ยั่ว นิยาย บท 57

“ดูผิดรึเปล่าวะหมอ ดูใหม่ดิ” มันต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ๆ ไอ้หมอมันต้องดูผิดนั่นแหละ นี่เพิ่งจะ 4 เดือนกว่าๆ อะไรมันอาจจะซ่อนอยู่ก็ได้ ลูกชายเขาอาจจะขี้อาย

“ผมดูชัดเจนตั้งสามรอบแล้วครับ ผมมั่นใจที่สุดว่าเป็นผู้หญิงครับ” หมอพูดจบก็หัวเราะอย่างสะใจ พอๆ กันกับนิราที่นั่งขำตั้งแต่รู้ว่าได้ลูกสาว

เธอยังไงก็ได้ เพราะลูกก็คือลูก ผู้หญิงผู้ชายเธอก็รักเท่ากัน แต่พี่เสือกลับอยากได้ลูกชายมากๆ เพราะอยากได้ทายาทสืบสกุล นี่คือสิ่งที่เธอรู้

“เห้อ!! ทำใหม่ก็ได้วะ”

“ทำใหม่ก็ใช่ว่าจะได้ลูกชายนะเว้ยเสือ”

“หุบปากไปเลยหมอ”

หมอขำไม่ไหวแล้ว ไอ้นี่แหย่ง่ายกว่าที่คิดอีกวะ

“พาเมียมึงกลับเถอะเพื่อน กูขำไม่ไหว ทำไมวะ?? ได้ลูกสาวมันไม่ดีเหรอ”

เสือมองหน้านิราแปปนึง ก่อนจะหันมามองหมอ สีหน้าเขาดูสับสนว่าควรจะพูดดีไหม ก่อนจะพูดออกมาเสียงเบา

“กูขี้เกียจหวง แค่เมียคนเดียวก็หวงไม่หวาดไม่ไหว”

หมอได้แต่ทำหน้าเบื่อโลก ไอ้เสือไม่เหมาะกับโมเม้นแบบนี้เลย แต่มันคงหวงจริงแหละ ก็เมียมันออกจะน่ารัก

“เออๆ ตอนนี้มึงก็มีคนให้หวงเพิ่มละ ไปๆ ผมจะทำงาน”

เสือจึงเดินมาจับมือนิราที่ลุกมานั่งขำไม่หยุด จะขำอะไรนักหนา ก็ไม่อยากได้ลูกสาวอะ

“สองล้านนะคะ โอนด้วย”

“ครับ”

เขาต้องเสียเงินสองล้านที่พนันกับเมียด้วยความมั่นใจว่าจะได้ลูกสาว สองล้านมันก็หายากอยู่นะ จะมาเสียไปภายในเวลาไม่กี่นาที ก็แอบเสียดายนิดๆ

เสียหน้าด้วยแหละ เพราะตอนที่เขาเอ่ยปากพนันกับนิราเขาทำหน้ามั่นใจมากๆ ตอนนี้ยัยนั่นจึงยิ้มอย่างสะใจสุดๆ ที่เอาชนะเขาได้

หึ! หมั้นไส้

ร้านเบเกอรี่

“พี่มิลต้องเห็นหน้าพี่เสือ ตอนที่พี่หมอบอกว่าได้ลูกสาว โคตรตลกเลยค่ะ” นิราเล่าให้มัลลิกาฟังด้วยสีหน้าสะใจ นึกถึงหน้าพี่เสือทีไรเธอเอาแต่กลั้นขำตลอดเวลา

มัลลิกายิ้มให้อย่างอ่อนโยน ยัยเด็กนี่ดูมีความสุขกว่าเจอตอนแรกอีก แสดงว่าเธอโชคดี ที่ได้รับความรักจากเสือ

“อย่างนี้เสือก็ต้องจ่ายพี่ด้วยหนึ่งล้านนะ เพราะพี่ก็ชนะเหมือนกัน” มัลลิกาบอกนิราที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม

