ยั่วรักประธานเย็นชา(NC+) นิยาย บท 18

ตอนที่ 18 เกมในห้องส่วนตัว

ฟังจากน้ำเสียงของดนุพลเมื่อกี้นี้ พวกเขาต้องรู้จักกันแน่ๆ

“อืม”

ดนุพลพยักหน้ารับ แต่ดูก็รู้ว่าเขาไม่อยากพูดอะไรถึงผู้หญิงคนนี้ เลยเปลี่ยนเรื่อง“ทำไมเธอถึงมาที่นี่ล่ะ?”

ปาลีตอบกลับเสียงเบา“ฉันมา.....ตามหาคุณ”

“ตามหาฉัน?”

ดนุพลตกใจนิดหน่อย เขารีบเอ่ยถามด้วยสีหน้าจริงจัง“ไหนๆ ก็อุตส่าห์ยอมมาหาฉันแล้ว ทำไมวันนั้นเธอถึงได้ให้เบอร์โทรศัพท์ของปลอมกับฉันล่ะ?”

ตั้งแต่หลังจากเรื่องครั้งนั้น เขาก็พยายามตามหาเธอมาตลอด แต่ไม่ว่าอย่างไรก็หาไม่เจอ มีเพียงสวรรค์ที่รู้ ว่าเขานั้นคิดถึงเธอจนแทบจะเป็นบ้าไปแล้ว

“ตอนนั้นฉัน...... จำผิดน่ะ”

ปาลีโกหกไป เธอกลัวว่าถ้าเธอบอกไปว่าตัวเองตั้งใจบอกเบอร์ผิดๆไป ดนุพลต้องโกรธเธอแน่ๆ

“จริงเหรอ?”

ดนุพลไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่ แต่ว่าไหนๆ ปาลีก็อุตส่าห์ออกตามหาเขาเองแล้ว เขาเองก็ไม่คิดจะค้นหาความจริงอะไรอีก“ช่างมันเถอะ คราวนี้ยกให้เธอก็แล้วกัน มากับฉันสิ ฉันจะแนะนำเพื่อนของฉันให้รู้จัก”

พูดจบ เขาก็ไม่รอให้ปาลีตอบรับ จูงเธอเข้าไปในห้องส่วนตัวที่ได้รับการตกแต่งอย่างหรูหรา พอเดินเข้าไปปาลีก็เผลออึ้งตาค้าง

หลอดไฟส่องแสงระยิบระยับ ในห้องส่วนตัวที่เปิดเพลงเสียงดังสนั่นมีผู้ชายสามคนกับผู้หญิงสามคนอยู่ข้างใน ชายหญิงคู่หนึ่งในนั้นคือนิทัศน์กับปิยะ

“ปาลี ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ล่ะ?”

พอเห็นปาลีถูกดนุพลจูงเข้ามาในห้อง ปิยะที่ตอนแรกคลอเคลียอยู่ในอ้อมกอดของนิทัศน์ก็ตกใจจนลุกขึ้นยืนทันที

นิทัศน์ไม่ออกเสียง แต่คิ้วของเขาขมวดเข้าหากันจนแทบไม่เหลือช่องว่าง ดวงตาจ้องเขม็งไปที่มือเล็กของปาลีที่ถูกดนุพลกุมไว้แน่นตอนเดินจูงเข้ามา มุมปากยิ้มร้ายค้างไปชั่วขณะ

“ปิยะ เธออยู่ที่นี่เอง”ปาลีเข้าไปจูงมือปิยะด้วยความดีใจระคนตกใจ

“พวกเธอรู้จักกันด้วยเหรอ?”ดนุพลถามด้วยความตกใจเล็กน้อย

ไม่รอให้ปาลีอธิบาย นิทัศน์ที่นั่งไขว่ห้างเงยหน้ามองอยู่ตรงโซฟาก็ยิ้มเยาะพลางเอ่ยขึ้นมา“ยิ่งกว่ารู้จักกันซะอีก เธอก็คือแม่สาวพรหมจรรย์หัวโบราณคนนั้นที่เป็นหัวหน้าเลขาของผมไง เมื่อกี้เพิ่งจะพูดถึงเธอไปเองนะ พอพูดถึงก็โผล่มาพีดีเลย!”

