คนที่ถามคำถามนี้ไม่ใช่หลัวหง แต่เป็นหลัวเจิ้งหยางที่เดินถึงหน้าประตูพอดี และได้ยินมือปราบรายงาน
นับบัดนี้ หลัวเจิ้งหยางตื่นเต้นกว่าหลัวหง
หลัวหงมองหลัวเจิ้งหยางทีหนึ่ง จากนั้นก็นั่งลง
ตอนนี้หลัวเจิ้งหยางมีความตื่นเต้นผสมกับหน้าตาที่บิดเบี้ยว ทำให้มือปราบดูแล้วรู้สึกกลัว
เห็นว่ามือปราบคนนั้นยังไม่พูดต่อ หลัวเจิ้งหยางรู้สึกโมโหขึ้น ใช้มือข้างหนึ่งบีบคอของมือปราบคนนั้น"ว่ามาสิ คนอยู่ไหน?"
"หยางเอ๋อร์!"
เห็นหลัวเจิ้งหยางเป็นเช่นนี้ หลัวหงรีบออกเสียงห้ามไว้
ก็ไม่ใช่เป็นเพราะว่าห่วงใยชีวิตของมือปราบคนนั้น แต่เป็นเพราะว่าหลัวหงอยากรู้ข่าวสารจากปากของมือปราบ หากคนตายไปตอนนี้ ยังต้องไปถามคนอื่นอีก
หลัวเจิ้งหยางได้ยินเช่นนี้ ก็ฟื้นคืนสติกลับมา ปล่อยมือปราบคนนั้น แล้วเดินเข้ามาในห้อง หาที่นั่งลง
มือปราบคนนั้นกว่าจะรอดชีวิตมาได้ ความหวาดกลัวในสายตาก็มากขึ้นเรื่อยๆ
"รีบพูดมาสิ?"หลัวหงเต็มไปด้วยความทรงพลัง
มือปราบเหลือบตามองไปที่หลัวเจิ้งหยางทีหนึ่ง แล้วพูดอย่างติดๆขาดๆ"กราบทูลโหวเย๋ อยู่หมู่บ้านเซี่ยเปียนที่ข้างๆของเมืองหลี"
จากนั้นมือปราบได้เล่าทุกสิ่งทุกอย่างที่ตัวเองเห็นมา
แต่คำพูดของมือปราบกลับทำให้หลัวหงสองพ่อลูกเปลี่ยนสีหน้าไป
เพราะการปรากฏตัวของซ่งฉงปิง ทำให้พวกเขารู้สึกกะทันหันมาก
เดิมทีพวกเขาคิดจะจัดการซ่งฉงปิงในที่มืด
แต่ตอนนี้ ซ่งฉงปิงปรากฏตัวต่อกน้าทุกคนแบบนี้ แถมยังเปิดเผยตัวตนด้วย กลับทำให้หลัวหงไม่รู้จะจัดการอย่างไรดี
สีหน้าของหลัวหงเต็มไปด้วยความมืดทึบ จากนั้นโบกมือให้มือปราบคนนั้นลงไป
จนกว่ามือปราบคนนั้นถอยออกจากสายตาของพ่อลูกตระกูลหลัว ถึงโล่งใจลง แต่ก็ไม่กล้าอยู่ที่นี่นาน วิ่งหนีไปทันที
รอจนกว่าหยุดลง ถึงพบว่าเสื้อบนร่างกายเปียกหมด
และตอนนี้ พ่อลูกตระกูลหลัวที่อยู่ในห้อง สีหน้าก็จริงจังมาก
"ท่านพ่อขอรับ ตอนนี้ต้องทำอย่างไร?"หลัวเจิ้งหยางมีความรีบร้อนเล็กน้อย
เขาคิดไม่ถึงว่า ซ่งฉงปิงจะปรากฏตัวอย่างเด่นเช่นนี้
ถ้าเป็นเช่นนี้แล้ว พวกเขาจะลงมือต่อซ่งฉงปิงอย่างไร?
แต่ไม่ลงมือต่อซ่งฉงปิง เขาจะยอมได้อย่างไร?
จริงๆแล้วหลัวเจิ้งหยางไม่อยากสนใจอะไรทั้งสิ้น อยากจะฆ่าซ่งฉงปิงก่อนแล้วค่อยว่ากัน
แต่ยังไงก็กลัวหลัวหงอยู่ ดังนั้นในเวลานี้ถึงสอบถามความเห็นจากหลัวหงก่อน
หลัวหงไม่ได้ตอบคำพูดของหลัวเจิ้งหยางทันที นั่งครุ่นคิดอยู่อย่างนั้น
นานมากถึงค่อยๆพูดว่า"ให้นางมาก่อน แล้วค่อยวางแผนอย่างอื่น"
หลัวเจิ้งหยางได้ยินเช่นนี้ ก็ไม่ได้ปฏิเสธ
พอถึงเมืองหลี ทุกอย่างล้วนขึ้นอยู่ที่พวกเขาไม่ใช่หรือ?
