ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 160

สีหน้าของแสนรักเปลี่ยนไป

เขาเหมือนถูกคนเหยียบไปตรงจุดที่เจ็บปวด ทั้งๆที่เมื่อกี๊ตอนที่ไม่พอใจคุณท่าน เชิดใส่อย่างมั่นใจ แต่ตอนนี้ เขากลับพูดไม่ออกโดยสิ้นเชิง

แม้แต่ใบหน้าที่แสนจะหล่อเหลานั้นก็ดูเหยเกอย่างมาก

“นั่นก็เพราะหมี่ไม่เจ้าอารมณ์ ไม่ติดใจเอาความแก ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่น แกว่าแกยังจะสามารถยืนอยู่ตรงนี้โดยไม่เป็นอะไรเลยได้อีกไหม？”

“……”

หลายวินาทีถัดมา แสนรักที่ยืนอึดอัดอยู่ตรงนั้น พูดอย่างเขินอาย：“ผมบอกแล้วว่าจะชดเชยให้เธอ เธอไม่เอาเอง”

“ชดเชย？แกชดเชยให้เธอเท่าไหร่？สองร้อยล้าน？หรือสามร้อยล้าน？”คุณท่านถามด้วยความโกรธอีกครั้ง

จากทรัพย์สินของตระกูลหิรัญชาตอนนี้ จริงๆแล้ว เส้นหมี่ในฐานะที่เป็นแม่ของเด็กสองคนนี้ ชดเชยด้วยตัวเลขนี้ ถือว่าน้อยมาก

แสนรักกลับหุบปากลงอย่างสิ้นเชิง

เขาบอกชายชราคนนี้ไม่ได้ว่า เขาเอาเงินหนึ่งล้านที่เอามาจากผู้หญิงคนนั้นคืนกลับไปให้เธอ ถ้าบอกไป ก็ไม่รู้ว่าชายชราคนนี้จะโกรธขนาดไหน？

และก็ เขาก็ไม่ค่อยเข้าใจว่า ทำไมเขาต้องชดเชยเงินมากมายให้ผู้หญิงคนนี้ขนาดนั้นด้วย？

ก็แค่หลอก เขาก็ขอโทษไปแล้ว เรื่องก็จบลงแล้ว จะทำให้เรื่องราวเว่อร์ไปทำไมกัน？

“พูดไม่ออกเลยใช่ไหม？แกมันระยำ ฉันรู้อยู่แล้วว่าแกต้องเป็นแบบนี้！ได้ ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นเรื่องนี้ฉันตัดสินแทนแกเอง รอหมี่มา แกเอาทะเบียนบ้านของเธอออกมา วันนี้พวกแกไปหย่ากันที่อำเภอ！”

“พ่อพูดอะไร？หย่า？”

ในที่สุดชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงห้องโถงก็ได้สติคืนมา เขาจ้องชายชราคนนี้ ท่าทางนั้นดูประหลาดใจอย่างไม่เคยมีมาก่อน

คุณท่านก็จ้องเขา：“ถูกต้อง หย่า！ฉันบอกแล้วไง ในเมื่อตอนนั้นเธอคือคนจากตระกูลวชิรนันท์ที่ฉันช่วยแต่งงานให้แกอย่างสง่างาม งั้นถ้าวันนี้แกจะให้เธอกลับไปอยู่ทะเบียนบ้านตระกูลวชิรนันท์ ก็ต้องเดินออกไปจากประตูบ้านหลังนี้อย่างเที่ยงธรรม ฉันทนไม่ไหวหรอกนะที่คนระยำอย่างแกทำแบบนี้！”

แสนรัก：“……”

จู่ๆสมองก็ว่างเปล่า ไม่คิดอะไรอีก พูดออกไปทันที：“ใครว่าผมจะหย่ากับเธอ？”

คุณท่านกมลภพตะลึง：“แกไม่หย่ากับเธอ？งั้นแกจะใช้วิธีการน่ารังเกียจแบบนี้ไปทำไมกัน？แกคิดจะแอบตัดการตายของเธอบนใบทะเบียนบ้านพวกเรา นี่ไม่ใช่ว่าแกอยากไม่เกี่ยวข้องใดๆกับเธออีกเหรอ？”

แสนรักถึงกับสะอึก！

เหมือนว่าจู่ๆก็มีอะไรติดในคอ เขาอยากปฏิเสธ แต่พูดไม่ออกสักคำ

เพราะว่า ก่อนที่เขาทำเรื่องนี้ ก็มีความคิดแบบนี้จริงๆ

แสนรักดูกระสับกระส่ายเล็กน้อย

ผู้หญิงคนนี้ ต่างกับแป้งร่ำจริงๆ

แป้งร่ำชอบของมียี่ห้อ ของบนตัวเธอ ไม่ว่าจะที่ใส่ หรือว่าสวม ต่างเป็นยี่ห้อดังๆ ตอนออกมา ก็ต้องแต่งหน้าอย่างสวยสดงดงาม

เหมือนกลัวว่าคนอื่นจะไม่รู้ว่าเธอคือคุณหญิงในอนาคตของประธานแห่งหิรัญชากรุ๊ป

แต่ผู้หญิงตรงหน้านี้ กลับต่างกันโดยสิ้นเชิง

เธอชอบหน้าสด การแต่งตัวบนร่างกายนั้น ก็สวมแบบธรรมดาๆ ไม่ไปสนใจของทำลายล้างเหล่านั้น ทั้งตัวดูสบายๆมากเกินไป

แต่ว่า แสนรักดันรู้สึกว่าไม่สวยอะไรนัก กลับรู้สึกว่าดูน่าเบื่อ

แปลกมากจริงๆ！

“หมี่ มาสักทีนะ？รีบเข้ามาสิ กินข้าวหรือยัง？ให้คนใช้เอาของกินมาให้เธอหน่อยไหมล่ะ？”

คุณท่านพอเห็นเส้นหมี่ ทันใดนั้น เขาก็ดีใจมาก จะให้คนใช้เตรียมอาหารให้เธอ

เส้นหมี่จึงส่ายมือ：“ไม่ค่ะ พ่อคะ ฉันกินมาแล้วคะ เดี๋ยวยังต้องเข้างานอีก พ่อให้ฉันมา เพราะเรื่องที่พ่อพูดเมื่อกี้ใช่ไหม？”