ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1087

“ใครนะ?”

ประโยคนี้ออกมา ดลธีเองก็แปลกประหลาดใจมากจริงๆ ด้วย “ทำไมจู่ ๆ ถึงไปตรวจสอบเธอ? ท่านประธานทราบอะไรมาแล้วงั้นเหรอ?”

บอดี้การ์ดชุดดำ : “คงจะใช่ เขาให้พี่ไปสืบหามาว่าผู้หญิงคนนี้ล้มลงยังไง?”

เขานำคำพูดทุกถ้อยคำเหล่านั้นที่แสนรักพูดกับเขาเมื่อสักครู่บอกให้แก่ชายคนนี้

ดลธีฟังแล้วถึงจะเข้าใจ

หลังจากที่เดือนใจเกิดเรื่องพิมเจ้าก็ไม่ได้ไปที่เดอะวิวซีอีกเลยจริงๆ ตอนนั้นเขาก็เคยไปถามคนมาแล้ว พวกเธอก็บอกว่า เธอล้มลงตอนที่ไปตามหาตัวเดือนใจ

จากนั้น เขาก็ไม่ได้สนใจแล้ว

ไม่เพียงแต่เขาไม่สนใจ คนของทั้งเดอะวิวซี ก็ไม่มีใครเก็บมาใส่ใจด้วย

รวมทั้งไชยันต์

แต่ตอนนี้ แม้แต่แสนรักเองก็รู้แล้วว่าเธอล้มลง งั้นแสดงว่าอะไรล่ะ?

อันที่จริงคือง่ายมาก เมื่อคนคนหนึ่งคิดอยากจะปิดบังตัวเอง บ่อยครั้งที่การกระทำของเธอก็ถี่ขึ้นมากกว่าปกติ

เพราะว่าความกลัวและกังวลในหัวใจ เธอก็ยิ่งจะต้องแสดงหลักฐานให้คนเหล่าได้เห็นว่าตัวเองไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ เธอคิดว่า ยิ่งบอกคนเยอะเท่าไหร่ เธอก็จะยิ่งปลอดภัยมากเท่านั้น

แต่เธอหารู้ไม่ว่า ยิ่งเธอตั้งใจมากเท่าไหร่ก็ยิ่งทำให้คนเกิดความสงสัยมากยิ่งขึ้น

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอโง่ถึงขั้นที่ว่ามาหาเส้นหมี่ และข้างกายของเส้นหมี่ ยังมีแสนรักซึ่งเป็นคนที่มีไอคิวสูงมากที่คนต่างพากันตกใจกลัวไปทั่วทั้งเมืองหลวง

ในที่สุดดลธีก็เข้าใจแล้ว ทันใดนั้น เขาทั้งตกใจทั้งโกรธจนด่าแม่ออกมา!

“คนสารเลวนี่ นายคอยดูนะ ฉันจะไปหิ้วหล่อนออกมาเดี๋ยวนี้ จากนั้นค่อยกลับมาคุยกับนายต่อ”

“……”

“อ่อใช่ กระต่ายขาวตัวน้อย นายไปอยู่ข้างกายท่านประธานได้อย่างไร? นายเมื่อก่อนตอนที่ดราก้อน แชนท์สลายตัว ท่านประธานไม่ใช่แนะนำนายให้ไปอยู่ที่สถาบันวิจัยแล้วเหรอ? ทำไมนายถึงออกมาอีกแล้ว?”

