ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 591

ตอนที่ 591 ผิวกายที่คุ้นเคย

นัชชาสบตาดวงตาสีดำทะมึนดั่งน้ำหมึก หัวใจของเธอเต้นดั่งสายฟ้าฟาด มือทั้งสองข้างจับด้านข้างชายผ้าขนหนูแน่น หล่อนแทบไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะเอ่ยคำอะไรออกไปดี

เตชิตมองหล่อนที่กำลังม้วนต้วนอยู่ เขาได้แต่เบนสายตาเลี่ยงออกไม่อยากทำให้หล่อนตกใจ เขาลุกยืนขึ้นเดินก้าวยาวไปยืนใกล้หล่อน พลันสูดลมหายใจอย่างรีบเร่ง “ทำไมไม่เสื้อผ้าให้มันดีๆหน่อยค่อยออกมา ออกมาแบบนี้เดี๋ยวก็เป็นหวัดหรอก”

ในใจของนัชชายังมีข้อกังขาอยู่ หากแต่ได้ยินประโยคแรกที่เขาพูดเขาก็ยังคงเป็นห่วงตัวหล่อนอยู่ดี จะอะไรยังไงหล่อนก็ไม่สนแล้ว หล่อนเงยหน้ามองใบหน้าของเขา แนวขากรรไกรของเขาที่มันกำลังตึงเกร็งขึ้น หล่อนให้กำลังใจตัวเองและใช้พลังทั้งหมดที่มีด้วยการเขย่งปลายเท้าสูงขึ้นใช้มือเรียวงามทั้งสองข้างตวัดพาดคอเขาเอาไว้แน่น “แบบนี้ก็ไม่เป็นหวัดแล้วค่ะ”

ร่างกายสูงใหญ่ที่อยู่ใต้มือของหล่อนแข็งชะงัก ตัวนัชชาเองยังรู้สึกได้กับการเปลี่ยนแปลงที่ชัดเจนขนาดนี้ เหมือนกับเอาก้อนเนื้อกลายร่างมาเป็นก้อนหินแข็งเกินจะบรรยายได้

ใบหน้าขาวนวลเปล่งปลั่งดวงเล็กห่างจากเขาไปแค่คืบเดียว ผมของหล่อนปล่อยสยายอยู่ด้านหลังทั้งหมด บนใบหน้ามีไรผมอยู่ประปราย ความหอมของครีมอาบน้ำกลิ่นลาเวนเดอร์นั้นหอมเตะจมูกมันนำพากลิ่นความหอมหวานของผู้หญิงโดยเฉพาะ

เขารู้สึกว่าเหมือนตัวเองครึ่งหนึ่งเป็นสิงโตแอฟริกาที่หิวโซเวลาช่างพอเหมาะพอดีที่เจ้ากวางน้อยเนื้อตัวอวบอิ่มตัวนั้นปรากฎกายขึ้นอยู่ตรงหน้า ในความคิดแรกที่ได้เห็นเขาต้องการกลืนกินหล่อนทั้งตัว

แต่ว่าทำไม่ได้

หล่อนยังคงสูญเสียความทรงจำไปแถมยังมีบาดแผลบนเรือนร่างอีก

เขาได้แต่ปิดตาลงพยายามอดใจไว้ การอดกลั้นแบบนี้เปรียบเหมือนกับว่าคนที่กำลังจะตายอยู่ท่ามกลางทะเลทรายที่ร้อนระอุเขากระหายน้ำและกำลังปล่อยน้ำขวดสุดท้ายในมือทิ้งลงไป

แต่เขาก็บังคับตัวเองให้ทำสำเร็จ

แขนอันทรงพลังของเขาแนบลำตัว มือเกร็งแน่นจนข้อมือขาวซีด เขาเงยหน้าขึ้นอย่างอ่อนโยน กระเดือกขยับเอ่ยเสียงแหบพร่าออกมา “เชื่อผมนะ”

นัชชากระพริบตาปริบๆแต่ไม่ได้ถอยห่างแต่กลับกอดคอเขาเขยิบใกล้เข้าไปอีก “ฉันไม่ฟัง”

เต้านมเว้าโค้งอันเด้งดึ๋งของหล่อนอยู่พอดีกับตำแหน่งหน้าอกแข็งแกร่งของเขา อีกคนช่างอ่อนนุ่มมืออีกคนช่างแข็งแกร่ง มันช่างแตกต่างจนน่าคลั้งไคล้อยากขยำให้เต็มมือ เตชิตรู้สึกได้ว่าเหมือนกับตัวเขาเองจะระเบิด เขาได้แต่อดทนอดกลั้นกัดฟันไว้ “นัชชาเธอตั้งใจใช่ไหม?”

“………”

นัชชาได้ยินสิ่งที่เขาพูดซึ่งเดิมทีหน้าหล่อนก็แดงจนเลือดสาดออกมาอยู่แล้ว หล่อนทำเสียงง้องอนปนโมโหหน่อยๆแผ่วเบาใกล้ซอกหูของเขา “คุณดูไม่ออกหรอ......”

ประโยคนี้แหละที่เหมือนตัวเปิดประเด็นมันยิ่งเผยความต้องการของร่างกายเขาเพิ่มมากขึ้น เหมือนกับว่าเขาได้รับอนุญาตจากสิ่งบางอย่าง มันทั้งตื่นเต้น ทั้งดีใจ และตกใจ อารมณ์ทุกอย่างมันถาโถมเข้ามารวมกัน แต่เขาไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรกับความรู้สึกนี้ดี

ต้องการกอดหล่อนหรอ?