ตอนนี้เธอมาอยู่เป็นเพื่อนยัยเด็กนี่ ที่ร้านเบเกอรี่ของนิรานั่นแหละ ร้านที่เปิดมาครึ่งเดือน แต่ยอดขายก็ดีขึ้นเรื่อยๆ ของกินก็แบบนี้แหละมั้ง มันจะมาขายได้วันละเส้นสองเส้นเหมือนสร้อยเพชรเธอได้ยังไง

แต่เธอขายได้เส้นเดียวก็เท่ารับรายรับทั้งวันของร้านนี้นั่นแหละ เธอถึงได้มานั่งชิลๆ ฟังยัยเด็กนี่โม้เรื่องสามีให้เธอฟังอยู่ทุกวี่ทุกวันยังไงละ

“วันนี้วันเดียวพี่เสือน่าจะเสียเงินเกือบ 30 ล้าน เพราะว่าพนันไว้กับเพื่อนหลายคน นิวไม่รู้ว่าไปเอาความมั่นใจมาจากไหนว่าจะได้ลูกชาย พี่หมอก็เกริ่นมาตั้งแต่รอบที่แล้ว ว่าอาจจะได้ลูกสาว”

ให้อยู่เฉยๆ ดูคนอื่นทำงาน มันทำไม่ได้จริงๆ เงินทุกบาทก็เงินเธอทั้งนั้น จะมาเอาเปรียบพนักงานนั่งรับเงินอย่างเดียวไม่ได้

เด็กในร้านมองเจ้าของร้านคนสวยอย่างอ่อนใจ ไม่มีสักวันหรอกที่เจ้านายคนสวยจะทำอย่างที่รับปากพวกเธอ เดี๋ยวก็แอบไปนั่งทำขนม ไม่ก็ไปอบขนมเอง จะไม่ให้พวกเธอโดนคุณเสือดุได้ยังไงละ

อีกด้านของเมืองใหญ่

เสือที่เพิ่งประชุมเสร็จรีบตรงมาเก็บของในห้องทันที วันนี้ว่าจะอยู่กับนิราที่ร้าน แต่เพราะมีประชุมด่วน เขาจึงต้องเข้ามาประชุมเอง สิงค์กับเจนก็ไปดูโรงงานใหม่ที่ชลบุรี ไม่มีใครทำงสนแทนเขาได้สักคน

เหนื่อยก็เหนื่อย สงสัยต้องให้น้องชายขึ้นมาบริหารแทนแล้วมั้ง เขาอยากมีเวลาอยู่กับเมียและลูกมากกว่านี้

Truuu Truuuuu

“ว่าไงภพรัก”

[ไอ้ตรินมันฆ่าคนของผมแล้วหนีไป ตอนนี้ผมกำลังตามตัวอยู่ ทับทิมถูกแทงอยู่โรงบาลอาการ 50 /50 คุณเสืิอพานิวไปหลบที่อื่นก่อนไหม มันต้องตามล่าพวกคุณแน่ๆ]

ภพรักพูดด้วยน้ำเสียงร้อนรน วันนี้เขาว่าจะเข้าไปคุยกับสองคนที่เขาขังไว้ท้ายไร่เกือบสองเดือน ได้แต่หวังว่าคนทั้งสองจะสำนึกผิด แต่พอไปถึง เขาแทบจะเสียสติ

คนของเขาถูกไอ้นั่นฆ่าแน่ๆ เพราะเขาตามหาศพมันทั่วทั้งบริเวณไม่เจอ เจอเพียงทับทิมที่ถูกแทงนอนหายใจรวยริน เขาจึงรีบพาเธอมาส่งโรงบาลใกล้ๆ ทันที ส่วนคนของเขาที่ให้เฝ้าไว้ เสียชีวิตทั้งคู่

“ผมไปหายัยนั่นก่อน คุณให้ตำรวจที่นั่นตามเรื่องให้ผมด้วย เดี๋ยวผมประสานตำรวจทางนี้ช่วยตามหาอีกแรง”

เสือพูดด้วยน้ำเสียงเป็นกังวล ก่อนภพรักจะตัดสายไป เสือไม่สนใจเอกสารที่ต้องเอากลับไปทำที่บ้านด้วยซ้ำ