ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 572

ดวงตาสวยของถังปิงเสี่ยนเป็นประกาย : “พี่เขย มันเรียกว่าคริสตัลวิญญาณเหรอ”

อู๋เป่ยรับคริสตัลมา เขาสามารถสัมผัสได้ถึงพลังวิญญาณที่อยู่ภายในได้อย่างชัดเจน นี่คือคริสตัลวิญญาณอย่างไม่ต้องสงสัย

เขาพูด : “ไม่ผิด นี่ก็คือคริสตัลวิญญาณ”

ถังปิงอวิ๋นถาม : “สามี คริสตัลวิญญาณมีประโยชน์อะไร”

อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “มีประโยชน์มากมาย คริสตัลนี้มีพลังวิญญาณชั้นเทพซ่อนอยู่ สามารถใช้มันเพื่อปรุงยาซ่อมแซมพลังวิญญาณชั้นเทพได้ มันมีผลอัศจรรย์ต่อผู้ที่มีจิตวิญญาณที่เสียหาย”

ถังปิงเสี่ยนพูดด้วยรอยยิ้ม : “พี่เขยเก่งมากเลย ฉันคิดว่าเป็นคริสตัลธรรมดาสะอีก”

อู๋เป่ยถามเธอ : “ปิงเสี่ยน ของสิ่งนี้เธอไปเอามาจากไหน”

ถังปิงเสี่ยนพูดด้วยรอยยิ้ม : “ฤดูร้อนของปีนี้ ฉันกับเพื่อนร่วมชั้นหลายคนไปเที่ยวเล่นที่ยอดเขาตงเทียน ช่วงเวลาลงเขาบังเอิญเจอเข้ากับสระน้ำ พวกเราเลยลงไปเล่นน้ำ ฉันเจอมันในน้ำ ในตอนแรกคิดว่ามันเป็นแค่คริสตัล ก็เลยไม่ได้ใส่ใจ แต่ต่อมาฉันพบว่า ทุกครั้งที่ฉันสัมผัสมัน ทำให้สภาพจิตใจดีเป็นพิเศษ แม้แต่ความทรงจำล้วนแล้วเพิ่มขึ้นอย่างมาก นับแต่นั้นเป็นต้นมา ฉันก็เลยรู้ว่ามันไม่ธรรมดา”

อู๋เป่ยรีบถาม : “ยอดเขาตงเทียนอยู่ไหน”

ถังปิงเสี่ยน : “มันคือยอดเขาตงเทียนที่อยู่ติดกับภูเขาชิงเฉิง เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่อยู่ระหว่างการพัฒนา”

อู๋เป่ยจดจำไว้อย่างเงียบๆ พูดด้วยรอยยิ้ม : “ถ้ามีเวลา ฉันจะไปเดินเล่น”

เงียบสักพัก เขาพูดอีกครั้ง : “ปิงเสี่ยน คริสตัลวิญญาณนี้สามารถขายให้ฉันได้ไหม”

ถังปิงเสี่ยนยิ้มเล็กน้อย : “ถ้าหากพี่เขยจำเป็น ฉันสามารถมอบให้พี่เขยได้”

อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “ฉันไม่มีทางเอาของของเธอฟรีๆ เอาแบบนี้ อีกสักพักฉันจะไปปรุงยาตี้หยวนตันหนึ่งเตา ปรุงเสร็จแล้วจะมอบให้เธอหนึ่งเม็ด”

ดวงตาของถังปิงเสี่ยนเป็นประกาย ถาม : “พี่เขย ตี้หยวนตันคือยาอะไร มีประโยชน์อะไร”

อู๋เป่ยพูด : “ตี้หยวนตันสามารถยืดอายุขัยได้ ทำให้เธอไม่เจ็บไม่ป่วย สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ มันสามารถทำให้คนดูไม่แก่ก่อนอายุเจ็ดสิบปีได้ นอกจากนี้ หลังจากกินมันเข้าไป ผิวของสาวๆจะดีเป็นพิเศษ”

ถังปิงเสี่ยนเกือบจะตะโกนออกมาแล้ว : “ร้ายกาจขนาดนั้นเลยเหรอ ดีมากเลย ฉันเอาฉันเอา!”

ถังปิงอวิ๋นเหลือบมองถังปิงเสี่ยนหนึ่งที หลังจากนั้นถามอู๋เป่ย : “มีส่วนของฉันไหม”

อู๋เป่ยหัวเราะฮ่าฮ่า : “มีแน่นอน ยานี้ปรุงเพื่อคุณโดยเฉพาะ”

ถังปิงอวิ๋นดีใจอย่างมาก ถาม : “ตี้หยวนตันนี้ปรุงยากไหม”

อู๋เป่ยคิดสักพักแล้วพูด ; “ไม่ง่ายเท่าไหร่ ยากกว่ายาอายุวัฒนะมังกรพยัคฆ์นิดหน่อย”

ระหว่างที่พูด เขาเขียนสูตรยาออกมา ให้ถังปิงอวิ๋นไปเตรียมวัตถุดิบยาข้างต้น นี่เป็นวัตถุดิบยาที่ตี้หยวนตันต้องใช้ นอกเหนือจากโสมป่าแล้ว ที่เหลือเป็นวัตถุดิบยาธรรมดาทั้งหมด หาไม่ยากเท่าไหร่

ประมาณหนึ่งชั่วโมง ถังปิงอวิ๋นก็เตรียมวัตถุดิบยาที่จำเป็นมาทั้งหมด ทั้งหมดมีสิบสี่ชนิด

