เมื่อเห็นผู้หญิงคนนี้อู๋เป่ยตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ความทรงจำมากมายไหลพลั่งพรูเข้ามาในหัวของเขา
ในปีแรก ทั้งสองนั่งโต๊ะเดียวกัน ผู้หญิงคนแรกที่เขาชอบคือผู้หญิงคนนี้ เธอเป็นสาวจากเผ่าแม้ และเธอมักจะสวมชุดแม้วนี้เสมอ ดังนั้นเธอจึงโดดเด่นในฝูงชน
อย่างไรก็ตาม ความรักที่เป็นความลับของอู๋เป่ยไม่ได้ผล เพราะเธอพักการเรียนไปหลังจากเรียนได้เพียงเดือนเดียว
สาวแม้วคนนี้ชื่อเถาหรูเซี่ยว่ากันว่าเธอมีชื่อสำหรับคนแม้วด้วย แต่คนนอกไม่รู้
เถาหรูเซี่ยสร้างความประหลาดใจให้กับคนทั้งมหาวิทยาลัยในเวลานั้น เด็กผู้ชายตั้งแต่น้องใหม่ไปจนถึงรุ่นพี่เข้าแถวรอเธอหลังเลิกเรียน เพียงเพื่อจะได้เห็นใบหน้าที่ไม่มีใครเทียบได้ของเธอ แม้แต่อาจารย์ชายหนุ่มบางคนในมหาวิทยาลัยก็ยังอยากจะติดต่อเธอ
อย่างไรก็ตามเถาหรูเซี่ยไม่ได้สนใจผู้ชายคนไหนเลย หลังจากนั้นไม่นานแม้แต่เดือนมหาลัยและพวกลูกคนรวยเหล่านั้นก็ยอมแพ้ หลังจากนั้นผู้ชายทุกคนก็กล้าที่จะแอบชอบและไม่กล้าสารภาพรัก
อู๋เป่ยไม่คาดคิดว่าหลังจากผ่านไปกว่าสองปี เถาหรูเซี่ยจะปรากฏตัวที่นี่เพื่อเข้าร่วมการรวมตัวของชั้นเรียนในวันนี้
ทันทีที่เขาปรากฏตัว หลายคนจำเขาได้ บางคนทักทายเขาและบางคนจงใจหลบสายตา ท้ายที่สุดเขาเป็นคนที่เคยอยู่ในคุกและเพื่อนร่วมชั้นบางคนไม่ต้องการคุยกับเขา
อู๋เป่ยนั่งอยู่บนที่นั่งโดยมีเถาหรูเซี่ยอยู่ข้างๆ
“ไม่เจอกันนานเลยนะ” เขาพูดอย่างใจเย็น
เถาหรูเซี่ยยิ้มให้ "อู๋เป่ย คุณยังเหมือนเดิม"
อู๋เป่ย "คุณยังคงสวยมาก"
เถาหรูเซี่ยยิ้มหวาน "ทุกๆ คนเปลี่ยนไปมากเลย"
เมื่อเธอพูดอู๋เป่ยสังเกตเห็นว่าร่างกายของเธอเปล่งประกายแสงหลากสีและในขณะเดียวกันเขาก็ได้กลิ่นหอมอ่อน ๆ จากร่างกายของเถาหรูเซี่ยซึ่งเบากว่ากลิ่นหอมของดอกไม้ แต่ไม่ใช่ดอกไม้
เขางงงวยและเปิดตาแห่งมิติทันทีจากนั้นเห็นว่าท้องของเถาหรูเซี่ยกำลังตั้งครรภ์ ดังนั้นมันจึงเปล่งประกาย!
เจ้าสิ่งนี้มีขนาดเท่านิ้วก้อยและมีรูปร่างเหมือนตัวแมลง! แสงสีนั้นถูกปล่อยออกมาโดยแมลงตัวนี้!
“ฝังแมลงพิษ?” ร่องรอยของความโกรธฉายในดวงตาของเขา
มรดกที่เขาได้รับเป็นบันทึกเกี่ยวกับวิชาแมลง กล่าวถึงวิธีการปรับแต่งแมลงที่ทรงพลังที่เรียกว่าการฝังแมลงพิษ!
การฝังแมลงพิษเป็นวิธีที่ชั่วร้ายมาก มันจำเป็นต้องฝังหนอนเข้าไปในร่างกายของผู้หญิง จากนั้นพวกเขาจะจัดหาวัสดุธรรมชาติและสมบัติของโลกให้กับผู้หญิงเพื่อเป็นอาหารเสริมและสารอาหารต่างๆ หนอนจะดูดซับสารอาหารจากแม่อย่างเมามัน เมื่อหนอนโตเต็มที่ ร่างกายของคนแม่ก็จะตายเพราะขาดเลือด มันเหมือนกับมัมมี่!
