เธอดันถามสาเหตุที่ให้เธอมาออกไปตรงๆ
คุณท่านได้ยิน ก็ไม่ปิดบัง พยักหน้าออกไป:“ใช่ หมี่ พ่อคิดมาแล้วนะ เรื่องเมื่อก่อน เป็นความผิดของพ่อเอง พ่อคิดว่าให้เธอแต่งเข้ามาแล้ว จะดีต่อเธอ ตอนนี้พ่อรู้แล้วว่าไม่ใช่ ดังนั้น แค่เธอยินดี พ่อก็จะให้พวกเธอหย่าทันที เธอว่าไงล่ะ?”
แสนรัก:“……”
เส้นหมี่:“ฉันยินดี”
แทบจะไม่ลังเลใดๆเลย หญิงสาวที่เพิ่งเข้ามานี้ ยืนอยู่ตรงนั้นแล้วพูดสามคำนี้ออกมาอย่างรวดเร็ว
แต่ดวงตา กลับไม่มองชายหนุ่มด้านข้างเลยสักนิด
แสนรักกำหมัดแน่น ตรงขมับมีเส้นเลือดปูดออกมา
“งั้นก็ดี งั้นตอนนี้พ่อจะไปหยิบทะเบียนบ้าน วางใจได้ พวกเราแค่ไปอำเภอ ไปฟื้นคืนทะเบียนบ้านเธออีกครั้ง แล้วก็จะทำใบหย่าได้ทันที”
ชายชราพูดไป ก็ให้คนไปหยิบทะเบียนบ้านของตระกูลหิรัญชาทันที
เส้นหมี่เห็น ก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วย:“ค่ะ ขอบคุณนะคะพ่อ แต่ว่า เรื่องนี้ ฉันคิดว่าไม่ต้องทำเอิกเกริก จะได้ไม่ส่งผลเสียต่อบริษัท”
“งั้นความหมายเธอคือ……?”
“ก็แค่หาเวลา ฉันไปที่อำเภอกับเขาก็พอ แน่นอนว่า ถ้าแม้แต่สิ่งนี้คุณชายรักยังไม่ยอมล่ะก็ พ่อ พ่อก็ไปกับฉันก็ได้”
พวกเขาคุยกันในห้องโถงนี้ราวกับไม่มีใครอยู่ สุดท้าย เส้นหมี่ก็ยังเสนอความเห็นไปอย่างจิตใจดี
คุณท่านรู้สึกประทับใจอีกครั้ง เงยหน้าขึ้น ดวงตาขุ่นแดงแบบคนแก่คู่นี้ของเขาก็มองหญิงสาวคนนี้ แล้วตกลงทันที
แต่ตอนนี้เอง เสียงที่ทนอยู่นานแล้วในห้องนี้ ก็พูดออกมาอย่างเสียดสีและเยือกเย็น:“ทำไม?นี่เธอจะหย่ากับพ่อฉันเหรอ?ถึงให้เขาไปกับเธอ?”
“……”
ในห้องโถงเงียบลง
เพราะว่า บรรยากาศตอนนี้คุกรุ่นมาก!
คุณท่านดูโกรธ จะระเบิดออกไปตรงนั้น เพื่อจัดการเด็กระยำคนนี้
แต่ตอนนี้เอง เส้นหมี่ก็พูดไปนิ่งๆ:“คุณจะเข้าใจแบบนี้ก็ได้ ยังไงซะใบทะเบียนสมรสของพวกเราตอนนั้น ก็ได้มาแบบนี้”
“เธอ——”
ความโกรธของแสนรักพุ่งเข้ามา เกือบจะโกรธแทบตายตรงนั้น
นี่น่าจะเป็นความเจ็บปวดครั้งที่สองในวันนี้ของเขาแล้ว คิดไม่ถึงว่า ภายในหนึ่งวัน เขาประธานหิรัญชากรุ๊ปที่สง่างาม จะถูกคนเหยียบย่ำถึงสองครั้งที่บ้าน
“เส้นหมี่ เธออยากตายใช่ไหม?!!”เขาจ้องผู้หญิงตัวแสบคนนี้อย่างโมโห
เสียใจอะไร?เสียใจที่แต่งกับเขา?หรือว่ากำลังเสียใจ ที่ไม่ควรเจอเขาตั้งแต่แรก?
เขาเม้มริมฝีปากบางๆไว้แน่น ในไม่กี่วินาทีสั้นๆ แม้แต่เขาเองก็ไม่รู้ว่าทำไม?เขาที่ควบคุมอารมณ์ตัวเองมาได้เสมอ ดันตื่นตระหนกขึ้นมาอย่างควบคุมไม่อยู่
โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนสุดท้ายที่เขาเห็นแววตาเธอปรากฏความรังเกียจออกมา!
“เส้นหมี่ คุณบ้าหรือไง?ผมบอกเหรอจะไม่หย่ากับคุณ?ทำตัวอย่างกับหมาบ้า!ได้ งั้นตอนนี้ผมจะให้คนไปเตรียมสัญญาหย่า คุณรอผมได้เลย!”
เขาระงับอารมณ์ที่ไม่ควรจะเกิดขึ้นนี้ไว้ พอพูดคำพูดที่ฟังดูโหดเหี้ยมพร้อมกับความโกรธแล้ว เขาก็หยิบกุญแจรถบนโต๊ะแล้วออกไป
เส้นหมี่:“……”
มองแผ่นหลังชายหนุ่มที่ออกไปอย่างรวดเร็วแล้ว จู่ๆ เธอก็เหมือนถูกสูบเรี่ยวแรงออกไปจากร่างกาย สั่นสะเทือน แล้วล้มลงไปนั่งตรงเก้าอี้ด้านหลัง
“หมี่ เธอไม่เป็นไรใช่ไหม?”
เมื่อกี๊คุณท่านอยู่ข้างๆโดยไม่พูดอะไรเลย พอเห็นจู่ๆเธอล้มลง จึงลุกขึ้นรีบมาถาม
เส้นหมี่อ้าปาก อยากจะพูดอะไร แต่สุดท้าย กลับเห็นว่าในตอนนี้ เธอไม่มีแม้แต่แรงจะพูด
ที่มีนั้น ก็แค่ความรู้สึกแตกสลายอันล้มหลาม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก