แสงไฟมืดสลัว ชายอยู่ด้านบน หญิงอยู่ด้านล่าง
ตู้โตวสีแดงสดถูกผู้ชายกระชากทิ้งอีกทางหนึ่ง
ความงดงามอันเป็นเอกลักษณ์ของหญิงสาวแสดงออกมาท่ามกลางสีสันแห่งรัตติกาล
ซูหลีอวี่ปวดศีรษะอย่างรุนแรง สับสนวุ่นวายไปหมด นางประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้
ระหว่างที่กำลังงุนงง ความทรงจำหนึ่งพุ่งพรวดออกมา
ที่แท้ที่นี่คือยุครณแคว้น บิดาของนางซูมู่เป็นแม่ทัพใหญ่ของแคว้นหลี มารดามิเคยพบเห็นและมิมีภาพจำ
เมื่อคืนจวนแม่ทัพพบกับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ บิดาถูกใส่ความว่าสมรู้ร่วมคิดกับศัตรูทรยศบ้านเมืองจึงปลิดชีพตัวเอง ครอบครัวของท่านอาซูฉินยึดครองจวนแม่ทัพแต่เพียงผู้เดียว
อาสะใภ้และน้องสาวลูกพี่ลูกน้องซูซู่กดตัวนางไว้ บีบปากของนางและกรอกยา ก่อนจะโยนนางไปที่หออี๋ชุน!
จากนั้นผู้ชายคนนี้ก็พังหน้าต่างเข้ามาทำมิดีมิร้าย ซูหลีอวี่คนเดิมเสียชีวิตด้วยความอับอายโกรธแค้น
นางเพิ่งมาถึงพอดี สวมร่างของนางต่อ
ขณะกำลังอึ้ง ข้อเท้าเรียวเล็กก็ถูกมือใหญ่จับพาดอยู่ตรงบ่าของอีกฝ่าย
จากนั้นความเจ็บแสบก็จู่โจมวิญญาณโดยตรง
เจ็บ!!!
เกร็งหลังเท้าทันใด
ซูหลีอวี่สะดุ้งขึ้นมาฉับพลัน เอื้อมมือออกไปผลักแบบร้อนใจจนเสียเรื่อง “คนชั่ว ออกไปนะ! รีบออกไป!”
เขา! ฉวยครอบครองนางในยามลำบาก!
ทว่าแผ่นอกแข็งแรงของเขาราวกับภูผา อย่างไรก็ผลักไม่ไป!
อิ๋งเจินแค่นเสียงหัวเราะ จับมือของซูหลีอวี่แล้วกดอยู่เหนือศีรษะ
กดแรง ๆ
“ผู้หญิงในสถานเริงรมย์ ยังแสร้งทำเป็นคนดีอะไร? ปรนนิบัติข้าให้ดีเจ้าจะได้ประโยชน์”
ว่าแล้วก็ช่วงชิงอย่างรุนแรง
กอปรกับร่างกายมีความร้อนแล่นพล่านอย่างไม่มีเหตุ ราวกับเป็นปุ่มเปิดปิด ทำให้ซูหลีอวี่พูดถ้อยคำที่สมบูรณ์ออกมาไม่ได้
นางต่อต้านไม่ได้ ได้แต่ไหลไปตามน้ำ
นางแค่ไม่เข้าใจ ทำไมร่างนี้ถึงอ่อนช้อยอย่างนี้นะ
หัวเข่าถูกผลักจนชนกับไหล่ของตัวเองได้
ต้องรู้ว่าเมื่อก่อนนางเป็นคนที่ก้มตัวแตะหลังเท้าไม่ได้
ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไร เพลิงราคะของอีกฝ่ายจึงค่อย ๆ ดับมอด
ท่ามกลางความสะลึมสะลือ ซูหลีอวี่คลำเจอแผลเป็นรูป ‘X’ ที่นูนขึ้นมาจากสันหลังอันทรงพลังของเขา
ในเรือนซอมซ่อนอกเมืองแห่งหนึ่ง เสียงร้องไห้ของเด็กทารกดังขึ้น
“คุณหนู ออกมาแล้วเจ้าค่ะ ๆ! เป็นแฝดมังกรหงส์! คุณหนูท่านคลอดลูกแฝดมังกรหงส์!” แม่นมนางอู่เหวินซื่อ[1]ดีใจจนหลั่งน้ำตา
“ข้าดูหน่อย” ซูหลีอวี่หันหน้ามาอย่างโรยแรง
“คุณหนู ท่านรีบดูสิ เด็กหน้าตาดีจริง ๆ”
แม่นมอุ้มเด็กทารกไว้ในอก ขาวอมชมพูประหนึ่งหยกแกะสลัก น่ารักยิ่ง
ซูหลีอวี่โล่งอกทันที
เช้าวันนั้นพอตื่นขึ้นมา ซูหลีอวี่พยายามนึก แต่ตรงหน้านอกจากหน้ากากอันงามองอาจเย็นเฉียบ ก็คือแผลเป็นรูป ‘X’ ที่ปลายนิ้วของนางสัมผัสได้
นอกจากนี้ ตัวตนของเขาแทบจะเป็นฝันร้ายที่มาจากนรก ซูหลีอวี่แยกแยะไม่ออกว่าเป็นคนหรือเป็นผี
นางเคยคิด บางทีหลังจากอุ้มท้องสิบเดือน นางอาจจะคลอดเด็กผีน่าเกลียดออกมาสองคน
เพราะผู้ที่มอบเมล็ดพันธุ์ให้นางคือจ้าวแห่งขุมนรกผู้เย็นชา
แต่ทารกหยกเนื้อเนียนน่ารักตรงหน้าสองคนนี้เป็นคนชัด ๆ!
นี่ทำให้นางทิ้งความกังวล
----------------------------------------
[1] เป็นการเรียกของผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว โดยจะใช้แซ่ของสามีนำหน้าและตามด้วยแซ่ของตัวเอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แม่หมอเทวดาหน้าเงิน