ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 89

อู๋เป่ยมองไปที่เขาและถามว่า "คุณชื่ออะไร"

“ฉันชื่อกงฉีปิง” เขาพูดอย่างเร่งรีบ น้ำเสียงเต็มไปด้วยความระมัดระวัง

“ทำไมต้องลักพาตัวหลี่เซ่าหลง?”

“แก้แค้นหลี่กวงหลง เรารู้ว่าเขาไม่มีเงินมากขนาดนั้นอยู่ในมือ ถ้าเราเแาค่าไถ่ 5 พันล้าน เขาจะมีทางเลือกเดียวคือขายยาที่มีอยู่ในมือ”

อู๋เป่ยพูดอย่างเย็นชา "คุณฆ่าคนลักพาตัวทั้งสี่คน งั้นคุณก็ตั้งใจจะให้หลี่เซ่าหลงรอดอยู่แล้วสินะ"

กงฉีปิงก้มศีรษะลง "ไม่นะ ฉันไม่กล้าฆ่าคน"

“ไม่กล้าฆ่าคน?” อู๋เป่ยตะคอกและมองไปที่ศพทั้งสี่

จากนั้นเขาก็เคลื่อนไหวรวดเร็ว เล่นตุกติกกับร่างกายของอีกฝ่ายนิดหน่อยหลังจากนั้นก็พูดอย่างใจเย็นว่า "ไปได้แล้ว"

กงฉีปิงตกตะลึง "คุณปล่อยฉันไป?"

อู๋เป่ย "ถูกต้อง คุณไปได้แล้ว"

กงฉีปิงยืนขึ้นอย่างรวดเร็ว มองไปที่อู๋เป่ยและวิ่งเข้าไปในรถ จากนั้นเหยียบคันเร่งและรีบหนีออกจากที่เกิดเหตุ

เมื่ออู๋เป่ยเข้าไปในห้อง หลี่เซ่าหลงก็น้ำตาไหลเมื่อเห็นเขา "คุณอาอู๋คุณมาที่นี่เพื่อช่วยฉันเหรอ"

อู๋เป่ยพยักหน้าและหักโซ่เหล็ก ช่วยชีวิตอีกคนและพูดอย่างอ่อนโยนว่า "ไปกันเถอะ ฉันจะพาคุณกลับบ้าน"

เมื่อเขาออกมาจากห้อง เขาเหลือบมองชายหนุ่มที่พื้นอีกครั้ง แล้วถามว่า "คุณชื่ออะไร"

ผิวของชายหนุ่มซีดเซียว เขาถูกปลดออกจากตำแหน่งและเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง ดังนั้นเขาจึงกัดฟันและพูดว่า "ฉันชื่อเฝิงเอ้อเฮย ได้โปรดช่วยให้ฉันหายทรมานที!"

อู๋เป่ย "การกระทำของคุณมันเดรัจฉานและไม่เป็นมิตรเกินไป คุณฆ่าคนไปเยอะเลยใช่ไหม"

เฝิงเอ้อเฮยหัวเราะเยาะ "คนที่ตายด้วยน้ำมือของฉัน ถ้าไม่ใช่เป็นร้อยอย่างน้อยก็ต้องถึงสิบ"

อู๋เป่ยพยักหน้า จากนั้นโทรหาสวี่ปั๋วเหรินและขอให้เขาส่งคนมาจัดการกับที่เกิดเหตุ เฝิงเอ้อเฮยคนนี้ต้องเป็นอาชญากรที่ถูกหมายตัวแน่และการจับตัวเขาต้องเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ สิ่งนี้ถือได้ว่าเป็นของขวัญเล็กน้อยจากเขาที่มอบให้สวี่ปั๋วเหริน

อู๋เป่ยกลับมาที่บ้านสกุลหลี่ หลี่กวงหลงและภรรยาของเขาเห็นเซ่าหลงกลับมาอย่างปลอดภัย ครอบครัวทั้งสามคนกอดกันแน่น ติงเวยร้องไห้อย่างขมขื่น

หลี่กวงหลงค่อนข้างสงบ เขาสงบลงและถามว่า "น้องชาย ตระกูลกงเป็นคนทำใช่มั้ย"

อู๋เป่ยพยักหน้า "กงฉีปิงปรากฏตัว ฉันไม่ได้ฆ่าเขา ฉันแค่จัดการอะไรเขานิดหน่อย คืนนี้ตระกูลกงนั่นจะส่งคนมาขอร้องเรา"

หลี่กวงหลงหายใจเข้าลึก ๆ และพูดอย่างไร้ความรู้สึก "ตระกูลกงกล้ามายุ่งกับฉันแบบนี้ ฉันต้องจัดการมันให้ได้!"

อู๋เป่ยไม่ได้พูดอะไรหลี่กวงหลงเป็นที่รู้จักในฐานะนายหลงรัฐบาลท้องถิ่น อำนาจของเขาไม่ควรถูกมองข้ามและเมื่อเขาคิดจะเคลื่อนไหว มันจะเป็นวิธีที่โหดเหี้ยมอย่างแน่นอน!