เมื่อสัมผัสได้ถึงความแปลกไปของอู๋เป่ย เถาหรูเซี่ยยิ้มเล็กน้อย "อู๋เป่ยอารมณ์ของคุณเปลี่ยนไปเยอะมากนะ"
“งั้นเหรอ?” อู๋เป่ยปิดดวงตาวิเศษ “ฉันติดคุกมาสองปีแล้ว น่าจะเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้”
เถาหรูเซี่ยรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย "จริงเหรอ? โชคไม่ค่อยดีเลย แต่คุณเป็นคนที่ยอดเยี่ยมและคุณจะต้องเป็นม้ามืดอย่างแน่นอน"
อู๋เป่ย "อย่าปลอบฉันเลย คุณเห็นไหมว่าพวกเขาส่วนใหญ่ไม่ทักทายฉัน"
ในเวลานี้ มีชายคนหนึ่งเข้ามา เมื่อเห็นอู๋เป่ยนั่งอยู่ตรงนี้ เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วพูดว่า "ไปนั่งข้างหลัง" น้ำเสียงของเขาก้าวร้าวและเจ้ากี้เจ้าการมาก
อู๋เป่ยมองเขา ชายคนนี้มาจากห้องเดียวกันกับเขา ชื่อจางโฮ่วเป่าเขาตัวดำเตี้ย แต่เขาก็ดีไม่ดูถูกตัวเอง ว่ากันว่าพ่อของเขาเป็นผู้ช่วยเขตจินเหอในหยุนจิงดังนั้นพื้นเพครอบครัวของเขามีฐานะดีมาก ดังนั้นเขาจึงหยิ่งผยอง
อู๋เป่ยพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ "ไปให้พ้น อย่ามายุ่งกับฉัน"
จางโฮ่วเป่าผงะไปครู่หนึ่ง เขาคิดว่าตัวเองค่อนข้างเป็นคน "มีอำนาจ" ในชั้นเรียน คนคนนี้กล้าดียังไงมาพูดโต้ตอบเขา
ในเวลานี้ ซูเหวินและหวังเสี่ยวเถิงนั่งอยู่ข้างหลังเขา นั่นเป็นที่นั่งเดิมพอดี
จริงๆ แล้วซูเหวินรู้ตัวตนของอู๋เป่ย แต่จัวคังถือเป็นแขกรับเชิญของเธอ ดังนั้นเธอจึงก้มหน้าลงและไม่กล้าพูดอะไร
วั่งเซียวเถิงไม่รู้ แต่เมื่อเขาเห็นอู๋เป่ยและเถาหรูเซี่ยนั่งอยู่ด้วยกัน เขารู้สึกเสียใจมากและพูดอย่างเย็นชาว่า "อู๋เป่ย หัวหน้าแค่ชวนนายมาพอเป็นพิธี ไม่คิดว่านายจะมา หน้าด้านจริงๆ"
อู๋เป่ยขมวดคิ้ววั่งเซียวเถิงคนนี้อยากจะตายจริงๆ รึไง!
เขาหยิบน้ำแร่บนโต๊ะแล้วสาดไปที่ลู่จวินเฟยอยู่
ลู่จวินเฟยเจ็บแสบจากการถูกกระทำและเขาก็โกรธมาก แต่เมื่อเขาหันกลับมา เขาเห็นอู๋เป่ยมองเขาอย่างเย็นชา
“มานี่” อู๋เป่ยพูด สำหรับคนแบบนี้แค่สาดน้ำก็ถือว่าไว้หน้าแล้ว
ใบหน้าของหลู่จุนเฟยดูไม่ได้ เขาเดินเข้าไปทีละก้าว จ้องไปที่เขาแล้วถามว่า "อู๋เป่ย จะเอายังไง"
อู๋เป่ยหัวเราะดังหึและพูดว่า "ก็ไม่ยังไง ปกติแล้วถ้านายปฏิบัติกับฉันแบบนั้น ฉันควรจะเหยียบย่ำตระกูลลู่ของนายให้จมลงไปในโคลน และทำให้ไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้อีก!"
ลู่จวินเฟยตกตะลึง เขากำหมัดแน่น "ฉันทำผิดกับนายก็จริง แต่ฉันก็โดนลงโทษเหมือนกันไม่ใช่เหรอ"
เขาไม่คิดว่าอู๋เป่ยพยายามทำให้เขากลัว ด้วยความสัมพันธ์ระหว่างอู๋เป่ยและคุณชายสามสวี่ไหนจะราชาใต้ดินจัวคังและถังจื่อยี่ เขาสามารถเหยียบย่ำตระกูลลู่ถึงตายได้สบาย ๆ!
อู๋เป่ยชี้ไปที่วั่งเซียวเถิง"เขามาโหวกเหวกโวยวายอยู่ต่อหน้าฉัน ฉันรำคาญมาก ฉันจะให้เวลาคุณสามนาทีเพื่อพาเขาออกจากหยุนจิงตลอดไป!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เสียตังด้วยออ...
ก็แค่นิยายก๊อปปี้เนื้อเรื่องกันไปมาทำไมต้องเสียตังอ่าน😛😛😛...
ชอบอ่านฟรีมากกว่า555...
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...