นับตอนนี้ ภายในหมู่บ้านเซี่ยเปียน
ซ่งฉงปิงได้บอกความเป็นมาของเรื่องให้เหล่าชาวบราซิล
เดิมทีเหล่าชาวบ้านไม่เชื่อเลย
แต่ซ่งฉงปิงก็ไม่สนว่าพวกเขาจะเชื่อหรือเปล่า ให้คนยกโต๊ะและเก้าอี้มาโดยตรง เริ่มจับชีพจรรักษาโรคให้คนอื่น
ตอนที่ซ่งฉงปิงจับชีพจรอยู่ ดูตั้งใจมากๆ ซ่งฉงปิงมีเสน่ห์บางอย่างทำให้คนย้ายสายตาออกไปไม่ได้ ทำให้คนอดไม่ได้ที่จะเชื่อและนับถือ
ชาวบ้านที่ล้อมรอบอยู่ข้างๆค่อยๆรู้สึกว่า นางฟ้าแบบนี้จะไม่หลอกพวกเขาหรอก
แถมพวกเขายังมีอะไรโดนหลอกได้ล่ะ?
ความคิดแบบนี้เหมือนเป็นโรคระบาดสามารถติดต่อไปทั่ว คนที่ติด ก็สามารถแพร่ให้สองคน ในที่สุดคนทั้งหมู่บ้านล้วนค่อยๆเชื่อแล้ว
ตามหลักแล้ว เจ้าเมืองต้องมาต้อนรับนางเอง
แต่หลัวหงไม่มาก็อยู่ในการคาดเดาของนาง
ถึงแม้อยู่ในการคาดเดา แต่คำพูดบางอย่างยังต้องถาม
มือปราบคนนั้นได้ยินเช่นนี้ก็รีบฝืนยิ้ม"คือว่า......โหวเย๋ยุ่งงานพ่ะย่ะค่ะ องค์หญิงใหญ่โปรดให้อภัยพ่ะย่ะค่ะ"
ซ่งฉงปิงมองไปที่มือปราบคนนั้นด้วยสสยตาที่ลึกซึ้ง"ยุ่งงานหรือ"
คำพูดนี้มีความหมายลึกซึ้ง ทำให้มือปราบคนนั้นรู้สึกใจสั่น
แต่ถึงแม้เป็นเช่นนี้ มือปราบก็มีแต่ต้องฝืนยิ้ม
แต่ซ่งฉงปิงก็ไม่ได้คิดจะทำให้คนที่ทำตามคำสั่งลำบากใจ เลยลุกขึ้น
แต่ก่อนที่จะเดินไปถึงรถม้าที่มือปราบเหล่านั้นเตรียมไว้ ซ่งฉงปิงก็หันไปมองไปทางชาวบ้านเหล่านั้น
"อยู่ในหมู่บ้านให้ดี"
เพียงแค่พูดประโยคเดียว แล้วซ่งฉงปิงก็พาสาวใช้ของตัวเองไป๋เสา และองครักษ์ที่มีรอยแผลบนใบหน้าคนหนึ่งเดินไปที่รถม้า
จนกว่าซ่งฉงปิงได้ขึ้นรถม้า และค่อยๆห่างไกลออกไปพร้อมกับมือปราบเหล่านั้น เหล่าชาวบ้านถึงฟื้นสติกลับมาได้
"คำพูดในเมื่อกี้นี้ขององค์หญิงใหญ่ หมายความว่าอย่างไร?"
มีคนในฝูงชนถามออกมา
"คำพูดขององค์หญิงใหญ่ คือให้พวกเราไม่ต้องไปยุ่งอะไร อยู่ในหมู่บ้านถึงจะปลอดภัย"
ผู้ใหญ่บ้านที่ค่อนข้างมีความรู้นั้นเป็นคนพูดประโยคนี้
ทันใดนั้น ทุกคนก็เงียบขรึมไป
และอีกฝั่งหนึ่ง รถม้าของซ่งฉงปิงก็ค่อยๆเข้าไปในเมืองหลี
แต่สถานการณ์ไม่ค่อยดี......
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แม่หญิงปรุงยามือปราบกับลูกลิงทั้งสอง
สนุกแต่ทำไมคุยกับคนอายุเยอะกว่า เรียกเจ้า ๆ ข้า กับเจ้า ทำไม่ใช่ ท่าน เหมือนอันอัน อานอาน คุยกับพ่อ กับผู้ใหญ่ เรียกเจ้าอยู่เลย...
เนื่องนี้สนุกดี..ถึงแม้จะมีบางตอนที่เขียนเนือยไปหน่อย แต่ก็ตบกลับมาได้ 👍👍👍 คือ โอเคดีเลย...
ตอนที่ 19 - 20 หาย...
เรื่องนี้เคยลงจนจบแล้วหายไปไหนหมด เคยลงในreaderaz...