พอดนุพลได้ฟังที่พูด สีหน้าก็เรียบเฉยไปทันที เขาดึงร่างของปาลีเข้ามาในอ้อมกอด พูดต่อหน้านิทัศน์“ท่านประธานนิทัศน์ เธอคนนี้เป็นผู้หญิงของผม ผมไม่อยากให้คุณใช้คำพูดแบบนี้มาพูดถึงเธอ ไม่อย่างนั้น ผมก็คงต้องกลายเป็นศัตรูกับคุณแล้ว”

นิทัศน์กล้าใช้คำว่าแม่สาวพรหมจรรย์หัวโบราณมาพูดถึงปาลี ก็หมายความว่าเขาเคยลงมือกับปาลีมาก่อน เพียงแค่ไม่สำเร็จเท่านั้น พอคิดแบบนั้นแล้ว ในใจของดนุพลก็นึกโกรธขึ้นมา

นิทัศน์มุมปากดึงไปนิด เขายกแก้วเหล้าขึ้นมาจิบทีหนึ่ง หลังจากนั้นก็ไม่พูดอะไรอีก

ปาลีโดนเขาเรียกแบบนั้นก็หน้าร้อนขึ้นมา ได้แต่พยักหน้ารับอย่างกระอักกระอ่วนอยู่ครู่หนึ่ง

หลังจากนั้นทุกคนก็นั่งลง ร้องเพลงด้วยกันอยู่หลายเพลง ดื่มกันไปก็หลายแก้ว แล้วก็เริ่มเล่นไพ่กัน

“ทุกคน ถ้าจะเล่น ก็ต้องเล่นแบบพิเศษหน่อยสิ เล่นแบบชนะได้เงิน แพ้เสียเงินน่ะมันน่าเบื่อจะตาย”

จักรกฤษพูดอย่างตื่นเต้น“เอางี้มั้ย พวกเราเล่นแบบใครแพ้ต้องถอดเสื้อผ้าดีกว่า ทีมไหนแพ้ก็ให้ผู้หญิงของทีมนั้นถอดทีละชิ้น ทุกคนคิดว่าดีไหมล่ะ?”

ได้ยินแบบนั้น ทั้งปาลีและปิยะก็หน้าเปลี่ยนสีทันที

หญิงสาวอีกสองคนที่อยู่กับจักรกฤษและนัฐพงษ์พากันหัวเราะคิกคัก พวกเธอทั้งสองเป็นสาวนั่งดื่มของคลับแห่งนี้ หากลูกค้าอยากเล่นอะไรพวกเธอก็พร้อมใจจะร่วมด้วย แถมพวกเธอเคยเล่นอะไรที่เกินเลยยิ่งกว่าเล่นไพ่ถอดเสื้อผ้าแบบนี้ไปแล้ว ยังจะมีอะไรให้กลัวอีก

“ฉันไม่มีความเห็น”

นัฐพงษ์ยักไหล่ตอบ ถึงจะบอกว่าเขาเป็นเทพบุตรในชุดขาว ช่วยเหลือรักษาผู้คน แต่นั่นมันก็แค่ในช่วงกลางวัน ตกกลางคืนเมื่อไหร่เขาก็คือเขา ทำทุกอย่างตามใจอยาก

“ฉันเอาด้วย”

นิทัศน์ยกยิ้มพลางจ้องมองไปยังปาลีที่หน้าซีดเผือด

สุดท้ายก็เหลือแค่ดนุพลที่ไม่ได้แสดงท่าทีอะไร