หลี่กวงหลงไปที่ห้องอื่น โทรออกไม่กี่ครั้งครั้งแล้วออกไป สำหรับตระกูลกง เขาได้เตรียมการไว้แล้วและเขาเพิ่งออกคำสั่งในเวลานี้

ในไม่ช้าอู๋เป่ยก็ได้รับโทรศัพท์จากสวี่ปั๋วเหรินทางโทรศัพท์ เขาพูดด้วยรอยยิ้มว่า "พี่ชาย คุณรู้ไหมว่าฆาตกรคนนี้คือใคร เขาชื่อเฝิงเอ้อเฮยชื่อเล่นว่าพญายมทมิฬ และเขาเป็นรายชื่อที่ห้าสิบสามที่คนต้องการตัวมากที่สุด โจรที่อยู่ในรายชื่อต้องการตัวระดับ S "

อู๋เป่ยถามว่า "จริงเหรอ? งั้นจับเขาได้ก็ถือว่าเป็นรางวัลชิ้นใหญ่เลยน่ะสิ"

สวี่ปั๋วเหริน"แน่นอนว่าเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่! ฉันขอให้ฝานไป่ฉวนจากกองพลลาดตระเวนทหารส่วนภูมิภาคจัดการเรื่องนี้ เขาควรจะได้รับความสำเร็จในครั้งนี้"

อู๋เป่ย "งั้นก็ดีแล้ว"

สวี่ปั๋วเหริน"น้องชาย ฉันได้ยินจากเค่อหมิ่นว่าคุณกำลังทำสงครามกับตระกูลกง? ถ้าต้องการความช่วยเหลือก็พูดได้เต็มที่"

กงฉางอิงถอนหายใจและพูดว่า "แล้วตอนนี้ล่ะ? ฉีปิงกลายเป็นแบบนี้ แกจะทำยังไง"

กงเหล่ยกำหมัดแน่น "ถอยไม่ได้แล้ว! เอาเงินไปเยอะๆ แล้วให้โจวฟูเชิงจัดการ!"

สีหน้าของกงฉางอิงเปลี่ยนไป "เชิญโจวฟูเชิง? ตระกูลกงของเราต้องใช้ทรัพย์สินเกินครึ่งของที่มีในตระกูลเพื่อเชิญคนคนนี้เหรอ! แกบ้าหรือเปล่า"

กงเหล่ยกัดฟัน "พ่อ! เราไม่มีทางเลือกแล้ว! อำนาจของหลี่กวงหลงไม่ได้อยู่ใต้ตระกูลกงของเรา ไหนจะอู๋เป่ยนั่นอีก หากเราไม่ต่อสู้ ตระกูลของกงจะถูกกวาดล้าง!"

กงฉางอิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและพูดว่า "แบบนั้นตระกูลกงของเราจะได้รับผลกระทบมากเกินไป แกไปหาหลี่กวงหลงก่อน แล้วดูว่าเขาจะพูดอะไร"

กงเหล่ยขมวดคิ้ว "พ่อ พ่อจะยอมเรื่องฉีปิงเหรอ?"

กงฉางอิงพูดอย่างเย็นชา "หุบปาก! เวลาแบบนี้ยิ่งต้องใจเย็น!"

หลังจากนั้นไม่นาน มีรถขับเข้ามาในบ้านสกุลหลี่และแม่บ้านก็รายงานว่า กงเหล่ยมาหา

หลี่กวงหลงชำเลืองมองอู๋เป่ย "น้องชาย คุณเดาถูก" เขาขอให้แม่บ้านพาเขาเข้ามา

กงเหล่ยมาที่ห้องนั่งเล่นและเมื่อเขาเห็นหลี่กวงหลงเขาก็โค้งคำนับอย่างสุดซึ้งด้วยสีหน้าจริงใจ "พี่หลี่ ฉันขอโทษ! ฉันขอโทษคุณจริงๆ ! ”

หลี่กวงหลงเยาะเย้ย "กงเหล่ยคุณไร้ยางอายจริงๆ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เรามีเรื่องกันกันและฉันไม่ใช่ว่าไม่รู้จักคุณ ถ้าไม่ใช่เพราะคำสั่งของกงฉี ไอ้สารเลวนั่นจะกล้าแตะต้องลูกชายของฉันเหรอ”

กงเหล่ยยิ้มอย่างงุ่มง่าม "พี่หลี่ เป็นตระกูลกงของฉันผิดและฉันมาเพื่อที่จะยอมรับผิดทั้งหมด"

หลี่กวงหลงตะคอก "ยอมรับความผิดของคุณ? เอาล่ะ! ถ้าตระกูลกงของคุณมอบเงินมากกว่าห้าพันล้านมา ฉันจะให้อภัยคุณ!"