ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 194

ตอนที่ 194 เป่าผมให้เธอ

“จูบฉัน......กระทันหัน?”ในสมองของนัชชาเต็มไปด้วยคำถาม ถ้าเธอจำไม่ผิดว่าเมื่อกี้พวกเขากำลังทะเลาะกันอยู่ตอนนี้เกิดอะไรขึ้น?

ในสายตาของเตชิตเต็มไปด้วยหน้าตาของผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้า หน้าตาของเธอดูงดดงามตอนที่ไม่มีเครื่องสำอางค์ก็ดูสะอาดสดใส “เธอเป็นแบบนี้สวยมาก”

“??”นัชชาตกกระใจไปหมดแต่เธอไม่ได้แสดงออกมาแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา “ตอนนี้ฉันไม่อยากจะคุยกับนาย”

“เพราะอะไร?”

“เพราะอะ......”นัชชาเหลือกตาขาวใส่เขาแล้วหยุดพูด สูดหายใจเข้าลึกๆ “ช่างเถอะ ไม่เพราะอะไรฉันไม่อยากจะพูดได้ไหม?”

พูดจบเธอยกมือจะไปเอาไดร์เป่าผมจากมือผู้ชาย เตชิตยกมือขึ้นแล้วรีบขอโทษ “เมื่อกี้ฉันผิดไปแล้ว”

นัชชาอึ้งไปเลย “นายพูดอะไรนะ?”

ตาของผู้ชายที่ดำเหมือนหลุมดำมองมาทางเธอแล้วพูดซ้ำอีกครั้งว่า “เมื่อกี้ฉันผิดไปแล้ว”

มือของนัชชาลดลงแล้วเบะปาก ในใจก็รู้สึกไม่สบายอยู่ดี “นายไม่ได้ผิด ฉันผิดเองที่ฉันใจแคบ......”

“เสื้อตัวนั้นพวกเราไม่เอาแล้ว”เตชิตขมวดคิ้วแล้วพูดขัดเธอก่อน ไม่อยากฟังให้มาว่าไม่ดีของเธอรวมไปถึงเธอว่าตัวเองก็ไม่ได้

นัชชาชะงักรู้สึกแปลกใจมาก “เมื่อกี้นายยัง......”

“ฉันรู้ว่าสิ่งที่เธอแคร์ไม่ใช่เสื้อ”เตชิตไม่เอาคำพูดที่ปรัณพูดมาเล่าให้เธอฟังถึงแม้ไม่รู้ว่าจะได้ผลไหมแต่อย่างน้อยนัชชาไม่ได้ขัดขืนแล้ว “ฉันไม่ได้คิดในมุมมองของเธอเอง”

นัชชาอึ้งจนเงียบไปเลยไม่น่าเชื่อว่าแค่เวลาสั้นๆที่อาบน้ำไปเขาก็เปลี่ยนไปเยอะขนาดนี้ เธอเงยหน้ามองไปทางเธออย่างสงสัยอยากจะดูความไม่ใส่ใจจากตาของเขาแต่นัยน์ตาของเขานอกจากความจริงจังก็มีแต่ความจริงจังแล้ว

ความโกรธในใจเริ่มหายไปเธอตาตกมือประสานกันอยู่ด้านหน้าอธิบายกับเขาอย่างไม่แน่ใจ “ฉันไม่ได้โมโหเพราะเสื้อตัวเดียว ฉันแค่รู้สึกว่าของๆฉัน หยิบจับเองโดยไม่ได้บอกฉันก็คือการไม่ให้เกรียติฉัน อีกอย่าง......นั่นเป็นของที่นายให้ฉัน”

“ถ้าเธอชอบแค่มาบอกกับฉัน ฉันจะให้แน่นอน แต่ไปเอาของฉันเองโดยไม่บอกกัน ถึงแม้จะเป็นคนที่สนิทกันมากๆก็ไม่ควรทำแบบนี้”

“หรือในสายตาของพวกนายฉันทำเรื่องเล็กเป็นเรื่องใหญ่ แต่สำหรับฉันแล้วเป็นเรื่องที่หนักมาก ฉันไม่ชอบ”พูดถึงตอนนี้เธอเงยหน้าขึ้นมามองไปทางผู้ชายอยู่ตรงหน้าแล้วพูดเบาๆ “ของฉันก็คือของฉัน”