ต้อง...ทำสิ่งที่ตัวเองอยากทำเรื่องนั้นหรอ?

ในสมองคิดทบทวนหลายครั้งจนนับไม่ถ้วน แต่ตอนนี้มีโอกาสทำเรื่องนี้ในเวลานี้แล้ว เขากลับตะลึงงึงงันไป

นัชชารอเขาตอบสนองแต่ก็ไม่มีการตอบสนองอะไรกลับมา หล่อนคิดว่าเขาคงตกใจไปแล้ว แต่รอแล้วรอเล่า จนปลายเท้าที่เขย่งไว้เริ่มปวดเมื่อย เขาก็ไม่ตอบกลับมา หล่อนรู้สึกอับอายอย่างสุดๆ

หล่อนส่งยื่นตัวเองให้เขาถึงปากแต่เขากลับไม่มีอาการอะไร มันไม่มีความหมายอะไรเลยหรอ?

หรือเป็นเพราะว่าสภาพหล่อนตอนนี้ดูไม่ได้หรอ?

หรือว่าความปรารถนาต่อหล่อนยังไม่รุนแรงพอ?

ปลายนิ้วของเขามีเนื้อหยาบกร้านบางๆยิ่งสัมผัสผิวที่บอบบางของหล่อนมันยิ่งทำให้ไฟลุก

ความรู้สึกแปลกประหลาดนี้มันเล่นไปทั้งตัว ลมหายใจของเธอรีบเร่งขึ้น มือทั้งสองข้างจับหมอนที่อยู่ใต้ศีรษะแน่น เสียงที่เล็ดลอดออกมาเหมือนกับคนจะร้องไห้ ไม่รู้ว่าอายหรือรำคาญกันแน่ “คุณอยากได้ก็รีบหน่อย อย่าถามต่อ....”

เตชิตรีบตอบรับอย่างทนไม่ไหว เขามองใบหน้าตรงข้ามที่แดงแจ๋ สายตาเด็กที่ไม่รู้ประสีประสา ฝ่ามือใหญ่ดึงผ้าขนหนูที่ห่อหุ้มตัวเธอออก เธอไม่ได้ใส่อะไรไว้ด้านใน ผิวเปล่าเปลือยเผยออกมาตรงหน้าเขา สายตาของเขามันลุกโชนขึ้นมา

ไม่ต้องถามต่อ เขากดทับตัวหล่อนประกบปากอย่างเร่าร้อน ความปรารถนาในตัวหล่อนตั้งหลายเดือนอารมณ์ทุกสิ่งทุกอย่างมันปนเปเข้าไปกับจูบอันดูดดื่มที่เร่าร้อน

นัชชารู้สึกถึงการหายใจที่ประสานกันอยู่ขนาดลมหายใจก็เหมือนโดนเขาดูดออกไปด้วย ตัวหล่อนเหมือนเรือใบที่กำลังโลดแล่นอยู่กลางทะเลมีเพียงเขาที่อยู่ตรงหน้าเท่านั้นที่จะยึดหลักประคองหล่อนไว้ได้

เตชิตจับมือของหล่อนให้ยึดต้นคอของเขาไว้ เสียงน้ำลายที่ปลุกปั่นอยู่ซอกหูมันทำให้ใจเต้นโครมครามหน้าแดงแปร๊ด เขาไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้นเขาไซ้ซอกคอระหงต่ำลงเรื่อยๆประจับรอยจูบแดงๆนับไม่ถ้วนที่กระดูกไหปลาร้า ซุกไซ้ต่ำลงจนถึงบางสิ่งที่ล่อตาล่อใจที่มันนูนออกมาจากตัวหล่อน เขาหยุดการไซ้แต่รีบเร่งใช้แรงดึงดูดขึ้นมา

“อ๊า.....” เสียงกระเส่าอันเซ็กซี่และมีเสน่ห์ที่สุดหลุดออกมาจากปากหล่อน ขนาดตัวนัชชาเองจะไม่เชื่อตัวเองเลยด้วยซ้ำว่าจะมีเสียงแบบนี้เล็ดลอดออกมาได้

เสียงแบบนี้มันทำให้เตชิตพอใจมาก ความปรารถนาในตัวเขามันอดทนจนถึงที่สุดแล้ว ทุกส่วนของกล้ามเนื้อของเขามันเกร็งขึ้น หน้าผากของเขาผุดหยาดเหงื่อร้อนๆเต็มไปหมดมันไหลไปตามแนวสันกรามของเขาร่วงหยดลงบนตัวหล่อน มันช่างเร่าร้อนร้อนจนใจของเธอก็เร่าร้อนขึ้นตามมา

เขากลัวหล่อนจะเจ็บ กลัวว่าจะทำให้ไม่สบาย แต่เขาก็ไม่ลืมว่าเขายังต้องดูแลหล่อนเขาอดทนรอจนร่างกายของเธอเริ่มสั่นเทา....

ริมฝีปากบางอันเร่าร้อนจูบเธอไปทั่วกาย นัชชาก็ตอบรับเขาอย่างอ่อนโยน จากอาการตื่นเต้นค่อยๆมลายหายสิ้นไป

ในช่วงท้ายที่สุด เขาคุกเข่านั่งยองๆลง ตรงกลางเตียง ค่อยๆใช้มือทั้งสองข้างจับเรียวขาอันเรียวยาวแยกออกจาก กัน ค่อยๆดันตัวเองเข้าไปให้สุด เอ่ยเสียงที่ชัดเจน หนักแน่นและกึกก้องยังหูของหล่อน “ผมรักคุณ”