ยั่วรักประธานเย็นชา(NC+) นิยาย บท 20

ตอนที่ 20 ความบ้าคลั่งภายในรถ 2

ดนุพลไม่ฟัง“ให้ฉันจับหน่อยนะ หลายวันนี้คิดถึงเธอ คิดถึงมาก คิดถึงมากๆ เลย”

ปาลียิ่งได้ฟังก็ยิ่งใจละลาย เธอเลิกปฏิเสธอีกฝ่าย หลายวันที่ผ่านมานี้ เธอเองก็คิดถึงเขามากเหมือนกัน

แต่ก็ไม่คิดว่า จู่ๆ มือของดนุพลก็จะเคลื่อนลงข้างล่าง ล้วงเข้าไปข้างในกระโปรงของปาลี

ปาลีหนีบขาทั้งสองเข้าหากันเพื่อจะหยุดมือของเขาที่รุกล้ำเข้ามา แต่ก็สายไปแล้ว นิ้วมือของดนุพลเข้าไปสัมผัสที่จุดเม็ดอ่อนไหวของเธอเรียบร้อยแล้ว ถึงแม้ว่าเธอจะเกร็งขาทั้งสองข้างแล้ว แต่ก็ไม่สามารถห้ามการขยับมือของเขาได้

“อืม........”

ร่างของปาลีสั่นเครือ เธอเผลอส่งเสียงครางเบาๆ ออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ ท่อนขาทั้งสองก็ค่อยๆ คลายออกอย่างไม่ตั้งใจ

ดนุพลฉวยโอกาสสอดใส่นิ้วชี้เข้าไปในร่างของปาลี ความรู้สึกอุ่นร้อนและคับแน่นข้างในนั้นดึงดูดความสนใจของเขา

“อ๊ะ...... ไม่เอา..... ฉันขับรถอยู่นะ แบบนี้เดี๋ยวก็รถคว่ำหรอก.....”ปาลีเกร็งท่อนขาทั้งสองอีกครั้ง เธอหันไปส่งสายตาดุใส่ดนุพล

“ไม่ต้องกลัวหรอก ฉันจะระวังนะ”ดนุพลลดความเร็วรถลง เขาดันนิ้วเข้าไปข้างในอีกฝ่ายแล้วหมุนควงอยู่พักหนึ่ง

“เธอนี่มัน.......แย่ที่สุดเลย........”ปาลีหยุดเขาไม่ได้แล้ว โดนเขาปลุกเร้าจนริมฝีปากสั่นเครือ ทั้งร่างร้อนรุ่มไปหมด

“ฉันอยากใส่เข้าไป”ดนุพลรุกกดจูบไปตามต้นคอระหงของปาลี ทิ้งรอยจูบสีสวยไว้ตามที่ต่างๆ

“อ๊ะ ไม่ได้นะ ยังขับรถอยู่เลย......”ปาลีร่างกระตุกด้วยความตกใจ เธอพยายามดิ้นหนี

แต่ไม่คิดว่าพอเธอลุกขึ้น ก็กลายเป็นว่าจัดท่าทางได้พอดี ดนุพลจับเอวของเธอกดลง แล้วเอาส่วนชูชันที่กำลังมีความต้องการสูงสอดใส่เข้าไป

“อ๊า......”ปาลีร้องด้วยความตกใจ เธอไม่กล้าขยับซี้ซั้วอีก รู้สึกจะบ้าตายที่ในตอนนั้น เธอรู้สึกถูกเติมเต็มสุดๆ

“อือ..........”บรรยากาศยิ่งเร่าร้อนขึ้นไปอีก ความรู้สึกที่โดนตอดรัดข้างในทำให้เขารู้สึกดีราวกับโดนดูดวิญญาณออกไป ดนุพลเงยหน้าขึ้น เสียงครางต่ำเล็ดรอดออกมาจากมุมปาก

“รู้สึกดีไหม?”ดนุพลลดความเร็วลงอีก ขยับท่อนล่างให้แนบชิดขึ้นจากนั้นก็ขยับไปข้างหน้าข้างหลัง

“...........”ปาลีกัดริมฝีปากแน่น ใบหน้าขึ้นสีแดงฉาน พยายามไม่ให้ตนเองหลุดปากส่งเสียง

“ตี๊ดๆ”

หลังจากผ่านช่วงเวลาอันร้อนแรงไป ปาลีก็ซบลงบนแผ่นอกแกร่งของดนุพล ใบหน้าแดงระเรื่อ เหงื่อไหลซึมไปทั่ว ริมฝีปากเผยอยิ้มอย่างมีความสุข

ในตอนนั้นเธอโยนเอาความคิดเรื่องรฐากับขวัญชีวีออกไปให้ไกลจากหัวแล้ว

“คืนนี้เธอไม่ต้องกลับบ้านเหรอ? พ่อแม่เธอจะไม่เป็นห่วงเอาเหรอ?”ดนุพลค่อยๆ ใช้นิ้วมือลูบไล้แผ่นหลังขาวสวยราวกับหยกของปาลี

ปาลีกดปากพลางนึกคิด“กลับดีกว่า ไม่งั้นถ้าพรุ่งนี้เช้าพ่อแม่ไม่เห็นฉันล่ะก็ พวกเขาต้องเป็นห่วงมากแน่ๆ”

ตอนนี้ก็ใกล้จะตีสอง คิดว่ารฐากับขวัญชีวีก็คงจะหลับไปแล้ว

“ก็ได้ ขอพักอีกสิบนาที แล้วฉันจะขับรถไปส่งเธอนะ”ดนุพลมองปาลีด้วยสายตาบ่งบอกว่าไม่อยากให้กลับ

“อื้อ!”ปาลีหลับตาลงอย่างสบายใจ ไม่รู้ว่าทำไม ตอนอยู่กับดนุพลเธอถึงได้สบายใจขนาดนี้ อยู่เคียงข้างเขา เธอจะไม่คิดถึงอะไรเลยก็ได้ แค่อยากจะกอดเขาไว้ อิงแอบในอ้อมอกของเขา มอบทุกสิ่งทุกอย่างให้กับเขา

ตอนที่ปาลีถูกดนุพลปลุกให้ตื่นเธอก็สวมเสื้อผ้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว เธอนั่งอยู่ข้างในรถของดนุพล แล้วรถของเขาก็มาจอดอยู่ที่แถวบ้านของเธอแล้ว

“ดนุพล เธอรู้ได้ยังไงว่าบ้านฉันอยู่แถวนี้?”ปาลีอดตะลึงไม่ได้ มองดูตัวเองที่สวมใส่เสื้อผ้าเรียบร้อย คิดดูก็เป็นเพราะดนุพลใส่ให้ตอนเธอหลับ แล้วอุ้มเธอมาที่รถ การกระทำทั้งหมดนี้กลับไม่ทำให้เธอตื่น แต่ก็อาจจะเป็นเพราะเขานั้นอ่อนโยนมากก็เป็นได้