ตอนที่510วิดีโอที่น่าตกใจ
ทันใดนั้นคนที่อยู่ในเหตุการณ์ก็หน้าซีดกันหมดคำตอบที่ไม่อยากได้ยินที่สุดก็คือคำตอบนี้
หัวหน้าทีมเตะเขาลงไปกองกับพื้น“ฆ่าแล้วเหรอ”ฆ่าที่ไหนบอกมา
“ฆ่าในทุ่งดอกป๊อปปี้นั่นแหละบีบคอจนตายเลยหล่อนไม่เชื่อฟังเหยียบดอกไม้เสียหายไปตั้งเยอะ”ชายหนุ่มพูดด้วยสายตาที่ไม่มีความเสียใจหรือความกลัวแม้แต่น้อย
การจ้องมองด้วยสายตาแบบนั้นแม้มองอีกครั้งก็ยังรู้สึกหนาว
พวกสวะแบบนั้นคงไม่เคยรู้จักคำว่ามนุษยธรรมหรอก
“ศพล่ะ?”
“จัดการเรียบร้อยแล้ว”
“จัดการที่ไหน?”
“พวกเราสับเธอเป็นชิ้นๆแล้วเอากินกันแล้ว”
เตชิตได้ยินดังนั้นสีหน้าเปลี่ยนจนดูไม่ได้ขนาดผู้ใหญ่ที่นั่งข้างๆยังแอบกังวลกลัวว่าเตชิตจะทุบรถพังเสียก่อน
แต่เรื่องที่กังวลก็ไม่ได้เกิดขึ้นจริงเขานั่งและค่อยๆคลายมือที่กำไว้แน่นอย่างสงบ“ปืนอยู่ไหน”
ปืน……
ผู้บังคับบัญชากำมือไว้ที่เอวแน่น“คุณเตชิตอย่าเพิ่งร้อนใจแค่นี้ยังสรุปไม่ได้……”
“ให้ผมเถอะ”เขากัดฟันแน่น
“ผมอยากจะ…เห้ย!”
ไม่ทันพูดจบเตชิตรั้งมือเขาออกแล้วหยิบปืนพกอันเล็กจากกระเป๋าข้างเอวเขาดวงตาเต็มไปด้วยความโกรธแค้นรอบกายเขาล้อมรอบด้วยแรงปรารถนาจะทำลายทุกอย่างเขาไม่ใช่ทนายที่สุขมอีกต่อไปเหมือนเปลี่ยนเป็นคนละคน“ใช้เสร็จจะคืนให้”
ผู้บังคับบัญชาฟังแล้วกระตุกตาขึ้นมองเขาที่กำลังจะลงจากรถมีความรู้สึกว่าการกระทำแบบนี้จะนำไปสู่ผลที่ไม่อาจแก้ไขอย่างแน่นอนก็รีบดึงเสื้อเขาไว้“คุณไปไม่ได้”
ตอนนี้นัชชาจะเป็นตายร้ายดีก็ไม่รู้เตชิตเหมือนคนใกล้จะเป็นบ้ายิ่งได้ยินคำว่า”ตาย”เขาก็ทนไม่ได้จนต้องระเบิดออกมา
ไม่มีได้ไม่ได้มีแต่อยากไม่อยากถ้าเกิดอะไรขึ้นกับนัชชาจริงๆเขาไม่กล้ารับรองว่าเขาจะทำเรื่องอะไรออกมาก
เขาดึงมือเขาออกใบหน้าเต็มไปด้วยความโกรธแค้น“ออกไป”
แขนเหวี่ยงไปโดนหลังคารถจนเจ็บยังไม่ทันได้ตั้งตัวอีกฝ่ายก็รีบกระโจนเข้ามาดึงคอเสื้อไว้“ใจเย็นก่อนต้องใจเย็นไว้ยิ่งสถานการณ์แบบนี้ยิ่งวู่วามไม่ได้”
เตชิตฟังไม่เข้าหูด้วยซ้ำมือใหญ่ที่มีปืนอยู่ในมือสั่นเป็นจังหวะเส้นเลือดบนคอนูนขึ้นมาเหมือนแผลเป็นใหญ่มองดูน่าสะพรึงนักขณะที่กำลังจะยกปืนขึ้นมายิงนั้นก็มีเสียงตำรวจนายหนึ่งดังขึ้นมาจากมอนิเตอร์....
