ออกไป ทุกคนในที่นี้ต่างก็ตกใจ

ถังเซิ่งเคอเหมือนว่าจะเข้าใจอะไรขึ้นมา：“เทียนเจวี๋ย ท่านทวดทั้งสองท่านเข้าฌานไปหลายปีแล้ว ห้ามรบกวนเป็นอันขาด! ถ้าหากยั่วโมโหท่านทวดทั้งสอง พวกเราคงได้รับโทษกันทั้งหมดแน่!”

ถังเทียนเจวี๋ยพูดด้วยเสียงเรียบเฉย：“ท่านลุงห้า ถึงท่านทวดทั้งสองบอกว่าเข้าฌาน แต่ทุกคนก็รู้ดี ว่าพวกเขากำลังต่อสู้กับโรคภัย ฉันหาหมอเทวดามารักษาพวกเขา พวกเขาควรจะดีใจสิ จะโกรธได้อย่างไร?”

อู๋เป่ยแปลกใจมาก：ถังเหมินยังมีท่านทวดอีกสองท่านหรือนี่?

ถังเทียนเหอหัวเราะ：“นี่คุณผู้ชาย ถังเหมินฉันอยู่มาพันกว่าปีแล้ว คุณค่ามากมายนัก ท่านทวดทั้งสองท่านนี้ คือท่านทวดตงและท่านทวดเกิง ท่านทวดตงเป็นคนสมัยราชวงศ์ถัง เคยมีตำแหน่งเป็นหัวหน้าสำนัก วิชาดาบของเขาเก่งกาจอย่างมาก วิชายุทธ์ชั้นสูงที่สุดคือตี้เซียนระดับสาม แต่ต่อมา การฝึกยุทธ์ของเขาเกิดปัญหาขึ้น หลังจากที่ตกลงไปในดินแดนแห่งภาพมายา เลยกักตัวเองอยู่ในโลกใบนั้นมาตลอด จนถึงปัจจุบันก็ยังไม่ตื่น”

“ส่วนท่านทวดเกิงอีกท่าน เป็นคนสมัยราชวงศ์หยวน เขาก็คือถังไท่เกิง เซ่าจุนคนแรกของถังเหมิน วิชายุทธ์ของท่านทวดเกิงอยู่ที่ตี้เซียนระดับสามเช่นกัน เพียงแต่ ในปีนั้นเขาบาดเจ็บหนักเพราะปกป้องราชครูสมัยราชวงศ์หยวน จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่หายดี”