ใกล้จะวางสายแล้ว ในสายโทรศัพท์ผู้ชายคนนี้ก็ยังถามด้วยความอยากรู้ขึ้นมาอีกหนึ่งประโยค

บอดี้การ์ดชุดดำไม่อยากคุยกับเขาแล้วจริงๆ

ใบหน้าขาวหมดจดของเขาดูไม่พอใจ แล้วกดวางสายอย่างไม่ลังเลใจ

ดังนั้น เขาจึงไม่ได้ยินอีกหนึ่งประโยคที่ดลธีพูดเรื่อยเปื่อยอยู่ว่า อย่าให้เขาไปทะเลาะ การทะเลาะไม่เหมาะกับเขา

ก็ใช่ ใครจะหาเรื่องใส่ตัวที่จะพาคนคนหนึ่งในกรุ๊ปนักฆ่าที่รับผิดชอบเพียงแค่วิจัยพัฒนายาพิษและอาวุธออกไป คนประเภทนี้ แม้แต่ธนากรเองก็ไม่พาไปหรอก！

แต่คราวนี้แสนรักกลับพาไป

เฮลิคอปเตอร์บินประมาณสามชั่วโมง ในที่สุด ข้างล่างของเบื้องหน้าเห็นเป็น ทะเลทรายโกบี ที่ดูสุดลูกหูลูกตา ยังมีบ้านเรือนที่มีอยู่ประปราย

“ท่านประธานครับ พวกเราถึงเรียบร้อยแล้วครับ”

หลังจากที่บอดี้การ์ดชุดดำก็มองเห็นแล้วจากทางด้านหลัง ก็เตือนขึ้นหนึ่งประโยค

แสนรักพยักหน้า

แสนรักหรี่ตาทันที

หลังจากที่ถอยหลังไปหนึ่งก้าวตามสัญชาตญาณแล้ว เขาแตะก้อนหินก้อนหนึ่งที่อยู่บนพื้นอย่างแรงไปทางของเล่นชิ้นนี้!

นี่มันคืออะไรกัน?!!

ในสมัยนั้นตอนที่เขาลงทุนลงแรงทั้งหมดเพื่อเสี่ยงดวง รู้ว่าอาจไม่มีไข่ที่คงเหลืออยู่ในรัง ดังนั้นเพื่อรักษาคนที่พรสวรรค์ความสามารถอันโดดเด่นเหล่านั้นของดราก้อน แชนท์ไว้ เขาต้องใช้ความคิดเป็นอย่างมากในการส่งพวกเขาออกไป

ให้พวกเขาได้ไปอยู่ในสถานที่สามารถส่องแสงประกายได้

แต่ตอนนี้ เจ้าคนนี้บอกว่ายังคงวิจัยและพัฒนาระเบิดกับยาพิษ และยังสร้างสิ่งน่ากลัวเม็ดหนึ่งที่สามารถทำลายล้างเมืองเมืองหนึ่งได้อย่างสิ้นเชิง

ความคิดที่จะฆ่าชายคนนี้ให้ตายของแสนรักก็เกิดขึ้นแล้ว

แต่ในเวลานี้ พ่อค้าคนกลางนั้นหันหน้ามา : “ประธานแสนรัก คุณบอกว่าครั้งนี้จะปลอมเป็นคนของบริษัทพวกเราใช่ไหมครับ? งั้นคงต้องรบกวนให้คุณเปลี่ยนเสื้อผ้าหน่อยแล้วครับ”

แสนรัก : “.........”

เขาได้จ้องมองเขม็งที่บอดี้การ์ดคนนี้หนึ่งที หลังจากที่ใช้นิ้วมือชี้ไปยังลูกปัดเม็ดนั้นในมือของเขา เขาก็หันหลังเดินไป

โทอิสรู้สึกเสียใจเล็กน้อย

แต่สุดท้ายยังคงเชื่อฟังนำลูกปัดเม็ดนี้ใส่กลับเข้าไว้ในตัวเหมือนเดิม จากนั้นรีบตามไปอย่างรวดเร็ว

ความจริงแล้ว โทอิส อายุยังน้อย ตอนนั้นเป็นเพราะเขาอายุไล่เลี่ยกับปอร์เช่ หน้าตาก็ละม้ายคล้ายคลึงกัน ตอนที่แสนรักกลับมาในประเทศ และปอร์เช่ตัวจริงก็ถูกเขาจับขังไว้ในประเทศ เขาจึงถูกเป็นตัวแทนของปอร์เช่ที่ถูกส่งให้มาอยู่ข้างกายเส้นหมี่ในเวลานั้น