พอเตชิตได้ยินเธอพูดเบาๆหัวใจของเขาก็เหมือนจะหายใจไม่ได้ สุดท้ายก็คือเธอแคร์เขามากเกินไปถึงแม้เขาไม่พูด แต่เซ้นส์ผู้หญิงของเธออาจรู้ที่ผิดปกติของทีนาร์แล้ว

เขาไม่มีสิทธิ์ที่จะไปต่อว่าเธอ เหมือนที่เธอพูดเธอไม่ชอบหนิ ไม่ชอบก็ไม่ต้องทนเขาไม่มีสิทธิ์ที่จะให้เธอเข้าใจในความคิดของเขา

เตชิตปล่อยไดร์เป่าผมที่อยู่ในมือเดินขึ้นไปหนึ่งก้าวแล้วดึงคนเข้ามาในอ้อมกอด คางไปไว้บนไหล่ของเธอ “หลังจากที่อยู่กับฉันมาเธอต้องเสียใจไม่น้อยแน่เลยสินะ”

ตอนนั้นพวกเขายังไม่ใกล้ชิดกันขนาดนี้ ในสายตาของเธอผู้ชายคนนี้สูงส่งเหมือนหัวของเขาจะก้มลงให้ใครก็ไม่ได้ เขายืนอยู่ที่สูงเอื้อมยังไงก็เอื้อมไม่ถึงเขาแข็งแกร่งจนทำให้เธอรู้สึกอยากถอยออกห่างทุกครั้งที่ก้าวไปหาเขา

อยู่กับเขา เธอไม่เคยคิดว่าจะมีวันที่เข้ากันได้ดีขนาดนี้ เธอหวาดกลัวมากเพราะทั้งหมดที่เกิดขึ้นนั้นเกิดขึ้นในวันที่ผ่านมาแล้วครึ่งปี เขาเป่าผมให้ตัวเองท่าทางก็ดูอ่อนโยนเหลือเกิน

คิดแบบนี้แล้วเหมือนไม่ใช่ความจริงเลย เหมือนเป็นแค่ภาพที่เธอคิดขึ้นมาเองแค่แว๊บตาก็จะหายไป

เหมือนจะรับรู้ถึงความดุเดือดของสายตาเธอ ผู้ชายยกมือเอาผมไปไว้หลังหูของเธอแล้วยิ้มที่มุมปาก “ฉันก็ไม่เคยคิด”

รอบข้างมีผู้หญิงมากเกินไป ถึงแม้เขาจะไม่ไปหาแต่ก็มีผู้หญิงมาหาเธออยู่ดี เห็นคนมามากมายหัวใจของเขาไม่เคยจะเต้น เพราะใครคนไหนเลย เขาคิดว่าชาตินี้คงหาคนที่ไปด้วยกันจนถึงบั้นปลายชีวิตได้ ไม่เคยหวังอะไรแต่ไม่คิดว่าเธอจะเป็นคนที่มา ทำให้หัวใจของเขามาเต้นแรงเพราะเธอ

ความรักที่มีให้เธอเริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่?

คิดไปปคิดมาอาจจะโดนลิขิตตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกันแล้ว

“เตชิต นายว่ามีวันที่พวกเราจะจากกันไหม?”ขนตาของเธอกระพริบไวมากเธอไม่กล้าที่จะพบเจอกับคำถามแบบนี้

แค่เริ่มคิดก็เศร้าแล้ว ถ้าเกิดแบบนั้นขึ้นจริงๆนัชชาเองก็ไม่รู้ว่าเธอจะทำยังไง

ผมเป่าไปถึงครั้ง พอได้ยินเธอพูดแบบนี้เขาก็ปิดไดร์เป่าผม ตาคู่นั้นที่ยิ้มอยู่ก็เต็มไปด้วยความจริงจัง “ไม่มั่นใจในตัวฉันหรือเธอ ไม่มั่นใจกับตัวเอง?”