“หัวหน้าครับเจอวิดีโอในห้องม้วนนึงแต่ใส่รหัสไว้ต้องเอากลับไปเปิดที่สถานีครับ”
เมื่อวัตถุต้องสงสัยถูกส่งมอบให้กับช่างเทคนิครหัสผ่านก็ไม่ซับซ้อนทำให้ตรวจพบได้อย่างรวดเร็วแต่เมื่อเห็นภาพในวิดีโอเทปทุกคนดูเหมือนจะตกใจจนพูดไม่ออก
ในวิดีโอเป็นฉากที่คืนนั้นhawkกำลังทารุณกรรมนัชชาอยู่พอดีความละเอียดในภาพไม่ค่อยดีแต่ก็มองเห็นเงาของคนสองคนอย่างชัดเจน
วิดีโอเล่นต่อเนื่องอยู่20กว่านาทีร่างกายผู้หญิงถูกกดอยู่ใต้ร่างผู้ชายบนตัวเธอเหลือเสื้อผ้าแค่ไม่กี่ชิ้นแต่ก็มองไม่เห็นอะไรเพราะมีร่างกายกำยำของผู้ชายคอยบังอยู่แต่ก็สามารถเห็นหมัดที่ปล่อยลงไปที่ตัวเธอได้อย่างชัดเจน
ในวิดีโอไม่มีเสียงน่าจะมีคนตัดออกไปแล้วยิ่งทำให้ภาพในวิดีโอนั้นน่ากลัวขึ้นไปอีก
เอ่อ....
นักเทคนิครีบปิดทันทีหลังดูจบขนาดเขาเป็นคนนอกยังรู้สึกไม่สบายใจยิ่งไม่ต้องพูดถึงสามีของเธอเช่นเตชิตคิดถึงปฏิกิริยาที่จะเกิดขึ้นกับเตชิตก็ทำให้รู้สึกหนาวสั่น“จะให้คุณเตชิตดูไหมครับ”
ผู้เชี่ยวชาญทางเทคนิคอยากจะพูดว่าไม่ให้ดูแต่คิดไปคิดมาเตชิตมีสิทธิที่จะดูแถมเขายังเป็นคนเอามาด้วยตัวเอง
ทำไงได้ให้เขาดูเถอะ
ตำรวจยศน้อยเป็นคนเอาวิดีโอไปส่งผู้เชี่ยวชาญทางเทคนิคมองหน้ากันไปมาไม่ถึงห้านาทีเขาก็กลับมาหัวหน้าพยักหน้าไปทางเขาเป็นสัญญาณว่า“ไม่เป็นไรใช่ไหม”
ตำรวจนายนั้นไม่ทันได้ตอบอะไรก็ได้ยินเสียงดังเหมือนโดนหมาป่าขย้ำก็ไม่ปาน
คนในห้องต่างกันยืนนิ่งในที่ของตัวเองยิ่งเปิดวิดีโอนานเท่าไหร่เสียงสั่นสะเทือนยิ่งมากเท่านั้นมันสั่นเหมือนกับกำแพงจะพังลงมาแม้แต่กระดาษบนโต๊ะก็ยังสั่นตาม
หัวหน้าทีมหันซ้ายขวาคิ้วก็ขมวดขึ้นมา”ตามหาคนร้ายต่อไปถ้าหาคนแบบนี้ไม่เจอฟ้าต้องพังทะลายมาแน่”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยั่วรักทนายคนโหด
แจ้งความแม่มเลยค่ะ ลักพาตัว ทำร้ายร่างกาย งงนะ พระเอกนางเอกไม่มีใครด่าเลยว่าทำไมพาเด็กมาโดยไม่ขอก่อน...