ยั่วรักประธานเย็นชา(NC+) นิยาย บท 23

ตอนที่23 เป็นคนสารเลวกันทั้งนั้น

ตอนเธอตื่นขึ้นมา พอลองใช้มือสัมผัสดูรอบๆ ก็ไม่มีร่างของรฐาอยู่แล้ว เธอรีบลุกจากเตียงแล้วเขาไปดูในห้องน้ำทันที เธอก็ไม่เจอกับรฐา ในตอนนั้น เธอเกิดมีลางสังหรณ์ไม่ดีขึ้นมา ถึงแม้ว่าในตอนนั้นจะเคาะประตูห้องนั้นปาลีผู้เป็นพี่สาวก็ตาม

ไม่คิดว่า จะเป็นอย่างที่เธอคิดจริงๆ

ไม่รอให้เธอพูดจบ รฐาก็ปิดปากเธอไว้ ทำเหมือนที่ทำกับปาลีเมื่อก่อนหน้านี้ เขารีบพาเธอเข้าไปในห้องนอนของเขา

เขากลัวว่าถ้ายังช้ากว่านี้ พ่อแม่ของพวกเธออาจจะตื่นแล้ว ถึงตอนนั้นถ้ามาเจอว่าเขากับขวัญชีวีแอบเล่นชู้กันมาตลอด การหมั้นหมายของเขากับปาลีก็คงจะต้องสิ้นสุดลงเช่นกัน

ใช่แล้ว มาจนถึงตอนนี้ เธอก็ยังไม่ยอมปล่อยปาลีไป ยิ่งวันนี้เขาได้ลิ้มลองความหอมหวานนั้นแล้ว ก็ยิ่งไม่อาจจะปล่อยปาลีไปได้

ปาลีที่ถูกทิ้งไว้บนเตียงนั้น นอนหงายตัวสั่นไปหมด น้ำตาไหลลงมาอย่างเงียบงัน ไม่แม้แต่จะขยับตัว

ดนุพล ขอโทษนะ ขอโทษ ขอโทษจริงๆ...... ริมฝีปากของปาลีขยับพึมพำประโยคเหล่านี้ซ้ำไปซ้ำมาอย่างเงียบๆ

“ติ๊ดติ๊ดติ๊ด.....”

ในตอนนั้นเอง โทรศัพท์ของปาลีก็ดังขึ้นมา

ปาลีที่ยังดูไร้ชีวิตชีวาเหมือนคนตายนอนเหยียดตัว ในตอนนั้น ไม่เวลาอะไรก็ไม่อยากทำ ถ้าเกิดความตายสามารถชำระล้างร่างกายของเธอได้ เธอก็ยอมจะตายเสียตอนนี้เลย

แต่จู่ๆ เธอก็นึกถึงคำพูดของดนุพลตอนอยู่บนรถขึ้นมาได้ ตอนนี้ โทรศัพท์เครื่องนี้ คนที่โทรมาต้องเป็นดนุพลแน่นอน

ปาลีรีบคลานไปหยิบโทรศัพท์มาดู เป็นเบอร์ที่ไม่รู้จักจริงๆ ด้วย

“ฮัลโหล....”

ปาลีรับโทรศัพท์ด้วยเสียงสั่นเครือ

“ที่รัก ทำไมรับสายช้าจัง หรือว่าหลับไปแล้ว ฉันโทรมารบกวนเธอหรือเปล่า?”

เสียงที่ออกมาจากโทรศัพท์เป็นเสียงของดนุพลอย่างที่คิดไว้

“..........”

พอได้ยินน้ำเสียงอบอุ่นที่แสนคุ้นเคยของดนุพล ปาลีก็รีบปิดปากสนิท เธอกลัวว่าจะทนไม่ไหวแล้วเผลอร้องไห้ออกมา น้ำตาของเธอไหลรินเป็นสายมากกว่าเดิม

“ที่รัก ทำไมไม่พูดอะไรเลยล่ะ?”

ดนุพลเอ่ยถามอย่างเป็นห่วง

แต่ไม่รู้ว่าที่เขาเรียกที่รักอย่างอ่อนโยนนั้น ทำให้หัวใจของปาลีใกล้จะแหลกสลายไปแล้ว พยายามจะกดความรู้สึกอยากร้องไห้เอาไว้ ปาลีตอบกลับเสียงแผ่ว “ฉัน.....หลับไปแล้วน่ะ”

“ฉันนึกว่าเธอจะเย็นชาใส่ซะอีก ไม่คิดว่าเธอจะหลับเร็วขนาดนี้ งั้นก็ดีแล้ว เธอนอนเถอะ ฉันจะวางสายแล้ว เออใช่ พรุ่งนี้ฉันจะขับรถไปส่งเธอที่ที่ทำงานนะ”

“หนีบขาเข้ามามากกว่านี้อีก!”

รฐาฟาดมือลงบนก้นขาวนวลของขวัญชีวีอย่างแรง เขายิ่งขยับเอวสอบเขาไปเร็วและแรงกว่าเดิม

“เจ็บ...... พี่เขยมันเจ็บนะ.....”

ขวัญชีวีที่โดนรฐาระเบิดอารมณ์ใส่ทำเอาเจ็บจนน้ำตาไหลออกมา

“สารเลว เป็นนังสารเลวกันทั้งนั้น!”

รฐาน่ะเหรอจะเห็นใจเธอ มือข้างหนึ่งรวบปิดปากขวัญชีวีไว้ไม่ให้เธอส่งเสียงร้องออกมา มืออีกข้างฟาดลงบนก้นขาวๆ ของเธอหลายต่อหลายครั้ง ฟาดจนน้ำตาของขวัญชีวีพรั่งพรูออกมา ก้นของเธอทั้งแดงทั้งบวม

จนถึงตอนสุดท้าย ก็มีเลือดไหลซิบลงมาจากต้นขาของขวัญชีวี ไหลลงมาถึงน่องขา ลงมาถึงพื้น แต่รฐาก็ยังคงฟาดมือและสอดใส่อย่างบ้าคลั่ง

“ฮือ ฮือ........”

ขวัญชีวีทั้งพยายามส่ายหน้า ทั้งพยายามขยับตัวหนีสุดชีวิต วันนี้พี่เขยของเธอช่างเหมือนกับสัตว์ร้าย เธอทั้งกลัว เธอทั้งเจ็บ ใครก็ได้มาช่วยเธอทีเถอะ!

รฐาทำซ้ำๆ ไปประมาณชั่วโมงครึ่ง จนกระทั่งขวัญชีวีทนไม่ไหวจริงๆ ดวงตาทั้งสองเหลือกขึ้นไป ถึงได้ยอมหยุดอย่างช่วยไม่ได้

แต่มองดูของตัวเองที่ยังชูชันมีความต้องการอยู่ รฐาที่รู้สึกดีขึ้นแล้วก็หงุดหงิดขึ้นมาอีก ที่รู้สึกดีก็เพราะเขายังมีพลังมากมายเหมือนเดิม ที่หงุดหงิดก็คือพอทำกับปาลีดันล่มไปก่อน แล้วเขาก็ไม่ได้เป็นครั้งแรกของเธอ