รับวัตถุดิบยามา อู๋เป่ยพาถังเทียนเหอไปที่ห้องปรุงยา ยืมใช้เตาปรุงยาของเขา แน่นอนถังเทียนเหอขอร้องยังไม่ได้ ดังนั้นเขาจึงถือโอกาสนี้ดูและเรียนรู้จากด้านข้าง

อย่างไรก็ตาม เขาไม่สามารถรับรู้ได้ถึงความร้อนแรงและความเหมาะสมของการปรุงยา อู๋เป่ยไม่พูด เขาสามารถทำได้แค่มองดูของที่อยู่ตรงหน้า

มองเห็นอู๋เป่ยหยิบถ่านมังกรออกมา ถังเทียนเหอตัวสั่นสะท้าน : “นี่คือถ่านที่กล่าวกันว่าใช้สำหรับการกลั่นยาอายุวัฒนะเป็นพิเศษใช่ไหม”

อู๋เป่ยพูด : “ไม่ผิด นี่เรียกว่าถ่านมังกร”

อุ่นเตา ล้างเตา และใส่วัตถุดิบยาลงไปทีละรายการ อู๋เป่ยจะมีการตบเตาปรุงยาเป็นครั้งคราว หลังจากครึ่งชั่วโมง เขาตบมือซ้ำแล้วซ้ำเล่า พลังวิญญาณอี่มู่เข้าไปในผนังเตาครั้งแล้วครั้งเล่า ทำให้ยาอายุวัฒนะสมบูรณ์แบบยิ่งขึ้น

มองผ่านผนังเตา เขาเฝ้าสังเกตสภาพของยาอายุวัฒนะ ภายในเตาปรุงยา ก่อตัวเป็นคลื่นวงกลม พลังยาควบแน่นอย่างรวดเร็วในคลื่นวงกลม คลื่นวงกลมเล็กลงเรื่อยๆ สุดท้ายก็ควบแน่นเป็นสถานะกึ่งของเหลว

ถังปิงอวิ๋นถอนหายใจหนึ่งที : “เรื่องนี้ใหญ่เกินไปแล้ว! เพียงแค่ท่านทวดเกิงกลับมาหายเป็นปกติ ถังเหมินก็จะเข้าสู่อีกยุคหนึ่ง กระทั่งมีโอกาสที่จะเข้าสู่โลกแห่งเซียนได้”

อู๋เป่ย : “แบบนี้ไม่ดีเหรอ คุณอยากให้ถังเหมินสงบมาโดยตลอด ท่านทวดเกิงออกจากภูเขา ถังเหมินไม่อยากสงบล้วนแล้วเป็นเรื่องยาก”

ถังปิงอวิ๋น : “หวังว่าจะเป็นแบบนั้น”

อู๋เป่ยไม่พูดอะไรอีกต่อไป มือทั้งสองข้างของเขากุมคริสตัลวิญญาณเอาไว้ ฝึกฝนวิธีการหายใจ ดูดพลังชั้นเทพเข้าสู่พลังจิตวิญญาณอันบริสุทธิ์ของเขา ทำให้เขาผ่อนคลายอย่างมาก

โดยไม่รู้ตัว ฟ้ามืดแล้ว พระจันทร์อันสดใสห้อยอยู่สูง

พระจันทร์วันนี้สว่าง กลมเป็นพิเศษ ใหญ่เป็นพิเศษ ส่องสว่างแผ่นดินเป็นสีขาวเงิน ราวกับมีผ้ากอซสีเงินปกคลุมอยู่

ถังเทียนเจวี๋ยพาปรมาจารย์กลุ่มหนึ่งมาถึงหน้าประตูบ้านของอู๋เป่ย หลังจากพบหน้ากับอู๋เป่ย ตรงไปยังสถานที่ที่ท่านทวดเกิงปิดกั้นจากโลกภายนอก

ที่ที่ท่านทวดเกิงอาศัยอยู่ เป็นสถานที่ที่ซ่อนอยู่ในภูเขา ทุกคนปีนขึ้นไปบนยอดเขาก่อน ยอดเขานี้สูงมาก เมื่อยืนอยู่บนยอดเขา ใต้ฝ่าเท้ามีทะเลเมฆล้อมรอบ

ถังเทียนเจวี๋ยมาถึงหน้าผาแห่งหนึ่ง จู่ๆก็กระโดดลงไป ทุกคนตกใจอย่างมาก หลังจากมองอย่างละเอียดพบว่า จริงๆ แล้วมีคานหินอยู่ลึกลงไปประมาณสิบกว่าเมตร!

อู๋เป่ยโดดลงไปเป็นคนที่สอง เหยียบอยู่บนคานหินอย่างมั่นคง คานหินนี้กว้างประมาณครึ่งเมตร ในหน้าผาด้านนี้ยังมีภูเขาเตี้ยๆ อีกลูกหนึ่งซ่อนอยู่ในทะเลเมฆ

ทุกคนเดินไปตามคานหินเป็นระยะทางหลายสิบเมตร จากนั้นเข้าไปในถ้ำสูงสองเมตร ถ้ำเอียงไปทางก้อนเมฆและคดเคี้ยวมาก

เขาเดินได้ประมาณหนึ่งร้อยกว่าเมตร มองเห็นประตูหินบานหนึ่ง ประตูหินปิดอยู่

ถังเทียนเจวี๋ยเดินมาถึงหน้าประตู เขากระแอมหนึ่งที พูด : “ผู้พิทักษ์การปิดกั้น ผมพาอู๋เป่ยมาแล้ว วันนี้เป็นคืนพระจันทร์เต็มดวง สามารถให้เขาทำการรักษาท่านทวดเกิงได้ไหม”