ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1039
“นายตามฉันมา！”
เขาไม่เกรงใจเลยสักนิดจริงๆ
แต่คราวนี้ ในฐานะพี่ชายใหญ่อย่างม็อกโก กลับไม่มีความเป็นพี่ชายให้เห็นเลยแม้แต่น้อย หลังจากมองดูเขาครู่หนึ่ง ก็ยอมเดินตามเขาไปแต่โดยดี
เส้นหมี่เห็นแล้ว จึงเหลือบมองดูอีกฝั่งหนึ่งของทางเดิน ใบหน้าสวยๆ ก็เคร่งขรึมเย็นชาลงทันใด เธอก้าวเท้าเดินไปยังโซนห้องพักผู้ป่วย
ได้ยินว่า สาเหตุของทั้งหมดนี้ ก็เป็นเพราะคนสารเลวนั่นที่คอยหลอกตามหลอนอยู่ตลอด！！
เส้นหมี่ใกล้จะเดินถึงโซนห้องพักผู้ป่วย VIP แล้ว
“คุณผู้หญิงคุณชายแสนรัก?”
ประตูของห้องพักผู้ป่วยหมายเลข 09 ในเวลานี้มีสมาชิกทีมย่อยที่สวมใส่ชุดลำลองสองนายกำลังยืนเฝ้าอยู่ตรงนั้นเรียบร้อยแล้ว
หลังจากที่จู่ ๆ เห็นเส้นหมี่ พวกเขาก็ตกใจมาก
เส้นหมี่เหลือบมองพวกเขาสีใบหน้าไร้ซึ่งอารมณ์ใดๆ ：”ผู้หญิงคนนั้นอยู่ข้างใน?”
สมาชิกทีมย่อยทั้งสองคนก็พยักหน้ารับทันที ：”ใช่ครับ พลตรีม็อกโกโทรศัพท์เรียกพวกเรามาเฝ้าเธอไว้โดยเฉพาะ คุณผู้หญิงคุณคิด...........?”
“เปิดออก ฉันอยากเข้าไปเจอเธอหน่อย！”
เส้นหมี่ออกคำสั่งโดยไม่ลังเลใดๆ
สมาชิกทีมย่อยทั้งสองคนได้ยิน ลังเลใจเล็กน้อย ：”คุณผู้หญิงครับ ไม่ใช่ว่าพวกเราไม่ให้คุณเข้าไป เพียงแต่.....เหมือนว่าเธอจะเป็นบ้าแล้ว อาละวาดโวยวายอยู่ในห้องตลอด แม้แต่ประธานคณาธิปเองก็ได้รับบาดเจ็บเพราะฝีมือเธอ พวกเราเป็นห่วงคุณ.........”
“คนบ้า?”
เส้นหมี่จ้องมองห้องพักผู้ป่วยนี้ที่ยังคงมีเสียงอาละวาดดังออกมาอยู่เป็นช่วงๆ แล้วหัวเราะเยาะ
เธออยากจะลองดูซิว่า เธอบ้ายังไง?
เส้นหมี่ถีบประตูเข้าไปดื้อๆ
“ปัง——”
“หา！！”
จริงๆ ด้วย ในวินาทีนั้นที่เธอถีบประตูเข้าไป ก็มีเสียงตะโกนของผู้หญิงคนหนึ่งดังมาจากในห้อง
ตามมาด้วยเงาของสิ่งของอะไรบางอย่างทุบมาอย่างแรง
มุมตาของเส้นหมี่เห็นแล้วก็รีบเบี่ยงหลบทันที
“เพล้ง——!”
สิ่งของหล่นลงบนพื้นแตกละเอียดออกเป็นเสี่ยงๆ ไปในทันที
นั่นเป็นแค่แก้วน้ำชาดื่มน้ำแก้วหนึ่ง
เส้นหมี่มองดูอย่างดูถูก จนกระทั่งเสียงแตกของแก้วน้ำชาบนพื้นนี้ได้เงียบเสียงลง เธอจึงเงยดวงตาทั้งคู่ขึ้น มองดูไปที่ผู้หญิงผมเผ้ากระเซิงนอนขดตัวอยู่หลังม่านหน้าต่างอย่างไม่รีบไม่ร้อน
รูปลักษณ์แบบนี้ดูเหมือนคนบ้าจริงๆ
น่าเสียดาย เธอไม่ใช่
เส้นหมี่หยิบเข็มยาวเรียวเล่มนั้นออกมาจากบนตัวของตัวเอง : “อันที่จริง อยู่ที่เมืองหลวงมานานขนาดนั้น ฉันคิดมาตลอดว่าคนที่โดดเด่นที่สุดในตระกูลโชคศักดาของพวกเธอ ก็คือเธอ!”
เส้นหมี่หยุดลงตรงที่ระยะห่างเพียงแค่หนึ่งนิ้วมือจากคอของผู้หญิงคนนี้
“หลบทำไม? ตอนนี้ฉันยังไม่ฆ่าเธอหรอก”
“……”
“ยิ่งคิดปิดบัง ก็ยิ่งเผยพิรุธออกมาให้เห็นมากขึ้น แต่ในตอนนั้น ฉันเบื่อที่จะไปคิดแค้นกับเธอ เธอผิดก็คือผิด แต่ไม่ควรไปทำร้ายแสงดาว！”
ในที่สุดสายตาของเส้นหมี่ก็ค่อยๆ เย็นชาลงไป
เข็มของเธอก็ค่อยๆ ขยับเข้าไปใกล้ผู้หญิงคนนี้ทีละนิดๆ จริงๆ
ผู้หญิงคนนี้เห็นแล้ว สีหน้าเดี๋ยวเขียวเดี๋ยวขาวสลับไปมา ทันใดนั้น เธอปีนผ้าม่านคิดจะวิ่ง
แต่ในเวลานี้มันสายเกินไปแล้ว ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าของเธอ ผู้หญิงที่ทำให้ทั้งสมรมณ์วัลย์ต่างพากันสยบแทบเท้าของเธอในตระกูลเทวเทพ เข็มในมือเล่มนั้น ก็ได้แทงเข้าไปในคอทั้งเร็วและแรงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
“หา——”
เป็นที่คอเหมือนกัน
แต่ครั้งนี้ ความทุกข์ทรมานที่เส้นหมี่ต้องการ จะต้องหนักกว่าคณาธิปอีกเป็นร้อยเท่าพันเท่า
ทั้งห้องพักผู้ป่วยถูกเติมเต็มไปด้วยเสียงกรีดร้องโหยหวนอันน่าขนลุกของผู้หญิงคนนี้ เธอกุมคอของตัวเองไว้แล้วกลิ้งไปมาอย่างสาหัสอยู่บนพื้น เพราะความเจ็บปวดร่างกายจึงชักกระตุกเป็นครั้งคราว
สมาชิกสองนายด้านนอกเห็นแล้ว ทันใดนั้น หนังศีรษะพวกเขาก็ชาไปตามๆกัน
คุณผู้หญิงคนนี้เล่นบนโหดแบบนี้เลยเหรอ?
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก