ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1282

เส้นหมี่หน้าซีดลงทีละนิดๆ

เธอมองดูคนคนนี้ เป็นว่านาน ถึงได้ยินตัวเองถามขึ้น: “พี่ชาย ทำไมคุณถึงได้...ให้พวกเขาหนีไปหมด? คุณ...”

“พอแล้ว ไม่ต้องพูดอีกแล้ว ฉันจะไปดูเดี๋ยวนี้!”

จู่ๆ คนคนนี้ก็โมโหขึ้นมา

เขาขัดเธอ เดิมทีไม่อยากอธิบายใดๆ กับคนที่นี่ เขาสีหน้าเคร่งขรึม หันหลังกลับแล้วเดินออกไป

เส้นหมี่: “...”

ม็อกโก: “...”

รวมทั้งทุกคนที่อยู่ที่เดอะวิวซี เมื่อเห็นภาพนี้ ทุกคนงงเป็นไก่ตาแตก จนกระทั่งคนคนนี้ออกไป พวกเขาไม่เห็นเขาแล้ว ก็ยังไม่ตอบสนอง

คุณชายเล็ก ทำไมจู่ๆ เหมือนเปลี่ยนไปคนละคน?

ดังนั้นทุกคนเริ่มมีลางสังหรณ์ไม่ดีบางอย่าง

โดยเฉพาะเส้นหมี่ ในตอนที่รู้สึกตัว แม้แต่นิ้วมือจองเธอก็สั่นไหว

“พี่ใหญ่ เขา...ครั้งนี้ที่ออกไปกับพวกพี่? ได้รับบาดเจ็บอะไรไหม? หรือว่าเกิดเหตุอะไร? เธอหันหน้ามา เธอตัวสั่นเล็กน้อยถามแล้วถามคนที่อยู่ด้านข้าง

ตอนนี้ม็อกโกสังเกตเห็นความผิดปกติแล้ว

ได้ฟังถึงตรงนี้ เขาก็หน้าซีดและส่ายหน้า: “เปล่า พี่สั่งคนคุ้มกันเขา ไม่ได้เกิดอะไรขึ้นเลย”

“นายแน่ใจว่าเฝ้าเขาไว้ตลอดหรือเปล่า? ไม่ได้ปล่อยวางสักนิด? ทำไมจู่ๆ ถึงได้เปลี่ยนไปแบบนี้? นายไม่มีเหตุผล”

ไชยันต์ก็เริ่มร้อนใจขึ้นมา

แต่ว่าคำถามนี้ ไม่มีใครสามารถตอบออกมาได้เลย

เพราะว่าครั้งนี้ที่ออกไป แสนรักไม่ได้เกิดเรื่องอะไรขึ้นทั้งนั้น ถ้าหากจะพูดเขาอยู่ที่ถนนสายสำคัญทางทหารช่วงเวลาหนึ่ง

ใช่!

ดลธีที่อยู่ด้านข้าง จู่ๆ นึกได้ถึงตรงนี้ จึงรีบพูดแทรกขึ้น: “ผมนึกออกแล้วครับ ตอนนั้นที่ฐานปฏิบัติการ หลังจากเจรจากับแทนไทเสร็จ จู่ๆ เขาก็ไม่มีการเคลื่อนไหวเลย”

“ไม่มีการเคลื่อนไหว? อะไรที่เรียกว่าไม่มีการเคลื่อนไหว?”

ทุกคนเคลื่อนสายตามองไปทางเขาทันที!

ดลธีกลืนน้ำลาย ถึงได้เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในถนนเส้นสำคัญอย่างละเอียดออกมา รวมทั้งข้อตกลงบ้าบิ่นของแสนรักกับแทนไทในตอนท้าย

พูดจบทั้งเดอะวิวซีเงียบสงัดจนน่ากลัวยิ่งกว่าเดิม

นี่ผิดปกติมากจริงๆ

ดังนั้นเขามีปัญหาตรงไหน? ถ้าหากเป็นเมื่อก่อน ไม่มีทางเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นแน่นอน เขาเป็นคนที่ฉลาดและมีวิสัยทัศน์ขนาดไหน ทำไมถึงได้ตัดสินใจอย่างขาดการไตร่ตรองแบบนี้นะ?

หัวใจของเส้นหมี่จมลงสู่ก้นบึ้ง

เช้าวันต่อมา เป็นอย่างที่คิด คนคนนี้กลับมาแล้ว จากเมืองหลวงถึงซีแลนด์ การเดินทางเที่ยวเดียวใช้เวลาอย่างน้อยห้าถึงหกชั่วโมง แต่เขาออกไปเย็นวันก่อน ตอนนี้กลับมาแล้ว

งั้นเขาอยู่ที่ซีแลนด์นานแค่ไหน?

เธอไม่อยากยอมรับ เธอก็คิดได้ถึงเรื่องนี้

บ่ายวันนั้น หลังจากที่ให้ผู้ชายคนนี้นอนหลับ เธอก็ให้ไพบูลย์มา เธอเตรียมจะให้เขาตรวจร่างกายดูหน่อย

ผลปรากฏว่า หลังจากที่ไพบูลย์มา ดูอยู่นาน ก็ไม่เห็นความผิดปกติ จู่ๆ กลับเกิดเรื่องอื่นขึ้น

“ก่อนหน้านี้ที่คุณศึกษาข้อบกพร่องพันธุกรรมของเขา เคยพูดไหมว่าจะเป็นซ้ำอีก?”

“อะไรนะคะ?”

เส้นหมี่สีหน้าเปลี่ยนไปทันที

“ไม่...ไม่เคยได้ยินค่ะ คุณสงสัยเขา?”

“ผมไม่แน่ใจ แต่จากคนไข้ที่มีความผิดปกติทางจิตที่ผมเคยเจอมา หลังจากแข็งแรงแล้ว เมื่อได้รับการกระตุ้นบางอย่าง เขาก็จะเป็นซ้ำ”

“...”

ไม่มีคนพูดแล้ว ตอนนี้ ทั้งเดอะวิวซีเหมือนตกลงไปในห้องใต้ดินน้ำแข็ง

กระตุ้น?

งั้นไม่ต้องพูดถึง ตั้งแต่ที่เธอถูกแทนไทจับตัวที่วัดเหวินซิง จนถึงพิพิธภัณฑ์ไซโกที่เกือบจะระเบิดตาย และยังมีครีพัตราเมื่อไม่นานมานี้ เรื่องไหนไม่ใช่สิ่งกระตุ้นร้ายแรง

“ผมได้ยินมาว่า ตอนที่สองพ่อลูกเจเคถูกแทนไทจับตัวไป แสนรักเห็นพ่อเรืองโรจน์ถูกไอ้แก่นั้นใช้ค้อนทุบจนตายด้วยตาตัวเอง ถึงแม้เขาจะไม่ใช่ญาติสนิทอะไรกับแสนรัก แต่ตอนนั้นเจเคอยู่ในมือของเขา ผมคิดว่านั่นก็คือจุดฉนวนระเบิด”

ไพบูลย์สรุปผลออกมา